Τέσσερα πράγματα πρέπει να έχει κανείς στον νου του αυτήν την εβδομάδα όταν θα συνεδριάσει η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ.
Πλειοψηφεί στη Fed η πεποίθηση πως η οικονομία βελτιώνεται και τα απογοητευτικά στοιχεία που έχει παρουσιάσει στις αρχές του έτους οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην ακραία κακοκαιρία. Δεδομένου ότι οι ιθύνοντες πιστεύουν πως η επιτάχυνση της ανάπτυξης λαμβάνει χώρα σε μια οικονομία που λειτουργεί εδώ και καιρό σε επίπεδα κάτω από το δυναμικό της, η Fed δεν ανησυχεί και πολύ για τις πληθωριστικές πιέσεις. Αν μπορεί να ανησυχήσει για κάτι σχετικό είναι για το πολύ χαμηλό επίπεδο του πληθωρισμού. Μην περιμένετε, πάντως, καμία δραματική αλλαγή, επιδείνωση ή βελτίωση, στην εικόνα της αμερικανικής οικονομίας όπως θα την παρουσιάσει η Fed. Ούτε και θα αναφέρει την ιδέα ότι η αμερικανική οικονομία έχει εισέλθει σε μια φάση χαμηλής ανάπτυξης και επίμονα υψηλής ανεργίας ή τους κινδύνους που εγκυμονεί η γεωπολιτική κρίση στην Ουκρανία.
Δεδομένης της στάσης της Fed, μπορούμε να περιμένουμε πως θα εξακολουθήσει τη σταδιακή συρρίκνωση του προγράμματος αγορών ομολόγων και μάλλον θα ανακοινώσει μια ακόμη μείωση κατά 10 δισ. δολάρια που θα περιορίζει τις μηνιαίες αγορές τίτλων σε 45 δισ. δολάρια. Μολονότι θα επιβεβαιώσει αναμφίβολα ότι είναι πρόθυμη να αλλάξει πολιτική αν χρειαστεί, με τη δήλωση αυτή δεν θα επηρεάσει το κλίμα στην αγορά που προεξοφλεί ολική ανάκληση του προγράμματος στη διάρκεια του έτους. Μόνον ένας πραγματικός αιφνιδιασμός οικονομικής φύσης θα μπορούσε να αλλάξει την τρέχουσα πολιτική της. Το πιθανότερο είναι να διατηρήσει τα επιτόκια σε μηδενικά επίπεδα και να ενημερώσει τις αγορές για τη μελλοντική κατεύθυνση της πολιτικής της για να προσφέρει περισσότερη διαφάνεια.
Στη μελλοντική της κατεύθυνση περιλαμβάνεται και μια ευρύτερη εκτίμηση της κατάστασης στην αγορά εργασίας, με περισσότερα κριτήρια πέραν της ανεργίας. Ολα μέσα στο πλαίσιο μιας στροφής που κάνει η τράπεζα από μια πολιτική βασιζόμενη σε αριθμητικούς στόχους σε μια άλλη που βασίζεται σε γενικότερους στόχους. Το μέγα ερώτημα δεν είναι κατά πόσον η Fed θα εξακολουθήσει να υποστηρίζει σε γενικές γραμμές την αναπτυξιακή νομισματική πολιτική γιατί το πιθανότερο είναι να κάνει ακριβώς αυτό. Το πραγματικό ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν οι αγορές στη βραχυπρόθεσμη αβεβαιότητα που δημιουργεί αυτή η αλλαγή προσέγγισης και την οποία έχουν αρχίσει να κατανοούν ορισμένοι τομείς της αγοράς αλλά κάποιοι άλλοι δεν την πιάνουν. Η συνάντηση αυτής της εβδομάδας θα είναι μάλλον η τελευταία για τον Τζέρεμι Στάιν, στέλεχος της Fed, που επιστρέφει στο πανεπιστήμιο του Harvard. Είναι ο άνθρωπος που έγινε ευρύτερα γνωστός επειδή υπογράμμισε τους κινδύνους που εγκυμονεί η ανάληψη υπερβολικού κινδύνου στις χρηματαγορές και ιδιαιτέρως όταν συνοδεύεται από μακροσκελείς περιόδους τεχνητά χαμηλών επιτοκίων. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε κατά πόσον θα δοθεί σημασία στο θέμα αυτό στη συνάντηση της Fed, ιδιαιτέρως επειδή είναι τόσο μικρή η αναμενόμενη ανταμοιβή που είναι πρόθυμοι να δεχθούν οι κερδοσκόποι επενδυτές για να αναλάβουν τον πιστωτικό κίνδυνο και τους κινδύνους της ρευστότητας και της ευμετάβλητης αγοράς. Η κατακλείδα είναι πως δεν μπορούμε να περιμένουμε μεγάλες εκπλήξεις από τη συνάντηση που θα έχει η Fed μέσα στην εβδομάδα. Ωστόσο δώστε ιδιαίτερη προσοχή στις τάσεις για αλλαγή πολιτικής. Το καλό είναι πως η Fed θα βάλει τα δυνατά της για να δώσει στις αγορές ένα μήνυμα όσο σαφές γίνεται κάτω από τις υφιστάμενες περιστάσεις. Η πρόκληση για τις αγορές, όπως μας υπενθύμισε την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, είναι πως «παρά τις προσπάθειές μας να ενισχύσουμε τη διαφάνεια, δεν πρόκειται να επιστρέψει εύκολα η προβλεψιμότητα που είχαν οι εξελίξεις στο παρελθόν».
* Συνιδρυτής και πρώην επικεφαλής της PIMCO