Στις ΗΠΑ συνηθίζουν να λένε ότι οι πολίτες ψηφίζουν με το… πορτοφόλι τους, επηρεαζόμενοι δηλαδή άμεσα από την δική τους οικονομική κατάσταση, αλλά και το οικονομικό κλίμα ευρύτερα, την εργασιακή ασφάλεια ή ανασφάλεια. Το περιβόητο «είναι η οικονομία, ανόητε» που είχε πει ο Μπιλ Κλίντον απέναντι στον Τζορτζ Μπους έχει πιστοποιηθεί σε αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις. Ωστόσο στις εφετινές προεδρικές εκλογές φαίνεται να μην είναι η οικονομία ο καθοριστικός παράγοντας, σημειώνει σε ανάλυσή της η Wall Street Journal.
Όπως εξηγεί η οικονομική εφημερίδα στην εποχή της πανδημίας του Covid-19 δεν είναι καθόλου απλό για τους ψηφοφόρους να «διαβάσουν» τα οικονομικά στοιχεία. Η αμερικανική οικονομία βίωσε μία άνευ προηγουμένου ύφεση (και πολύ βαθύτερη από ό,τι η ευρωπαϊκή) το δεύτερο τρίμηνο, αλλά υπολογίζεται ότι ανέκαμψε εντυπωσιακά το τρίτο τρίμηνο. Παράλληλα οι οικονομικές πληγές, που έχει ανοίξει ο νέος κορωνοϊός, συνοδεύονται από σχετικά χαμηλή ανεργία (ακόμη και μετά την ραγδαία αύξηση κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας), αλλά και από ένα χρηματιστηριακό ράλι.
Έτσι παρά την έντονη αβεβαιότητα για τις οικονομικές προοπτικές της χώρας και των νοικοκυριών, ο Ντόναλντ Τραμπ, εξακολουθεί να λαμβάνει σχετικά υψηλή βαθμολογία για τις επιδόσεις του στο μέτωπο της οικονομίας. Σε έρευνα των WSJ/NBC τον Ιούλιο το 54% δήλωσαν ότι εγκρίνουν τους χειρισμούς τους στην οικονομία, έναντι ποσοστού 49% ένα χρόνο νωρίτερα. Το κακά νέα για τον Τραμπ είναι ωστόσο ότι ακόμη και εκείνοι που τον θεωρούν καλύτερο για την οικονομία από τον αντίπαλό του, Τζο Μπάιντεν, δεν σχεδιάζουν απαραίτητα να τον ψηφίσουν.
Η έρευνα των WSJ/NBC τον Αύγουστο, η οποία επιχείρησε σύγκριση των δύο υποψηφίων, έδειξε ότι το 48% των συμμετεχόντων θεωρούν τον Τραμπ ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για την οικονομία, αλλά μόνο το 41% σχεδιάζουν να τον ψηφίσουν. Αντιθέτως ενώ μόνο το 38% των ερωτηθέντων θεωρούν ότι ο Μπάιντεν είναι καλύτερος για την οικονομία, το 50% δήλωσαν ότι σχεδιάζουν να τον ψηφίσουν.
Η διαχείριση της πανδημίας αυτής καθεαυτής, τα ζητήματα ταυτότητας και φυλετικών ή άλλων διακρίσεων, οι διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας και το κίνημα Black Live Matters είναι παράγοντες που βαρύνουν περισσότερο στην ψήφο των πολιτών, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις.