Ο κόσμος διανύει ένα κρίσιμο στάδιο λόγω της μεγάλης ανόδου του αριθμού των ηλικιωμένων, αλλά και της συνεχιζόμενης αύξησης του προσδόκιμου ζωής. Μέσα στην επόμενη 20ετία, ο παγκόσμιος πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω εκτιμάται ότι σχεδόν θα διπλασιαστεί από 600 εκατ. σε 1,1 δισεκατομμύριο. Ετσι έχουν πεισθεί πολλοί πως μια τέτοια τάση θα οδηγήσει σε βραδύτερους ρυθμούς ανάπτυξης, καθώς ο μεγαλύτερος αριθμός των συνταξιούχων θα ασκήσει ασφυκτικές πιέσεις στους προϋπολογισμούς. Αυτό το συμπέρασμα είναι εύλογο εάν ανατρέξει κανείς στον 20ό αιώνα. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής παρέτεινε την περίοδο συνταξιοδότησης και όχι το χρονικό διάστημα εργασίας.
Ωστόσο η έννοια ενός ξεκάθαρου διαχωρισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους νέους και τους ηλικιωμένους επισκιάζει μια άλλη, πιο ανησυχητική τάση. Αυτή του διαχωρισμού μεταξύ του ειδικευμένου και μη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού. Οι δείκτες απασχόλησης υποχωρούν ανάμεσα στους νεότερους, μη ειδικευμένους εργαζόμενους όταν οι μεγαλύτεροι, ειδικευμένοι εργαζόμενοι τείνουν να απασχολούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο διαχωρισμός αυτός είναι ιδιαίτερα αισθητός στις ΗΠΑ όπου οι μορφωμένοι εργαζόμενοι της μεταπολεμικής περιόδου αναβάλλουν τη συνταξιοδότησή τους, ενώ οι νεότεροι και λιγότερο ειδικευμένοι άνθρωποι βρίσκονται εκτός αγοράς εργασίας.
Η πολιτική που ασκείται φέρει κάποιο μέρος της ευθύνης. Πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν εγκαταλείψει πολιτικές που κάποτε ενθάρρυναν τους μεγαλύτερους να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα παρά αργότερα. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής σε συνδυασμό με την αντικατάσταση των παλαιών, γενναιόδωρων συνταξιοδοτικών προγραμμάτων με νεότερα που εξασφαλίζουν χαμηλότερες συντάξεις παροτρύνουν τον κόσμο, ακόμη και τα πιο ευκατάστατα μέλη του εργατικού δυναμικού, να εργάζονται περισσότερο για να εξασφαλίσουν καλύτερους όρους διαβίωσης όταν αποσυρθούν.
Μεγαλύτερο ρόλο σε αυτήν την τάση παίζει η αλλαγή στη φύση της ίδιας της δουλειάς. Οι αποδοχές έχουν αυξηθεί πολύ για τους πιο μορφωμένους. Αυτή η κατηγορία των εργαζομένων συνεχίζουν να αποσπούν υψηλές αμοιβές ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία. Ο λόγος είναι ότι οι γηραιότεροι και πιο μορφωμένοι είναι πιο παραγωγικοί από τους προκατόχους τους. Η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να έχει ενισχύσει αυτήν την τάση. Οι ικανότητες των μεγαλύτερων και ειδικευμένων εργαζομένων ενισχύονται από την τεχνολογία σε διάφορους τομείς, είτε πρόκειται για τεχνικά ή δημιουργικά επαγγέλματα.
Αυτή η τάση δεν θα ωφελήσει μόνον τους τυχερούς ηλικιωμένους, αλλά, υπό μια έννοια, ολόκληρη την κοινωνία. Οι ρυθμοί ανάπτυξης θα υποχωρήσουν σε βραδύτερους ρυθμούς, οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων θα βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση και οι υψηλότερα αμειβόμενοι θα πληρώνουν φόρους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στη μακροπρόθεσμη αύξηση των εσόδων τους, διορθώνοντας αυτές τις στρεβλώσεις στην απασχόληση και προχωρώντας σε καίριες μεταρρυθμίσεις στον χώρο της εκπαίδευσης και στα συστήματα συνταξιοδότησης. Η ηλικία δεν θα πρέπει να προσδιορίζει το τέλος της επαγγελματικής σταδιοδρομίας των ανθρώπων. Θα πρέπει να καταργηθεί το πλαίσιο που υποχρεώνει σε συνταξιοδότηση έναν εργαζόμενο με συγκεκριμένους όρους.