Ραγδαία επιδείνωση της ανισότητας καταγράφει η μη κυβερνητική οργάνωση για την παγκόσμια ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας, Oxfam. Η οργάνωση διαπιστώνει πως σχεδόν ο μισός πλούτος του πλανήτη βρίσκεται στα χέρια του πλουσιότερου 1% του παγκόσμιου πληθυσμού και οι 85 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο ελέγχουν τόσο πλούτο όσο τα 3,5 δισ. φτωχών του πλανήτη.
Ενόψει του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, που αρχίζει αύριο στο Νταβός της Ελβετίας, η Oxfam δράττεται της ευκαιρίας για να επικρίνει δριμύτατα την απορρύθμιση των χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς διεύρυνε τις ανισότητες, τη φοροδιαφυγή των πλουσίων που «κρύβουν» μυθικά ποσά σε φορολογικούς παραδείσους εις βάρος των συμπολιτών τους, την πολιτική λιτότητας στην Ευρώπη, που πλήττει τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, την κατάληψη της εξουσίας από μια πολιτική ελίτ που κυβερνά μόνο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, αλλά και την υπερβολική πολιτική δύναμη που αποκτούν οι πλούσιοι μέσω του πλούτου τους υπονομεύοντας τη δημοκρατία, την κοινωνική ασφάλεια και την οικονομική σταθερότητα.
Σε έκθεσή της με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Δουλεύοντας για τους λίγους», η Oxfam επικαλείται το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επειδή στην ατζέντα του για το 2014 χαρακτήρισε την ακραία οικονομική ανισότητα τον δεύτερο κατά σειρά παγκόσμιο κίνδυνο για τους επόμενους 12 έως 18 μήνες. Οπως τονίζει η Oxfam, σήμερα το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει πλούτο που ανέρχεται σε 110 τρισ. δολάρια, ποσό κατά 65 φορές μεγαλύτερο από τον συνολικό πλούτο τον οποίο μοιράζεται το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Υπογραμμίζει, επίσης, πως στη διάρκεια του περασμένου έτους 210 άνθρωποι έγιναν δισεκατομμυριούχοι και προσετέθησαν σε έναν κύκλο 1.426 ατόμων, που ελέγχουν από κοινού πλούτη 5,4 τρισ. δολαρίων. «Η υπερβολική συγκέντρωση οικονομικών πόρων στα χέρια τόσο λίγων ανθρώπων αποτελεί σημαντική απειλή για τα πολιτικά και οικονομικά συστήματα», υπογραμμίζει και τονίζει πως εντείνεται διαρκώς η ανισότητα τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να «οξύνονται αναπόφευκτα οι κοινωνικές εντάσεις μεγεθύνοντας τους κινδύνους κοινωνικής διάλυσης».
Σε μια δριμύτατη επίθεση κατά της φοροδιαφυγής και της φορολογικής αδικίας, η Oxfam επισημαίνει πως από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 και μέχρι σήμερα έχει μειωθεί η φορολόγηση των πλουσίων στις 29 από τις 30 χώρες για τις οποίες υπάρχουν στοιχεία, με αποτέλεσμα οι πλούσιοι όχι μόνο να έχουν πολύ περισσότερα, αλλά να πληρώνουν και πολύ λιγότερους φόρους. Δεν παραλείπει να αναφερθεί, άλλωστε, και στις εκτιμήσεις για το ύψος του πλούτου που φοροδιαφεύγει, στα κατ’ εκτίμησιν 21 τρισ. δολάρια, τα οποία παραμένουν αφορολόγητα σε φορολογικούς παραδείσους.
Υπογραμμίζει, επίσης, πως επτά στους δέκα ανθρώπους σε όλον τον κόσμο ζουν σε χώρες στις οποίες έχει διευρυνθεί η ψαλίδα της ανισότητας μέσα στα τελευταία 30 χρόνια. Τονίζει, έτσι, πως το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού στην Κίνα, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ έχει υπερδιπλασιάσει το μερίδιό του στο εθνικό εισόδημα από το 1980, ενώ ακόμη και σε χώρες που φημίζονται για το κοινωνικό κράτος και την ισοτιμία τους, όπως η Σουηδία και η Νορβηγία, το μερίδιο πλούτου που καταλήγει στο πλουσιότερο 1% αυξήθηκε κατά τουλάχιστον 50%.
Καλεί, τέλος, τις πολιτικές ηγεσίες να δράσουν για τη γεφύρωση του χάσματος, τονίζοντας πως διαφορετικά «τα προνόμια και τα μειονεκτήματα θα κληρονομούνται από γενιά σε γενιά όπως στην αρχαιότητα».
«H ανισότητα δεν είναι συνταγή σταθερότητας»
Απηχώντας την προειδοποίηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, χαρακτήρισε τη διευρυνόμενη εισοδηματική ανισότητα κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία και εξέφρασε τον προβληματισμό της για το ότι σε ορισμένες χώρες δεν κατανέμονται σωστα τα οφέλη της οικονομικής ανάπτυξης. Το πρόβλημα επισήμανε η κ. Λαγκάρντ μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Financial Times ενόψει της έναρξης των εργασιών του Φόρουμ και τόνισε πως η ανισότητα «δεν είναι συνταγή σταθερότητας και βιωσιμότητας». Το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών βρίσκεται φέτος ψηλά στην ατζέντα του Φόρουμ. Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός θα καλέσει τις ιαπωνικές επιχειρήσεις να αυξήσουν τους μισθούς. Εχει προηγηθεί, την περασμένη εβδομάδα, αίτημα του Βρετανού ομολόγου του για αύξηση του κατώτατου μισθού.