Πρόσθετα κεφάλαια της τάξεως των 68 δισ. δολαρίων θα πρέπει να εξασφαλίσουν οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ προκειμένου να ανταποκριθούν σε νέο κανόνα που βάζει «φρένο» στη μόχλευσή τους με την επιβολή κατώτατου ορίου, δηλαδή τη συνολική έκθεσή τους σε δανειακά κεφάλαια ως προς το ενεργητικό τους. Είναι πρώτη φορά που επιβάλλεται κατώτατο όριο στη μόχλευση των τραπεζών σε παγκόσμια κλίμακα, στο πλαίσιο των νέων κανόνων για την κεφαλαιακή επάρκεια που ενσωματώνονται από τη «Βασιλεία ΙΙΙ». Στις ΗΠΑ, ωστόσο, οι Αρχές επιδιώκουν την εφαρμογή των κανόνων της «Βασιλείας ΙΙΙ» με μια πιο αυστηρή εκδοχή, χωρίς δηλαδή να δίνουν το περιθώριο σε κάθε τράπεζα να προσαρμοστεί στο νέο θεσμικό πλαίσιο με βάση το δικό της μοντέλο. Οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ –Bank of America, Bank of New York Mellon, Citigroup, Goldman Sachs, JPMorgan, Morgan Stanley, State Street και Wells Fargo– θα πρέπει να αντλήσουν κεφάλαια που να αντιστοιχούν στο 5% του ενεργητικού τους, έτσι ώστε να μπορούν να καλύψουν ενδεχόμενες απώλειες σε μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση, σύμφωνα με τη «Βασιλεία ΙΙΙ». Ωστόσο, ο Νταν Τουρίλο, υπεύθυνος για θέματα ρύθμισης στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), υπονόησε ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρξει επιπλέον επιβάρυνση από το κατώτατο όριο του 5% που ισχύει σε διεθνή κλίμακα. Οπως, μάλιστα, αναφέρεται σε δημοσίευμα των Financial Times, η Fed μαζί με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Εγγύησης Καταθέσεων (FDIC) και την Αρχή Εποπτείας των Τραπεζών (OCC) κατέληξαν ότι το κατώτατο όριο μόχλευσης για τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας θα πρέπει να υπερβαίνει το 5% σε ό,τι αφορά τους ομίλους συμμετοχών και να κυμαίνεται τουλάχιστον στο 6% για τις θυγατρικές των τραπεζών.
Οι Financial Times επισημαίνουν πως σε δυσμενέστερη θέση βρίσκονται οι επενδυτικές τράπεζες Morgan Stanley και Goldman Sachs διότι στερούνται των καταθέσεων, που είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των εμπορικών τραπεζών.
Στην κρίση του 2007-09, η μεγάλη έλλειψη κεφαλαίων των τραπεζών σε ΗΠΑ και Ευρώπη οδήγησε στην κηδεμονία των κυβερνήσεων, αφού οι τράπεζες δεν μπορούσαν να καλύψουν απώλειες δισεκατομμυρίων από συσσωρευμένα επισφαλή δάνεια. Το νέο όριο μόχλευσης είναι ένας αξιόπιστος κανόνας για να υπολογίσει και να κατανοήσει κάποιος τη στάθμιση του κινδύνου στο χαρτοφυλάκιο μιας τράπεζας και με την επιβολή του μπορεί κανείς να αξιολογήσει το πόσο ισχυρός είναι ο ισολογισμός μιας τράπεζας, σχολιάζει ο αντιπρόεδρος της FDIC, Τόμας Χόινγκ. Οι τράπεζες έχουν προθεσμία μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 για να προσαρμοστούν στον νέο κανόνα μόχλευσης, γεγονός που σημαίνει ότι μέχρι τότε θα πρέπει να αντλήσουν περί τα 68 δισ. δολάρια. Η Fed, ωστόσο, δήλωσε πως το κατώτατο όριο για τη μόχλευση των τραπεζών δεν θα επιδράσει στη χάραξη νομισματικής πολιτικής, αν και ενδέχεται να επηρεάσει εμμέσως τη ρευστότητα στη διατραπεζική αγορά, αλλά σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.