Οταν κάποιος φτερνίζεται, κάποιος άλλος αρρωσταίνει. Το ίδιο ισχύει και με τις χώρες. Οταν κλονίζεται η υγεία μιας οικονομίας, η αρρώστια εξαπλώνεται σε άλλες. Η κρίση σε μια αγορά επηρεάζει τις τράπεζες μιας άλλης χώρας. Τα προβλήματα χρέους μιας κυβέρνησης εφιστούν την προσοχή των επενδυτών σε χώρες με ανάλογες δημοσιονομικές ανισορροπίες.
Ορισμένες φορές, ωστόσο, είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πώς μια ελαφριά αρρώστια μπορεί να εξελιχθεί σε επιδημία, φθάνοντας στην άλλη άκρη του κόσμου και ωθώντας τους επενδυτές σε μαζικές ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων. Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως υπάρχουν τρόποι για να θωρακιστεί μια οικονομία από τη μετάδοση μιας κρίσης. Ενας από αυτούς είναι να μην εξαρτάται από βραχυπρόθεσμα δάνεια. Ενας άλλος είναι να διαθέτουν οι τράπεζες επαρκή κεφάλαια ώστε να απορροφήσουν ζημίες.
Οι μετοχές και τα νομίσματα των αναδυόμενων αγορών βυθίστηκαν στις αρχές του 2014 λόγω ανησυχίας για την επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Κίνα, την κρίση ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία και τον περιορισμό των μέτρων στήριξης στην αμερικανική οικονομία από την ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ (Fed). Οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο ήταν αυτές με την πιο αδύναμη δημοσιονομική κατάσταση, όπως η Αργεντινή και η Τουρκία, αλλά οι επενδυτές θορυβήθηκαν περισσότερο από τον κίνδυνο εξάπλωσης της κρίσης. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, η κρίση στην Ασία και τη Ρωσία οδήγησε σε ένα ξέφρενο ξεπούλημα αξιών. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000, η κρίση στην αμερικανική αγορά στεγαστικής πίστης κλόνισε τα θεμέλια του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, πυροδοτώντας μια βαθιά ύφεση. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ένα σύστημα συναγερμού που να προειδοποιεί την απαρχή μιας τόσο μεγάλης κρίσης.
Υπάρχουν, πάντως, συγκεκριμένες συνθήκες που διευκολύνουν τη μετάδοση μιας κρίσης. Μια χώρα που δαπανά περισσότερα από όσα διαθέτει και εξαρτάται από βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα, κινδυνεύει να βρεθεί σε δυσμένεια από ανήσυχους και πανικόβλητους επενδυτές περισσότερο από άλλες χώρες. Ενα χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολύ πιο ευάλωτο όταν οι τράπεζες και άλλοι οργανισμοί εξαρτώνται από δανεισμένα χρήματα. Γιατί όμως οι επενδυτές αντιδρούν ξαφνικά σε προβλήματα που ήταν αντιληπτά πριν από μια κρίση, όπως είναι τα τεράστια εμπορικά ελλείμματα της Τουρκίας ή το υπερτιμημένο νόμισμα της Αργεντινής. Μέρος της απάντησης σε αυτό το ερώτημα είναι η φιλοσοφία του κοπαδιού. Οταν οι επενδυτές συσσωρεύονται σε μια αγορά, οι τιμές ανεβαίνουν. Αυτό ισχύει ακόμη για τις κακές επενδύσεις. Οι διαχειριστές κεφαλαίων αναγκαστικά ακολουθούν το κοπάδι για να μη μείνουν πίσω. Ετσι, όταν ξεσπά ένα απρόβλεπτο γεγονός, αυτή η αδικαιολόγητη ευφορία μετατρέπεται σε φόβο.