Είναι ευρέως γνωστό από τεκμηριωμένες έρευνες διεθνών οργανισμών πως το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού νέμεται μεγαλύτερο ποσοστό πλούτου από το… εναπομείναν 99%. Προς επίρρωση αυτών των συμπερασμάτων, έρχεται έκθεση από τον ανώτατο οικονομολόγο της ΕΚΤ Πίτερ Φερμιούλεν, στην οποία καταδεικνύεται πως οι πάρα πολύ πλούσιοι μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ακόμα πλουσιότεροι. Ανατρέχοντας στο παρελθόν, διαπιστώνει κανείς πως στις ΗΠΑ στα μέσα του 20ού αιώνα το πλουσιότερο 10% κατείχε κάτι περισσότερο από το 30% του πλούτου της χώρας. Σήμερα το ποσοστό τείνει προς το 50%. Οι δε πλουσιότεροι των πλουσίων, αυτό το 1%, κατέχουν το 30% του πλούτου. Ο κ.Φερμιούλεν, όμως, αμφισβητεί την ακρίβεια των στοιχείων που συγκεντρώνουν οι αρμόδιες αρχές. Οι πλούσιοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι εν γένει δεν είναι πρόθυμοι να απαντήσουν με σαφήνεια για τα περιουσιακά τους στοιχεία στις σχετικές έρευνες. Κατά τον οικονομολόγο, το 1% των ζάπλουτων στις ΗΠΑ ελέγχει το 35% – 37% του συνολικού πλούτου.
Στην Ευρώπη, επίσης, διαπιστώνονται αποκλίσεις. Στη Γερμανία το 1% της κοινωνίας κατέχει το 33% του πλούτου έναντι του 24% των αρχικών εκτιμήσεων, στην Ιταλία το 20% έναντι του 14% και στην Ολλανδία το 17% έναντι του 8%. Κατά τον σχολιαστή του Blooomberg, Μαρκ Γκίλμπερτ, η συσσώρευση πλούτου στην κορυφή δεν απαγορεύει τον πλουτισμό των χαμηλότερων στρωμάτων. Ωστόσο, έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ισότητα των ευκαιριών, προσθέτει.
Οι 500 ισχυρότερες εταιρείες
Oμως, πλουσιότεροι δεν έγιναν μόνο οι ήδη πλούσιοι. Κατά την κατάταξη του Fortune για τις 500 ισχυρότερες εταιρείες του 2013, τα συνολικά έσοδά τους αυξήθηκαν 2,5% στα 31,1 τρισ. δολάρια, εν συγκρίσει με το 2012. Τα κέρδη τους έδειξαν εντυπωσιακή ενίσχυση 27%, στα σχεδόν 2 τρισ. δολάρια. Είναι σαφές πως οι εταιρείες αυτές άφησαν την κρίση πίσω τους. Επί των 500 ομίλων, η κυριαρχία των ΗΠΑ δεν αμφισβητείται. Μεταφράζεται σε 128 ομίλους συνολικά, μεταξύ των οποίων και ο πρώτος, η Wal-Mart. Aκολουθεί η Κίνα με 95 εταιρείες εν συγκρίσει με τις 89 του 2012. Η Ιαπωνία συμμετέχει με 57 ομίλους, η Γαλλία με 31 ομίλους, η Βρετανία με 27 και η Γερμανία με 28, η Ολλανδία με 12 ομίλους, ενώ συνολικά οι αναδυόμενες Ινδία και Ρωσία με μόλις 16 εταιρείες συνολικά. Στους κερδισμένους, τέλος, με τα υψηλότερα ονομαστικά κέρδη το 2013 εμφανίζεται η βρετανική τηλεπικοινωνιακή Vodafone και ακολουθούν οι όμιλοι στεγαστικής πίστης των ΗΠΑ, Fannie Mae και Freddie Mac.