Οι δαπάνες για την υγεία ανέκαμψαν το 2012 στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αλλά εξακολουθούν να είναι χαμηλές στην Ευρώπη και αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της μείωσης των δαπανών για τα φάρμακα, η οποία συνεχίζεται, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα από τον Oργανισμό.
Μετά τη στασιμότητα ή τη μείωση λόγω της κρίσης, οι δαπάνες για την υγεία ανήλθαν το 2012 στο 9,3% του ΑΕΠ κατά μέσον όρο στις 34 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, έναντι ποσοστού 9,2% το 2011. Αυτές αυξήθηκαν ωστόσο σε σχέση με τα επίπεδα στα οποία βρίσκονταν πριν από την κρίση (8,6%), σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ΟΟΣΑ.
Στη Γαλλία το ποσοστό αυτό ανερχόταν σε 11,6% του ΑΕΠ το 2012, δηλαδή στο πιο ανεβασμένο επίπεδο μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, μετά τις ΗΠΑ (16,9%) και την Ολλανδία (11,8%).
Οι δαπάνες για την υγεία συνέχισαν να υποχωρούν το 2012 στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, όπως και στην Τσεχία και την Ουγγαρία. Στην Ελλάδα ήταν σε πραγματικές τιμές (δηλαδή πέραν του πληθωρισμού) κατώτερες κατά 25% από το επίπεδό τους το 2009, «κυρίως λόγω των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες».
Σε άλλες περιοχές του κόσμου, η τάση ήταν ωστόσο ανοδική: στη Χιλή και στο Μεξικό για παράδειγμα, με αυξήσεις στις δαπάνες για την υγεία το 2012 ύψους 6,5% και 8,5% αντίστοιχα, οι οποίες συνδέονται κατά μεγάλο μέρος «με τη συνέχιση των προσπαθειών για να διασφαλιστεί μια καθολική κάλυψη της ιατρικής ασφάλισης και η πρόσβαση όλων στην περίθαλψη», διευκρινίζει ο ΟΟΣΑ.
Σχεδόν τα δύο τρίτα των χωρών του ΟΟΣΑ καταγράφουν πτώση σε πραγματικές τιμές των δαπανών τους για φαρμακευτικά προϊόντα από το 2009 και η μείωση αυτή συνέβαλε στη γενική επιβράδυνση των δαπανών για την υγεία τα τελευταία χρόνια.
«Οι μειώσεις αυτές εξηγούνται κυρίως από τον περιορισμό της επιστροφής των χρημάτων για ορισμένα φάρμακα, τις μειώσεις της τιμής ορισμένων φαρμάκων και της ανάπτυξης της αγοράς γενοσήμων, η οποία συνδέεται ταυτοχρόνως με την εκπνοή των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας για ορισμένα φάρμακα και την προώθηση της χρήσης γενοσήμων μεταξύ των ασθενών, των γιατρών και των φαρμακοποιών», σύμφωνα με τον Οργανισμό.