Στις 22 Ιανουαρίου, η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ εμφανίστηκε πρώτη φορά δημοσίως σε διάστημα μεγαλύτερο του ενός μηνός. Ενδεχομένως να ευχόταν να μην την είχε δει κανείς. Λίγες ώρες πριν από την εμφάνισή της, η επίσημη συναλλαγματική ισοτιμία του πέσο είχε εξασθενήσει κατά 25 σεντς, στα 7,14 πέσο ως προς το δολάριο. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη υποχώρησή της σε ημερήσια βάση από την κρίση του 2002.
Από εκείνην την ημέρα και μετά, το πέσο υποχώρησε κατά 86 σεντς στα 8 πέσο προς το δολάριο στη λιανική αγορά και ακόμα περισσότερο στη χονδρική αγορά. Η κεντρική τράπεζα της χώρας παρενέβη για να σταθεροποιήσει την ισοτιμία στα 7,79 πέσο προς το δολάριο, αλλά η Αργεντινή είδε μία ακόμη υποτίμηση του νομίσματός της σε ποσοστό άνω του 15% μέσα σε 48 ώρες μόνον.
Το νόμισμα της Αργεντινής επί μακρόν έδινε τα σημάδια ότι οδηγείται σε κατακρήμνιση. Εδειχνε υπερτιμημένο ήδη από το 2011, τουλάχιστον, όταν η κυβέρνηση απαγόρευσε τις συναλλαγές σε ξένο νόμισμα σε μια προσπάθεια να ανακόψει τη φυγή κεφαλαίων. Με τον πληθωρισμό στο 25%, οι Αργεντινοί αναζητούν απελπισμένα πρόσβαση σε δολάρια. Η συναλλαγματική ισοτιμία στη «μαύρη» αγορά πολλές φορές έχει υπερβεί την τεχνητή αλλά επίσημη συναλλαγματική ισοτιμία έως κατά 70%. Σε μία απόπειρά της να κλείσει το τεράστιο χάσμα, η κυβέρνηση επέτρεψε την υποτίμηση του πέσο. Οι αρμόδιες αρχές έδωσαν τη δυνατότητα στο νόμισμα να υποτιμηθεί μόνο κατά 12% το 2012, αλλά το 2013 η πτώση του έφθασε το 33%. Η πτώση επιδεινώθηκε προς τα τέλη του προηγουμένου έτους, αποδεικνύοντας πως η στρατηγική αυτή δεν αποδίδει.
Χωρίς καμία επίσημη εξήγηση από την κυβέρνηση για τις δραστικές κινήσεις στην ισοτιμία του πέσο τις τελευταίες δύο ημέρες, οι οικονομικοί αναλυτές και παρατηρητές καταφεύγουν στις μαντικές τους ικανότητες.
Οι εξηγήσεις που δίνουν από πλευράς τους είναι δύο. Η πρώτη έχει να κάνει με το ότι η κυβέρνηση κάνει περισσότερο επιθετική προσπάθεια να περιορίσει τη διαφορά μεταξύ της επίσημης συναλλαγματικής ισοτιμίας και εκείνης στη «μαύρη» αγορά. Η δεύτερη εξήγηση συνίσταται στο ότι τα διαρκώς μειούμενα συναλλαγματικά διαθέσιμα της κεντρικής τράπεζας δεν αφήνουν πλέον περιθώρια στις Αρχές να δαπανούν δολάρια για να στηρίξουν το πέσο. Αν και η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος της Αργεντινής κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία, οι χειρισμοί της κατάστασης από την κυβέρνηση είναι πολύ λανθασμένοι. «Η κυβέρνηση έχει υποπέσει στο πολύ σοβαρό σφάλμα της υποτίμησης, χωρίς ταυτόχρονα να έχει εφαρμόσει ένα συγκροτημένο σχέδιο για την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού», επισημαίνει ο Λούις Σέκο της εταιρείας συμβούλων Perspectiv@s. Χωρίς να υπάρχει σαφήνεια και διαφάνεια σχετικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης Φερνάντες ή, έστω, κάποια ένδειξη για σκλήρυνση της νομισματικής πολιτικής, μία ακόμα πιο γρήγορη υποτίμηση ενέχει τον κίνδυνο να αυξηθεί περαιτέρω ο πληθωρισμός και να επιταθεί η ζήτηση για δολάρια εξαιτίας των προσδοκιών για νέα εξασθένηση του πέσο προς το δολάριο.
Κατά τον Σέργιο Μπέρενσταϊν της εταιρείας δημοσκοπήσεων Poliarquia, ένας επιπλέον κίνδυνος υπό τις παρούσες συνθήκες είναι οι αγρότες της χώρας να ακινητοποιηθούν και να μην προχωρήσουν σε εξαγωγές της σόγιας, λόγου χάριν, εκτιμώντας ότι θα ακολουθήσει και άλλη υποτίμηση. Πέρυσι οι δασμοί των αγροτικών εξαγωγών συνεισέφεραν στα κρατικά ταμεία σχεδόν 7 δισ. δολάρια, συνιστώντας πολύτιμη πηγή για εισροή δολαρίων.