Σε ετοιμότητα για αναδιαρθρώσεις δημοσίου χρέους θα πρέπει να βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς ενισχύονται οι πιθανότητες για το ξέσπασμα μιας νέας κρίσης. Αυτές είναι οι συστάσεις που διατυπώνονται σε έκθεση του ευρωπαϊκού κέντρου ερευνών Bruegel και απευθύνονται στη νέα ηγεσία της Ε.Ε., σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg. Συν τοις άλλοις, το κέντρο ερευνών της Ε.Ε. προτείνει χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής ώστε να αποφευχθεί μια νέα κρίση. Οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών της Ε.Ε., όπως και οι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα πρέπει να αντιστρέψουν τις αντιπληθωριστικές τάσεις που επικρατούν στην Ευρωζώνη και είναι το προϊόν υποτονικής ζήτησης. Δεν θα πρέπει να εναποθέτουν όλες τις προσδοκίες τους για την επίλυση του ζητήματος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).
Σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο του Ινστιτούτου, Ζολτ Νταρβάς, τα όργανα της Ε.Ε. θα πρέπει να θέσουν τα σωστά θεμέλια για νέες αναδιαρθρώσεις χρέους σαν την περίπτωση της Ελλάδας. Απαραίτητο είναι να συζητηθεί η αναμόρφωση του προφίλ του χρέους ή ακόμη και μια αναδιάρθρωση εάν η κατάσταση αποδειχθεί μη βιώσιμη, αναφέρεται στην έκθεση του Bruegel. Ανάλογες προτάσεις έχουν διατυπωθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την αναδιάρθρωση χρέους των χωρών τον περασμένο Ιούνιο, εξετάζοντας την υιοθέτηση μιας πιο ευέλικτης στάσης του ίδιου του οργανισμού στην επίλυση κρίσης χρέους μιας χώρας.
Σε ποσοστά υψηλότερα του 80% κυμαίνονται τα χρέη της Γαλλίας, της Πορτογαλίας και του Βελγίου, αυξάνοντας τις πιέσεις των κυβερνήσεων για να προχωρήσουν σε περισσότερες περικοπές κρατικών δαπανών και αυξήσεις φόρων όταν οι αντοχές των νοικοκυριών έχουν εξαντληθεί. Υψηλότερο είναι το ποσοστό χρέους ως προς το ΑΕΠ της Ιταλίας, 127,7%. Μία ακόμη παράμετρος που επιδεινώνει τη βιωσιμότητα του χρέους των κρατών-μελών είναι οι υφιστάμενες αντιπληθωριστικές πιέσεις, καθώς περιορίζονται δραματικά τα περιθώρια αύξησης του ΑΕΠ.
Το Bruegel αναφέρει, επίσης, πως η Ε.Ε. οφείλει να υπερτονίσει την ανάγκη εφαρμογής μιας επεκτατικής πολιτικής όχι μόνο σε νομισματικό και σε δημοσιονομικό επίπεδο. Προσθέτουν, επίσης, πως η νομισματική πολιτική, σε μεμονωμένη βάση, δεν θα επαναφέρει εγκαίρως τον πληθωρισμό στο 2%. Ετσι τα χαλαρά δημοσιονομικά μέτρα θα πρέπει να διαδραματίσουν εξίσου σημαντικό ρόλο, τονίζουν οι δύο επιστήμονες του Bruegel.
To Βruegel διατυπώνει, επίσης, συστάσεις για μεμονωμένες χώρες. Ενδεικτικά υποστηρίζει πως οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας και των Σκανδιναβικών χωρών οφείλουν να λάβουν μέτρα για να ενισχύσουν τη ζήτηση στην εγχώρια οικονομία και κατ’ επέκταση να περιορίσουν τα πλεονάσματά τους στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Σε γενικές γραμμές, η Γερμανία έχει δεχτεί κριτική για τη μεγάλη εξάρτηση της οικονομίας στις εξαγωγές που απορροφούνται, μεταξύ άλλων εμπορικών εταίρων, από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Το Βερολίνο, στο μεταξύ, υπεραμύνεται του μοντέλου δημοσιονομικής λιτότητας, τονίζοντας πως είναι η μοναδική οδός στην ανάπτυξη. Παρ’ όλα αυτά, η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη παραμένει ασθενική και ανεπαρκής για να επανέλθει η οικονομική δραστηριότητα σε φυσιολογικά επίπεδα. Σε ό,τι αφορά τον χρηματοπιστωτικό κλάδο, το Bruegel θεωρεί πως είναι ετεροχρονισμένες οι αντιδράσεις της Ε.Ε. στην κούρσα προσαρμογής των νέων κανόνων της Βασιλεία ΙΙΙ. Τέλος, η Ε.Ε. οφείλει να επαναθεωρήσει τη σύναψη μιας εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ ώστε να μη δημιουργηθεί η εντύπωση ενός «μετώπου της Δύσης εναντίον των υπολοίπων», σημείωσε ο επισκέπτης καθηγητής του Bruegel, Σουπάρνα Καρμακάρ.