Κάθε άλλο παρά αντιευρωπαϊστής δηλώνει ο δήμαρχος και τοπικός
κυβερνήτης του αυστριακού ομόσπονδου κρατιδίου της Βιέννης, Μίχαελ
Χόιπλ —ο οποίος συγχρόνως προεδρεύει της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών
Δήμων και Περιφερειών— ωστόσο στο θέμα της κοινωνικής κατοικίας,
στο οποίο ο ίδιος έκανε λόγο για επίθεση των Βρυξελλών,
προειδοποίησε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση θα τον βρει απέναντί της.
Αυτό άφησε σαφώς να εννοηθεί ο κ. Χόιπλ παρουσιάζοντας στην
αυστριακή πρωτεύουσα ψήφισμα για την κοινωνική κατοικία, το οποίο
υπογράφουν συνολικά 27 δήμαρχοι μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων —ανάμεσα
στις οποίες συμπεριλαμβάνονται το ’μστερνταμ, η Βαρκελώνη, η
Βαρσοβία, το Βερολίνο, η Βιέννη, η Βουδαπέστη, οι Βρυξέλλες, το
Δουβλίνο, το Ζάγκρεμπ, η Κοπεγχάγη, το Μόναχο, το Παρίσι, η
Φρανκφούρτη και η Χάγη.
Το ψήφισμα, του οποίου έχει λάβει γνώση ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, πρόκειται να παρουσιαστεί ως
κεντρικό θέμα, στη δεύτερη συνάντηση των δημάρχων της ΕΕ στις
Βρυξέλλες, στις αρχές της επόμενης χρονιάς, παρουσία του Επιτρόπου
Περιφερειακής Πολιτικής —του Αυστριακού Γιοχάνες Χαν— και, όπως
ανέφερε ο δήμαρχος και κυβερνήτης της Βιέννης, αποτελεί μια καθαρά
δημοκρατική πρωτοβουλία, πέρα από κόμματα και ιδεοληψίες.
Σύμφωνα με τον κ. Χόιπλ, η ΕΕ προσπαθεί στη βάση του δικαίου
ανταγωνιστικότητας να υπονομεύσει την κοινωνική κατασκευή κατοικίας
και, όπως ανέφερε, ήδη το 2007 στη Σουηδία καταργήθηκε η επιδότησή
της, έπειτα από προσφυγή ιδιωτών κατασκευαστών στις αρμόδιες αρχές
για την προστασία του ανταγωνισμού της ΕΕ, ενώ από το 2009 στην
Ολλανδία αποκλείονται από την πρόσβαση στην επιδοτούμενη κατασκευή
κατοικίας, άτομα με ένα ετήσιο εισόδημα πάνω από 34.000 ευρώ, κάτι
που είχε ως αποτέλεσμα 600.000 πολίτες να χάσουν ξαφνικά αυτό το
δικαίωμα.
Για τον ίδιο, αυτό συνιστά επίθεση της ΕΕ στην κοινωνική κατασκευή
κατοικίας, που υπήρξε διακηρυγμένος στόχος ήδη από την εποχή του
Μεσοπολέμου για το Δήμο της Βιέννης, η οποία με τα συγκροτήματα των
δημοτικών κατοικιών σε διάφορους τομείς της πόλης θεωρείται διεθνώς
ως υπόδειγμα για την κοινωνική ανάμειξη του αστικού πληθυσμού, κάτι
που αποτελεί και εγγύηση για την αποφυγή δημιουργίας γκέτο.
Στο ψήφισμα, οι δήμαρχοι των 27 ευρωπαϊκών πόλεων ζητούν από την
Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αφήσει στις επί μέρους χώρες-μέλη και στα
τοπικά τους όργανα την αρμοδιότητα της κοινωνικής κατασκευής
κατοικίας καθώς και της λήψης αποφάσεων ως προς τη διάθεση
επιδότησης, καθώς, όπως τονίζεται, είναι απαραίτητο για τις
χώρες-μέλη να θέτουν οι ίδιες τα κριτήρια στο πνεύμα της
επικουρικότητας, διότι μόνον με τον τρόπο αυτό μπορούν να ληφθούν
υπόψη οι τοπικές συνθήκες και εξελίξεις.
Στη Βιέννη για μια επιδοτούμενη κατοικία το όριο του ετησίου
εισοδήματος είναι στις 42.000 ευρώ κατ’ άτομο και αυτό διότι αν μια
πρόσβαση στο σύστημα επιδότησης ίσχυε μόνον για την πολύ χαμηλών
εισοδημάτων κοινωνική τάξη, αυτό θα οδηγούσε σε περιθωριοποίηση που
κάθε άλλο παρά επιθυμητή είναι, όπως εξήγησε κατά την παρουσίαση
του ψηφίσματος ο αρμόδιος για κατασκευή κατοικιών, δημοτικός
σύμβουλος Μίχαελ Λούντβιχ.
Σύμφωνα με τον κ. Λούντβιχ, στη Βιέννη το 60% του πληθυσμού της,
που ανέρχεται σε 1,7 εκατομμύρια, κατοικούν σε επιδοτημένες
κατοικίες, καθώς, όπως είπε, έχει δοθεί και στα μεσαία εισοδήματα η
δυνατότητα πρόσβασης τόσο σε δημοτικές όσο και στις αποκαλούμενες
συνεταιριστικές κατοικίες (μικτός τύπος μερικής ιδιοκτησίας και
μικρού μισθώματος).
Στις 220.000 δημοτικές κατοικίες κατοικούν σχεδόν μισό εκατομμύριο
δημότες και σε αυτές πρέπει να προστεθούν και οι 200.000
επιδοτούμενες συνεταιριστικές κατοικίες ή κατοικίες με επιδοτούμενο
ενοίκιο, κάτι που, όπως τόνισε ο κ. Λούντβιχ φέρει τη Βιέννη στην
ευρωπαϊκή κορυφή της επιδοτούμενης κατοικίας, ενώ είναι και η
μοναδική πόλη που κατασκευάζει με δημοτικά μέσα τόσες πολλές
κατοικίες.
Κατά τον ίδιο, μια κατάργηση της επιδοτούμενης κατασκευής
κατοικιών, θα οδηγούσε μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε εκτίναξη των
ενοικίων στα ύψη, πλήττοντας και θέτοντας στο περιθώριο τους
οικονομικά αδύναμους.