Τα μεγαλόπνοα σχέδια του Τόκιο να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020 στο φουτουριστικό συγκρότημα εγκαταστάσεων που επιμελείται η ντίβα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, Ζάχα Χαντίντ, μπορεί και να μην υλοποιηθούν τελικά σε όλη τους την έκταση. Η έλλειψη εργατικού δυναμικού στον κατασκευαστικό κλάδο αλλά και η αύξηση του κόστους οικοδομικού εξοπλισμού για την ολοκλήρωση των έργων έχει αρχίσει να προβληματίζει τον Γιόσι Μαζουζόε, διοικητή της μητροπολιτικής περιφέρειας του Τόκιο.
Η αύξηση του κόστους των μεταλλικών δοκών και άλλων εξαρτημάτων, μια επίπτωση της υποχώρησης του γιεν στις διεθνείς αγορές, καθιστά σχεδόν ασύμφορη την κατασκευή ενός τεράστιου συμπλέγματος εγκαταστάσεων στο σχήμα κράνους ποδηλάτη. Σύμφωνα με τα σχέδια της Ζάχα Χαντίντ, το σύμπλεγμα αυτό θα έχει έκταση 290.000 τ.μ. με συρόμενη οροφή. Θα φιλοξενεί το 85% των ολυμπιακών αθλημάτων, ένα από τα βασικά επιχειρήματα που συνέβαλαν στο να υπερισχύσει η προσφορά του Τόκιο από αυτές της Κωνσταντινούπολης και της Μαδρίτης στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή. Πλέον, η μητροπολιτική διοίκηση του Τόκιο εξετάζει να εγκαταλείψει σχέδια σαν την κατασκευή νέας μαρίνας κοντά στην περιοχή Χαρούμι, όπου θα στεγάζεται το κεντρικό κτίριο των Αγώνων, επιλέγοντας την ανακατασκευή υπαρχουσών εγκαταστάσεων για την εξοικονόμηση κόστους. Ακόμη και με μια συντηρητική προσέγγιση, ο προϋπολογισμός των έργων αναμένεται να ξεπεράσει κατά πολύ τα 153,9 δισ. γιεν ή 1,12 δισ. ευρώ, επισημαίνει ο Γιότσι Οτάνι, αναλυτής στην Deutche Bank, σε σχετικό δημοσίευμα των Financial Times. Ομως, η ιαπωνική κυβέρνηση βρίσκεται στη δύσκολη θέση να διατηρήσει λεπτές ισορροπίες ανάμεσα στη μείωση του ελλείμματος και την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Οι τεράστιες προσπάθειες της κυβέρνησης του Ιάπωνα πρωθυπουργου Σίνζο Αμπε να καταπολεμήσει τον αποπληθωρισμό και τη σχεδόν 20ετή στασιμότητα της οικονομίας στέφονται με επιτυχία, αλλά υπάρχει και συνακόλουθο κόστος. Κατ’ αρχάς, η υποχώρηση του γιεν, αποτέλεσμα μιας ανεπανάληπτα γενναιόδωρης νομισματικής πολιτικής από την Τράπεζα της Ιαπωνίας, μπορεί να βοηθά στην αύξηση των τιμών αλλά διογκώνει και το κόστος απόκτησης του εξοπλισμού για την ολοκλήρωση των ολυμπιακών έργων. Την ίδια ώρα, οι συνθήκες φαίνεται να είναι πέραν του δέοντος εύρωστες στην αγορά εργασίας. Δηλαδή υπάρχουν διαθέσιμες 1,1 θέσεις εργασίας για κάθε υποψήφιο, η υψηλότερη αναλογία από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Στον κατασκευαστικό κλάδο, όμως, δεν υπάρχει μόνο πληρότητα αλλά και έλλειψη εργατικού δυναμικού. Τέλος, όπως επισημαίνουν οι Financial Times, έχει υπάρξει και μια απομυθοποίηση της εισπρακτικής δυναμικής από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι εγκαταστάσεις αγωνιστικού ελκήθρου στο Ναγκάνο, που δημιουργήθηκαν το 1998 για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, κόστισαν 199 εκατ. γιεν. Τα τρέχοντα έσοδα, όμως, σήμερα είναι λιγότερα από 14 εκατ. γιεν.