Καθώς η ανεργία ακολουθούσε ανοδική πορεία και τα φορολογικά έσοδα υποχωρούσαν, η πόλη της Βαλτιμόρης προχωρούσε εν μέσω της οικονομικής κρίσης σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων στον δημόσιο τομέα και σε περικοπές υπηρεσιών. Σήμερα, οι υπεύθυνοι της πόλης αναφέρουν ότι τα προβλήματα της περιοχής έχουν πλέον επιδεινωθεί από τη χειραγώγηση από τους τραπεζίτες του επιτοκίου Libor, το οποίο συνδέεται με κεφάλαια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων που έχει δανειστεί η πόλη.
Η Βαλτιμόρη ηγείται της μάχης στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν κατά των τραπεζών που καθορίζουν το επιτόκιο της διατραπεζικής αγοράς του Λονδίνου, το οποίο αποτελεί επιτόκιο αναφοράς για αμέτρητες συναλλαγές δανεισμού και βρίσκεται στο επίκεντρο του πρόσφατου τραπεζικού σκανδάλου. Τώρα, πόλεις, πολιτείες και δημοτικές υπηρεσίες στο σύνολο των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων της Μασαχουσέτης, του Λονγκ Αϊλαντ και του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος της Καλιφόρνιας, εξετάζουν το ενδεχόμενο να υπέστησαν ανάλογες ζημίες αλλά και το ενδεχόμενο να κινηθούν νομικά.
Την ίδια ώρα, λοιπόν, που οι ρυθμιστικές και νομοθετικές αρχές στη Ουάσιγκτον και την Ευρώπη αξιολογούν το βάθος της κατάχρησης του Libor, αλλά και της αποτυχίας τους να το ελέγξουν, οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές προβλέπουν ήδη ότι η συγκεκριμένη υπόθεση θα μπορούσε να καταστεί ένα από τα ακριβότερα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί η Wall Street από την έναρξης της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Οι κυβερνήσεις και οι επενδυτές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν σημαντικά εμπόδια στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι υπέστησαν ζημίες. Ομως, ο Ντάρελ Ντάφι, ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών Μελετών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ, εκτιμά ότι μόνο οι μηνύσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πρόστιμα δεκάδων δισ. δολαρίων για τις τράπεζες. Οι προσπάθειες για τον υπολογισμό των πιθανών ζημιών περιπλέκονται σημαντικά από το γεγονός ότι το Libor χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του κόστους χιλιάδων χρηματοοικονομικών προϊόντων σε παγκόσμιο επίπεδο ανά ημέρα. Αν το Libor είχε χειραγωγηθεί σκόπιμα προς τα κάτω σε μία συγκεκριμένη ημέρα, τότε αυτό ήταν προς όφελος ορισμένων ανθρώπων που θα εμπλέκονταν σε συγκεκριμένου είδους συμβάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα έβλαπτε κάποιους που θα εμπλέκονταν σε άλλου είδους συμβάσεις. Οι δικηγόροι εκτιμούν ότι οι συγκεκριμένες αγωγές θα ήταν πολύ δύσκολο να κερδηθούν, διότι οι επενδυτές θα έπρεπε να αποδείξουν ότι οι τράπεζες είχαν καταφέρει επιτυχώς να χειραγωγήσουν το Libor, ενώ έπειτα θα έπρεπε να αποδείξουν ότι το Libor είχε χειραγωγηθεί τη μέρα που οι τράπεζα υπολόγιζε τις συγκεκριμένες πληρωμές. Εκτός αυτού, οι επενδυτές ενδεχομένως να πρέπει να αποδείξουν ότι η τράπεζα από την οποία θα λάμβαναν την πληρωμή τους είχε εμπλακεί στη χειραγώγηση. Ωστόσο, πριν ακόμα να καταφέρουν να φτάσουν στο συγκεκριμένο σημείο, οι τράπεζες ενδεχομένως να έχουν ήδη καταλήξει σε κάποιο είδος συμβιβασμού. Μία από τις μεγαλύτερες ενστάσεις που έχει κατατεθεί από ένα μεγάλο αριθμό χρηματιστών και hedge funds είναι για προθεσμιακά συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures contracts) που διαπραγματεύονται μέσω του χρηματιστηρίου παραγώγων του Σικάγου (Chicago Mercantile Exchange) και των οποίων οι πληρωμές βασίζονται στο Libor. Τα συγκεκριμένα συμβόλαια αποτελούν ένα δημοφιλή τρόπο για την προστασία από τις απότομες ανόδους των επιτοκίων, που όμως δεν θα είχαν τις αναμενόμενες πληρωμές σε περίπτωση χειραγώγησης του Libor. Ανάλογα παράπονα έχουν εκφραστεί για παρόμοια συμβόλαια, τα λεγόμενα συμβόλαια ανταλλαγής επιτοκίων (interest rate swaps), και από τους δήμους. Οι πολιτείες και οι δήμοι μπαίνουν σε τέτοιου είδους συμφωνίες ανταλλαγής με συγκεκριμένες τράπεζες προκειμένου να δανειστούν κεφάλαια από τις αγορές ομολόγων. Ουσιαστικά, πληρώνουν τους ομολογιούχους βάσει ενός κυμαινόμενου επιτοκίου, ωστόσο, καταλήγουν να πληρώνουν τους τραπεζίτες τους με ένα σταθερό επιτόκιο. Σε περίπτωση χειραγώγησης προς τα κάτω του Libor, ο δήμος είναι δεσμευμένος να πληρώνει το ίδιο σταθερό επιτόκιο, ενώ ο ίδιος λαμβάνει μία μικρότερη μεταβλητή πληρωμή από την τράπεζα.
Ο σύμβουλος συναλλαγών σε συμβόλαια τύπου swaps, Πίτερ Σαπίρο, υπολογίζει ότι αν μία πόλη διατηρούσε ένα συμβόλαιο ανταλλαγής επιτοκίων αξίας 1 δισ. δολαρίων και το Libor είχε χειραγωγηθεί προς τα κάτω κατά 0,3%, τότε, αυτό θα σημαίνει ότι η πόλη είχε απώλειες 3 εκατ. δολαρίων ανά έτος ως αποτέλεσμα της χειραγώγησης.