O Ιταλός πρωθυπουργός Mατέο Ρέντσι είναι ένας εξαιρετικός πολιτικός. Ο νεανικός δυναμισμός του τον έχει βοηθήσει να εξαγοράσει τον απαραίτητο χρόνο από τον ιταλικό λαό, τις αγορές και την Ευρωπαϊκή Ενωση για να φέρει εις πέρας το τεράστιο έργο των μεταρρυθμίσεων. Πρέπει, όμως, να αποδείξει πως μπορεί να το εκτελέσει και να το ολοκληρώσει. Σε αυτή τη φάση, οι συνθήκες το επιτάσσουν διότι εξαντλούνται τα χρονικά περιθώρια. Ο κ. Ρέντσι δεν έχει κατακτήσει μόνον την αριστερή παράταξη της Ιταλίας, αλλά και το κέντρο. Είναι δημοφιλής ακόμα και στο στρατόπεδο των δεξιών που έχει, ούτως άλλως, διαμελιστεί από τον πολιτικό κατακερματισμό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Την ίδια ώρα, ο κ. Ρέντσι συνθέτει το προφίλ του αντισυστημικού πολιτικού παρά την πρωθυπουργική θέση του. Κατά τα φαινόμενα θα παραμείνει σε αυτή τη θέση για μια τριετία ακόμη, ίσως και παραπάνω.
Εχει, επίσης, γοητεύσει την Ευρώπη. Εχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ομαλή σχέση με τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, η οποία ανήκει σε παράταξη συντηρητικών, και να θεωρείται αντάξιος εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Στην τελευταία σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., ο κ. Ρέντσι πέτυχε μια συμφωνία που προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία στην επίτευξη δημοσιονομικών στόχων από τα κράτη-μέλη αρκεί να μην παρεκκλίνουν οι κυβερνήσεις από τους κανόνες της Ευρωζώνης σε ό,τι αφορά τους προϋπολογισμούς τους.
Υπάρχει μια καινούργια λέξη για να περιγράψει έναν νέο πολιτικό συνεταιρισμό στην Ευρώπη: Μερκένζι. Από τις αρχές Ιουλίου, η Ιταλία ανέλαβε την εκ περιτροπής προεδρία στην Ε.Ε για το επόμενο εξάμηνο. Οπότε ο κ. Ρέντσι μπορεί να διαδραματίσει έναν κρίσιμο ρόλο αυτήν τη χρονική περίοδο όπου θα τεθούν οι προτεραιότητες των 28 κρατών-μελών για την επόμενη πενταετία και θα δημιουργηθεί μια ομάδα υψηλών αξιωματούχων που θα εργάζεται στο πλευρό του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ.
Η Ιταλία αναφέρεται στις σωστές μεταρρυθμίσεις σαν τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς στην παροχή υπηρεσιών ή την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το ελεύθερο εμπόριο με τις ΗΠΑ. Ο κ. Ρέντσι προωθεί, επίσης, μια ατζέντα για την παροχή αμοιβαίων εγγυήσεων ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης για τα ομόλογά τους. Δεδομένης της αρνητικής στάσης από τη Γερμανία, ο Ιταλός πρωθυπουργός χάνει τον χρόνο του.
Προτεραιότητα του κ. Ρέντσι θα πρέπει να είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και η ενίσχυση της ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, δύο τομείς που είναι ιδιαίτερα εξασθενημένοι και στο εσωτερικό της Ιταλίας. Η οικονομία παρουσιάζει ισχνούς ρυθμούς ανάπτυξης και η ανεργία αυξάνεται. Η χώρα έχει δεχθεί βαρύ πλήγμα από την αύξηση της ανεργίας των νέων στο 43%, αλλά, επίσης, από τους εργαζόμενους που δεν απασχολούνται με πλήρες ωράριο.
Μέρος της λύσης στο διπλό πρόβλημα της υψηλής ανεργίας και της αδύναμης ανάπτυξης πρέπει να προέλθει από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Παράλληλα, όμως, ο κ. Ρέντσι πρέπει να μη χρονοτριβήσει με μεταρρυθμίσεις, ξεκινώντας από τα αστικά δικαστήρια. Αυτό που αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές στην Ιταλία είναι ότι αρκετά συχνά δεν εφαρμόζεται ο νόμος και η απονομή δικαιοσύνης είναι δύσκολη. Επειτα είναι το ζήτημα της φοροδιαφυγής, μιας αγοράς εργασίας που είναι αρκετά περιοριστική, ένα υπερφορτωμένο σύστημα γραφειοκρατίας και ένα πολιτικό σύστημα που δεν επιτρέπει την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας. Τέλος, το χρέος της χώρας που προβλέπεται να φθάσει το 135% του ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, εξαγοράζοντας χρόνο και υπομονή από τους επενδυτές και τις αγορές μέχρι να αρχίζουν να αποδίδουν οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις. Ωφέλιμη θα ήταν και η δημιουργία μιας ισχυρής ομάδας συνεργατών. Πέραν όλων, όμως, ο κ. Ρέντσι πρέπει να παραμείνει ένας νέος που δεν θέλει να σπαταλά το χρόνο του.