Η πανδημία του κορωνοϊού έχει διευρύνει ακόμη περισσότερο το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών και απειλεί να αφανίσει 25 χρόνια προόδου στις προσπάθειες για ισότητα μεταξύ των δύο φύλων, όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.
Λόγω των περιοριστικών μέτρων για την ανάσχεση της νόσου Covid-19, οι γυναίκες επιφορτίζονται με σημαντικά περισσότερες οικιακές εργασίες και τη φροντίδα των παιδιών. «Όλα όσα για τα οποία κοπιάσαμε, και μας πήρε 25 χρόνια να καταφέρουμε, κινδυνεύουν να χαθούν μέσα σε ένα χρόνο», τονίζει η αναπληρώτρια εκτελεστική διευθύντρια του τμήματος Γυναικών στα Ηνωμένα Έθνη, Ανίτα Μπάτια.
Η ίδια προειδοποιεί για τον κίνδυνο χαμένων ευκαιριών για απασχόληση και εκπαίδευση, αλλά και το ενδεχόμενο υποβάθμισης της πνευματικής και σωματικής υγείας των γυναικών εξαιτίας των κοινωνικών επιπτώσεων της πανδημίας.
Το βάρος της οικογενειακής φροντίδας εγκυμονεί «τον πραγματικό κίνδυνο επαναφοράς των στερεοτύπων της δεκαετίας του ‘50», επισημαίνει η κ. Μπάτια.
Ακόμη και πριν από την πανδημία εκτιμάται ότι τα τρία-τέταρτα των 16 δισεκατομμυρίων απλήρωτων ωρών εργασίας που πραγματοποιούνται καθημερινά ανά τον κόσμο αναλογούν στις γυναίκες.
Με άλλα λόγια, πριν από τον κορωνοϊό για κάθε ώρα απλήρωτης εργασίας από άνδρες αναλογούν τρεις ώρες για τις γυναίκες. Μόνο που στην εποχή του κορωνοϊού οι ώρες αυτές έχουν αυξηθεί. «Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι απλήρωτες ώρες για τις γυναίκες έχουν τουλάχιστον διπλασιασθεί», υπογραμμίζει η κ. Μπάτια των Ηνωμένων Εθνών.
Οι 38 μελέτες που εκπόνησε το τμήμα Γυναικών των Ηνωμένων Εθνών εστίαζαν κυρίως στις χώρες χαμηλότερου και μεσαίου εισοδήματος, αν και τα στοιχεία από τις ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες σκιαγραφούν παρόμοια εικόνα.
«Πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι πολλές γυναίκες στην πραγματικότητα δεν επιστρέφουν στη δουλειά», εξηγεί η αξιωματούχος του ΟΗΕ. Σύμφωνα με την ίδια, μόνο στη διάρκεια του Σεπτεμβρίου, περίπου 865.000 γυναίκες στις ΗΠΑ βρέθηκαν εκτός εργατικού δυναμικού σε σύγκριση με 200.000 άνδρες, κάτι που εξηγείται από το γεγονός ότι υπάρχει το βάρος της οικογενειακής φροντίδας.
Στην Ιαπωνία, ακόμη και πριν από την πανδημία οι γυναίκες αφιέρωναν κατά μέσο όρο πέντε φορές περισσότερες ώρες από τους άνδρες σε απλήρωτη εργασία που είχε να κάνει κυρίως με την οικογενειακή φροντίδα.
Τα Ηνωμένα Έθνη κρούουν τον κώδωνα κινδύνου για τις επιπτώσεις στην ευημερία των γυναικών, αλλά και στην οικονομική τους πρόοδο και ανεξαρτησία.
Η απλήρωτη εργασία των γυναικών συχνά καλύπτει το κόστος φροντίδας που συντηρεί τις οικογένειες, στηρίζει τις οικονομίες και καλύπτει το κενό έλλειψης κοινωνικών υπηρεσιών, σπανίως όμως αναγνωρίζεται ως εργασία.
«Η ουσία είναι ότι ανέκαθεν υποτιμάτο η συνεισφορά τους … το θετικό της πανδημίας είναι το γεγονός ότι αποκάλυψε πως η απλήρωτη εργασία αποτελεί βασικό συστατικό στο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας, καθιστώντας εφικτό για άλλους να βγουν στην αγορά εργασίας και να κερδίσουν ένα παραγωγικό εισόδημα, υπονομεύοντας όμως τις ευκαιρίες απασχόλησης για τις ίδιες τις γυναίκες», αναφέρει η κ. Μπάτια.
Τα Ηνωμένα Έθνη καλούν κυβερνήσεις και επιχειρήσεις να παραδεχθούν την ύπαρξη της απλήρωτης εργασίας και να εφαρμόσουν μέτρα, όπως πρόσθετη άδεια για οικογενειακούς λόγους ή διατηρώντας τη λειτουργία των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών. «Δεν πρόκειται απλά για ερώτημα που αφορά τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά για το τι τελικά είναι εύλογο, από οικονομικής άποψης», καταλήγει η κ. Μπάτια. «Και είναι λογική η πλήρης συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας».
Πηγή: BBC