Δεν είναι μόνο ο χρυσός και το ελβετικό φράγκο που έχουν κατοχυρωθεί στην αντίληψη των επενδυτών ως ασφαλείς τοποθετήσεις έναντι της οικονομικής αβεβαιότητας διεθνώς. Τον ρόλο αυτό παίζουν και τα διαμάντια, των οποίων η τιμή έχει εκτιναχθεί σχεδόν κατά 50% από τις αρχές του 2010, με αποκορύφωμα το τελευταίο εξάμηνο. Κυρίως χάρις στην αυξανόμενη ζήτηση από Ασιάτες αγοραστές, ιδίως από την Κίνα και την Ινδία, όπου η αναδυόμενη μεσαία τάξη «αγοράζει τα πρώτα της διαμάντια και από την παραδοσιακή χρυσή βέρα στρέφεται στο μονόπετρο», η τιμή τους έχει φθάσει σε πρωτοφανή ύψη. Και η περιορισμένη προσφορά προοιωνίζεται ακόμα μεγαλύτερη άνοδο στο ορατό μέλλον.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την PolishedPrices, η οποία συγκεντρώνει στοιχεία από την αγορά χονδρικής της Αμβέρσας, η αξία της καλύτερης κατηγορίας επεξεργασμένων διαμαντιών 5 καρατίων (1 γραμμαρίου) έχει αυξηθεί περίπου στα 150.000 δολάρια το καράτι, έναντι 100.000-120.000 δολαρίων ένα χρόνο πριν. Αύξηση έχουν καταγράψει και οι τιμές των ακατέργαστων και επεξεργασμένων διαμαντιών άλλων κατηγοριών.
Οπως επισημαίνει η εφημερίδα Financial Times, οι τιμές των ακατέργαστων διαμαντιών επλήγησαν σοβαρά στη διάρκεια της πιστωτικής κρίσης. Από το 2009 και στη συνέχεια, ωστόσο, δέχθηκαν στήριξη από τη συγκράτηση της προσφοράς, στην οποία προχώρησαν οι μεγάλοι παραγωγοί, μεταξύ των οποίων η De Beers της Νότιας Αφρικής.
Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, η κατακόρυφη αύξηση των τιμών έχει ως συνέπεια τη στροφή των νέων ζευγαριών σε μικρότερου μεγέθους, ασυνήθιστου σχήματος, οικονομικότερες πέτρες για τα δαχτυλίδια τους. Ωστόσο, βάσει των στοιχείων για την Κίνα, το 40% των γυναικών που ετοιμάζονται να παντρευτούν αποκτούν μονόπετρο, ενώ στην Ινδία η ζήτηση για τον βασιλιά των πολύτιμων λίθων έχει αυξηθεί κατά 25%. Η άνοδος των τιμών πυροδοτεί, άλλωστε, και την επενδυτική ζήτηση. Τόσο ώστε, σύμφωνα με αναλυτές, εκτός από τις μεγάλου μεγέθους πέτρες, «τεράστιο ενδιαφέρον εκδηλώνεται και για το άνοιγμα των χαμηλότερης αξίας διαμαντιών στην αγορά». Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι τα διαμάντια υπήρξαν όχι ιδιαιτέρως αποδοτική επένδυση τις τελευταίες δεκαετίες. Προσαρμοσμένες για πληθωρισμό, οι τιμές τους είναι πολύ χαμηλότερες σε σχέση με τα ρεκόρ των αρχών της δεκαετίας του ’80. Επίσης, όπως ο χρυσός, τα έργα τέχνης και άλλες επενδύσεις δεν έχουν ετήσια απόδοση, ενώ κοστίζει η αποθήκευση και η ασφάλισή τους. Παρ’ όλα αυτά, σε περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων, το τίμημα αυτό θεωρείται μικρό.