Από τον Σεπτέμβριο του 2008, ο «λογαριασμός» των 18 ευρωπαϊκών τραπεζών με τα μεγαλύτερα νομικά έξοδα και τις υψηλότερες προβλέψεις σε αποζημιώσεις υπερβαίνει τα 55,87 δισ. ευρώ (77 δισ. δολάρια), ποσό πενταπλάσιο από τα συνολικά κέρδη τους κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, σύμφωνα με στοιχεία του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg. Μάλιστα, το σύνολο των δικαστικών δαπανών μπορεί να είναι μεγαλύτερο εάν ληφθεί υπόψη πως αρκετές συμβιβαστικές λύσεις έχουν επιτευχθεί εξωδικαστικά. Πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, οι «τράπεζες ακολουθούσαν ένα πολύ επιθετικό επιχειρηματικό μοντέλο και σήμερα πληρώνουν με πρόστιμα και συμβιβασμούς τα λάθη του παρελθόντος», σχολιάζει ο Μάρτιν Χέλμις, καθηγητής στη διαχείριση επενδυτικού κινδύνου και ρύθμισης στη Σχολή Χρηματοοικονομικών και Διοίκησης της Φρανκφούρτης. Οι δικαστικές περιπέτειες των ευρωπαϊκών τραπεζών δεν έχουν ακόμη λήξει καθώς παραμένουν σε εκκρεμότητα αρκετές υποθέσεις, όπως το πρόσφατο σκάνδαλο για τη χειραγώγηση της παγκόσμιας αγοράς νομισμάτων.
Μέχρι σήμερα, τα πρόστιμα, τα νομικά έξοδα και οι αποζημιώσεις αφορούν υποθέσεις πελατών που βοήθησαν οι τράπεζες να φοροδιαφύγουν, «ξεπλύματος μαύρου χρήματος», πώλησης ομολόγων που συνδέονταν με επισφαλή δάνεια, παραπλάνησης επενδυτών από τον πραγματικό κίνδυνο που εμπεριείχαν ορισμένα προϊόντα, χειραγώγησης των διατραπεζικών επιτοκίων. Από τα τέλη του 2008, αυτές οι 18 τράπεζες –συμπεριλαμβανομένων των Lloyds Banking Group, Deutsche Bank, Barclays, UBS και Royal Bank of Scotland– πλήρωσαν τουλάχιστον 18,14 δισ. ευρώ (24,9 δισ. δολάρια) σε συμβιβαστικές λύσεις από την άσκηση αγωγών και τη διεξαγωγή ερευνών από τις αρμόδιες εποπτικές αρχές. Παράλληλα, έχουν προβλεφθεί δαπάνες 22,8 δισ. ευρώ (31,5 δισ. δολαρίων) για την αποζημίωση πελατών τους στη Βρετανία από την παραπλανητική πώληση ασφαλιστικών προϊόντων που ήταν συνδεδεμένα με δάνεια. Επιπροσθέτως, κατέβαλαν 15,1 δισ. ευρώ (20,9 δισ. δολ.) σε πρόσθετες χρηματικές ποινές. Αναλυτές της Keefe, Bruyette & Woods σημειώνουν πως οι δαπάνες αυτές έχουν πλήξει την κερδοφορία των τραπεζών. Εκτιμάται, δε, πως θα καθυστερήσουν να προχωρήσουν σε αύξηση των μερισμάτων τους ή στην επαναγορά τραπεζών από την καταβολή αποζημιώσεων ή προστίμων στο μέλλον.