Η εξάρτηση της Ρωσίας από το λογισμικό των δυτικών εταιρειών για να θέσει σε λειτουργία τα εργοστάσιά της, τα αγροκτήματα και τις πετρελαιοπηγές της αναδεικνύεται σε ένα από τα μείζονα προβλήματα για την εγχώρια βιομηχανία. Αλλωστε, οι περισσότεροι από τους ομίλους στο πεδίο της πληροφορικής αποχωρούν από τη χώρα εξαιτίας της εισβολής στην Ουκρανία. Οι διεθνείς κυρώσεις και η όξυνση της κατάστασης με τον πόλεμο υποχρέωσαν βιομηχανικούς κολοσσούς, από τη γερμανική Siemens έως την επίσης γερμανική SMS Group, να τερματίσουν τις δραστηριότητές τους σε μια από τις μεγαλύτερες αγορές τους. Κι εκείνα που θα λείψουν από τις ρωσικές εταιρείες δεν είναι τόσο οι ίδιες οι συσκευές όσο τα υπολογιστικά τους προγράμματα. Η προμήθεια λογισμικού για σχεδιασμό και κατασκευή – παραγωγή με τη βοήθεια υπολογιστή μετατρέπεται σε ακανθώδες πρόβλημα, το οποίο θα ανακόψει την ανάπτυξη, όπως επισημαίνει η Ελένα Σεμενόφσκαγια, αναλύτρια της IDC με ειδίκευση στη Ρωσία.
«Τα ρωσικά ανάλογα σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ πιο αδύναμα και η ζήτηση υψηλή», παρατηρεί η κ. Σεμενόφσκαγια. «Αλλά προς το παρόν επιλέγουμε να βασιζόμαστε στην πειρατεία και τα πεπαλαιωμένα αντίγραφα λογισμικού, κάτι που είναι αδιέξοδο και όχι βιώσιμο». Το ξένο λογισμικό συχνά τοποθετείται απευθείας στα βιομηχανικά μηχανήματα και ελέγχει διαδικασίες υψηλής ακρίβειας. Οι κατασκευαστές του εν λόγω εξοπλισμού προστατεύουν λυσσαλέα την πνευματική τους ιδιοκτησία, οπότε σε πολλές περιπτώσεις δεν δίνουν στους πελάτες πρόσβαση στους κωδικούς για τη λειτουργία των δικών τους εργοστασίων, όπως δήλωσε ο Σεργκέι Ντουνάεφ, διευθυντής του τμήματος πληροφοριών της χαλυβουργίας Severstal. Στη χαλυβουργία, η οποία μπορεί να απαιτεί ακρίβεια λίγων εκατοστών του χιλιοστού για προϊόντα υψηλής αξίας, ακόμη και μικρές αποκλίσεις μπορούν να αχρηστεύσουν την παραγωγή, σύμφωνα με τον κ. Ντουνάεφ. Κι ενώ η ρωσική οικονομία, βοηθούμενη από τις υψηλές τιμές των εμπορευμάτων, τα πήγε καλύτερα από ό,τι προέβλεπαν αναλυτές με την έναρξη του πολέμου, σήμερα πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με μια περίοδο διαρθρωτικών προσαρμογών, που την ωθούν σε ύφεση. Η παραγωγή χάλυβα σε εθνικό επίπεδο μειώθηκε κατά 25% έως 30% από την εισβολή, δήλωσε προσφάτως ο ιδιοκτήτης της Severstal, Αλεξέι Μορντάσοφ.
Τα ρωσικά προϊόντα σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ πιο αδύναμα και η ζήτηση υψηλή.
Εν τω μεταξύ, η ρωσική κυβέρνηση έχει δώσει έμφαση στην υποκατάσταση των εισαγωγών, διότι πολλές βιομηχανίες είχαν ήδη κτυπηθεί από το προηγούμενο κύμα κυρώσεων λόγω προσάρτησης της Κριμαίας το 2014. Μόνο η χαλυβουργία επένδυσε περίπου 3,2 τρισ. ρούβλια (59 δισ. δολάρια) την τελευταία εικοσαετία για την αποκατάσταση της παραγωγικής ικανότητας, σύμφωνα με την Ενωση Ρωσικών Χαλυβουργιών. Μεγάλο μέρος αυτού δαπανήθηκε σε εξοπλισμό που προμήθευαν ξένες εταιρείες, όπως η Siemens, η SMS Group και η Danieli & C. Officine Meccaniche. Η αποχώρηση των δυτικών ομίλων δημιουργεί προβλήματα για την πετρελαιοβιομηχανία της Ρωσίας, διότι οι εταιρείες της λειτουργούν με εγχώριο λογισμικό σε ποσοστό μόνο 5%-10% και συχνά δεν θεωρείται και το βέλτιστο, όπως αναφέρει ο πρώτος αναπληρωτής υπουργός Ενέργειας, Πάβλε Σορόκιν. Τέλος, η κατάσταση επιδεινώνεται διότι εξαντλούνται τα παραδοσιακά κοιτάσματα της χώρας και οι εταιρείες αναγκάζονται να αξιοποιήσουν άλλα, τα οποία είναι πιο κοστοβόρα, διότι απαιτούν περιπλοκότερο εξοπλισμό.
Πηγή: BLOOMBERG