H Ευρώπη είναι αφερέγγυα και διανύει μια φάση άρνησης των πραγματικών προβλημάτων, χωρίς να ακολουθεί κάποια αξιόπιστη πορεία για το μέλλον της. Η ανάπτυξη της Κίνας θα μειωθεί στο 6,5% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα η χώρα, αλλά και η παγκόσμια ανάπτυξη γενικότερα, να καταγράψει τις χαμηλότερες οικονομικές επιδόσεις στο επόμενο τρίμηνο.
Η Ευρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε.) έχει παραμείνει καθηλωμένη στα δύο πρώτα στάδια, και πιθανότατα θα φτάσει στο στάδιο της εντολής για αλλαγή πριν από το τέλος του 2012. Ωστόσο, αυτό θα αποτελεί μάλλον αποτέλεσμα της κατάρρευσης του συστήματος και όχι προϊόν ώριμης σκέψης.
Ο σημερινός συνδυασμός δημοσιονομικών ερεθισμάτων, η στήριξη του χρέους από τις κεντρικές τράπεζες και τα χαμηλότερα επιτόκια ενδέχεται να οδηγήσουν στο να γίνει κατανοητό ότι η πολιτική αυτή δεν θα είναι αποτελεσματική, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για νέα πολιτική ατζέντα, που θα εστιάζεται στην πιο ισχυρή πλευρά της οικονομίας, δηλαδή στη μικροοικονομία.
Ο Peter Garnry, Equity Strategist στη Saxo Bank, πιστεύει ότι «μια πραγματική εντολή για αλλαγή θα είναι πολύ πιθανό θετική, δεδομένου ότι θα επιφέρει ισχυρή και βιώσιμη ανάκαμψη από τα σημερινά χαμηλά επίπεδα της οικονομίας.
Οι βασικοί πρωταγωνιστές της σημερινής κρίσης –η Ασία, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ– εξακολουθούν να μην αναλαμβάνουν καμία δράση.
Αυτή η στάση τελικά αυξάνει την πιθανότητα να συμβεί αυτό, καθώς σύντομα θα εξαντληθούν τα περιθώρια της προσέγγισης που ακολουθούν μέχρι σήμερα, δηλαδή “παρατείνω και προσποιούμαι”.
Από μια μακροοικονομική προοπτική, αυτή η κρίση έχει μια απλή λύση: Να δοθούν στη μικροοικονομία κίνητρα για να πραγματοποιηθούν επενδύσεις και να τονωθεί η παραγωγή, καθώς και να γίνει αντιληπτό ότι το σχέδιο ανάπτυξης πρέπει να στηρίζεται στην ασφάλεια, στις ευκαιρίες για εκπαίδευση, σε ένα δίκαιο σύστημα υγείας, στην ύπαρξη ρευστότητας στις αγορές κεφαλαίου και στη συνετή φορολογία.
Αυτή τη στιγμή, οι διαμορφωτές πολιτικής ακολουθούν αντίθετη πορεία: εμπλουτίζουν τις σχετικές με τις αγορές νομοθετικές ρυθμίσεις, αυξάνουν τους φόρους και τα μέτρα λιτότητας και μειώνουν τις δαπάνες για την υγεία και την παιδεία. Ελπίζω η εντολή για αλλαγή να έρθει σύντομα στις ταλαιπωρημένες οικονομίες και κοινωνίες, καθώς η όποια καθυστέρηση θα αποτελέσει την έσχατη μορφή άρνησης».