Ενας τραπεζικός λογαριασμός για κάθε νοικοκυριό στόχος του Ινδού πρωθυπουργού

Ενας τραπεζικός λογαριασμός για κάθε νοικοκυριό στόχος του Ινδού πρωθυπουργού

1' 31" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο νυν πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, έχει σχεδιάσει τη χρηματοπιστωτική επέκταση της χώρας ώστε κάθε νοικοκυριό να αποκτήσει δικό του τραπεζικό λογαριασμό. Ο στόχος είναι ευγενής, αλλά η μέθοδος δεν φαίνεται αποτελεσματική. Καθένας, σύμφωνα με την πρωτοβουλία του κ. Μόντι, θα κατέχει τραπεζικό λογαριασμό με δυνατότητα υπερανάληψης 85 δολαρίων, ασφάλεια ζωής 500 δολαρίων και ασφάλεια ατυχήματος 1.600 δολαρίων.

H χρηματοπιστωτική «επέκταση» δεν σημαίνει μόνον να είναι κάποιος κάτοχος τραπεζικού λογαριασμού ή ασφάλειας ζωής. Η επιτυχία του οποιουδήποτε τραπεζικού συστήματος κρίνεται από την εύκολη πρόσβαση σε πίστωση που προσφέρει σε όλες τις κατηγορίες δανειοληπτών. Με αυτό το μέτρο σύγκρισης, το κρατικά ελεγχόμενο τραπεζικό σύστημα της Ινδίας έχει αποτύχει στο μεγαλύτερο μέρος. Πρώτον, η πίστωση είναι πολύ ακριβή. Τα βασικά επιτόκια δανεισμού των εμπορικών τραπεζών είναι αρκετές ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από το επιτόκιο αναφοράς της ινδικής κεντρικής τράπεζας. Δηλαδή το επιτόκιο αναφοράς μπορεί να φθάνει το 8% αλλά το βασικό επιτόκιο μιας εμπορικής τράπεζας να προσεγγίζει ακόμη και το 14%. Παράλληλα, οι ισχυρότερες τράπεζες λειτουργούν ως ολιγοπώλια. Δεν έχουν κίνητρο να επεκτείνουν την πίστωση στους φτωχούς ή τις μικρές επιχειρήσεις. Στη ρίζα του προβλήματος της περιορισμένης πρόσβασης και του υψηλού κόστους των δανείων είναι η έλλειψη ανταγωνισμού. Αποκλεισμένοι από συμβατικές πηγές δανεισμού, οι φτωχοί και οι μικρές επιχειρήσεις καταλήγουν να δανείζονται από τοκογλύφους όπου το επιτόκιο φθάνει ακόμη και το 100%. Στην καλύτερη περίπτωση, οι δανειολήπτες αναζητούν πίστωση από μικρούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όπου το επιτόκιο κυμαίνεται σε πιο λογικά επίπεδα σε σχέση με τους τοκογλύφους.

Ενα ανταγωνιστικό τραπεζικό σύστημα θα επέκτεινε την παροχή πίστωσης σε αρκετά περισσότερους πελάτες. Οι τράπεζες θα είχαν το κίνητρο να σχεδιάζουν εναλλακτικά τραπεζικά προϊόντα με χαμηλότερο κόστος για καταναλωτές και επενδυτές. Δυστυχώς, οι κυβερνήσεις είχαν αποκλείσει μέχρι σήμερα το ενδεχόμενο της ιδιωτικοποίησης ή της διάσπασης μεγάλων τραπεζικών ομίλων. Μόνον η κρατική State Bank of India ελέγχει το 25% της εγχώριας τραπεζικής αγοράς.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή