Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία με το εμπάργκο στα ευρωπαϊκά προϊόντα και την επαπειλούμενη απώλεια εισοδήματος για εκατοντάδες παραγωγούς, φέρνουν στην επιφάνεια το εύθραυστο της ισορροπίας στο παγκόσμιο εμπόριο που δημιουργούν οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι, αλλά και η οικονομική αβεβαιότητα. Το ρίσκο είναι ένας αστάθμητος παράγοντας που πρέπει να συνυπολογίζεις στις οικονομικές σου αποφάσεις εάν θέλεις να βελτιώσεις την ανταγωνιστικότητά σου, υπογραμμίζει ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου ενός από τους μεγαλύτερους ασφαλιστές στον κόσμο της Atradius, κ. Ισίντορο Ούντα.
Παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις εμπορεύονται με πίστωση το 58,7% των πωλήσεών τους, διπλάσιο σχεδόν από τον μέσο όρο της Ευρώπης, μόλις το 20% χρησιμοποιεί κάποιο από τα εργαλεία διαχείρισης πιστωτικού κινδύνου, ενώ μόλις το 5,7% απαντά ότι καταφεύγει στις υπηρεσίες ενός οργανωμένου γραφείου διαχείρισης των απαιτήσεων. Πρόκειται για το χαμηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη και αποτυπώνει την απουσία συγκροτημένης επιχειρηματικής προσέγγισης στα θέματα του εμπορίου, αλλά σύμφωνα με τον κ. Ούντα η εξήγηση έχει να κάνει με την ιδιαιτερότητα του ελληνικού επιχειρείν.
«Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο κλάδος καταγράφει ρυθμό αύξησης εργασιών κατά 17% τα τελευταία χρόνια, ενισχύει την πεποίθησή μας», σημειώνει ο επικεφαλής της Atradius ότι «υπάρχουν δυνατότητες και προοπτικές στην ανάπτυξη του κλάδου. Ο κύριος όγκος των εργασιών προέρχεται κυρίως από τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, μια τάση που ισχύει και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες». Βασιζόμενη σε έναν απίστευτα μεγάλο όγκο δεδομένων και πληροφοριών που διαθέτει ένας παγκόσμιος ασφαλιστής πιστώσεων, με παρουσία σε 50 χώρες και εμπειρία άνω των 85 χρόνων σε θέματα εμπορικών συναλλαγών, η Atradius, διαπιστώνει σταδιακή βελτίωση των οικονομικών συνθηκών στην Ελλάδα, αλλά σε κάθε περίπτωση ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση είναι ακόμη μακρύς. Ετσι έπειτα από μια αύξηση κατά 10% των πτωχεύσεων το 2013, το ποσοστό αυτό αναμένεται να περιοριστεί στο 5% το 2014 και το βασικότερο πρόβλημα -σε ποσοστό 45%- παραμένει η έλλειψη ρευστότητας, κατατάσσοντας την Ελλάδα στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, όπου το αντίστοιχο μέγεθος είναι 29,6%.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις επεκτείνουν τον χρόνο αποπληρωμής των προϊόντων ή των υπηρεσιών προς τους προμηθευτές τους στις 52 ημέρες έναντι 32 ημερών που απαιτούν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται όταν πρόκειται για συναλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό, όπου οι Ελληνες προμηθευτές χρειάζεται να περιμένουν 50 επιπλέον ημέρες, εκτινάσσοντας τον συνολικό χρόνο αποπληρωμής πέραν των τριών μηνών.
Οπως εξηγεί ο κ. Ούντα, η ασφάλιση του εμπορίου αποτελεί βασικό μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης και κύριο εργαλείο για την εξασφάλιση ρευστότητας και κεφαλαίου κίνησης για τις επιχειρήσεις. Η χρησιμότητα του εργαλείου της ασφάλισης των πιστώσεων, δεν εξαντλείται μόνο στην αποζημίωση που λαμβάνει η επιχείρηση όταν ο αγοραστής αθετεί την υποχρέωση αποπληρωμής των εμπορευμάτων ή των υπηρεσιών.
Επεκτείνεται στη δυνατότητα που δίνει για ταχύτερη και αξιόπιστη πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση στον βαθμό που η ασφάλιση πιστώσεων, αξιοποιείται ως εγγύηση για τη χορήγηση δανείων ειδικά σε περιόδους έλλειψης ρευστότητας. Η απουσία αξιόπιστων εργαλείων για τη διαχείριση των απαιτήσεων, όπως εξηγεί ο κ. Ούντα λειτουργεί ανασταλτικά στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων και τη διεύρυνση του εμπορίου και φυσικά στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, που αποτελεί το βασικό ζητούμενο στις σημερινές συνθήκες για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
Την ίδια στιγμή λειτουργεί ως αντίβαρο στη μείωση της ρευστότητας από την πλευρά των τραπεζών, γιατί «αυτό που κάνουμε ουσιαστικά είναι να παρέχουμε έμμεση ρευστότητα στις επιχειρήσεις περιορίζοντας ή ακόμη και αποτρέποντας τις πτωχεύσεις».
Μεγάλο αγκάθι στην Ευρώπη η ανεργία
Προερχόμενος από μια χώρα που αντιμετωπίζει χρόνιο πρόβλημα ανεργίας και την ίδια στιγμή βρέθηκε στο δίνη της οικονομικής κρίσης ο πρόεδρος της Atradius κ. Ι. Ούνδα, αναγνωρίζει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα η Ευρώπη, είναι η καταπολέμηση της ανεργίας. «Η Ευρώπη πρέπει να βρει τη χρυσή ισορροπία μεταξύ των μέτρων που πρέπει να λάβει για να γίνει πιο ανταγωνιστική και του τρόπου έτσι ώστε τα οφέλη από αυτή τη διαδικασία να μεταφερθούν στον πληθυσμό της» σημειώνει, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι είναι «εξαιρετικά δύσκολο να πείσεις τους ανθρώπους που αμείβονται με 600 ευρώ τον μήνα ότι η κατάσταση βελτιώνεται και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση». Οι αντοχές που επιδεικνύει ο κλάδος της τεχνολογίας στην κρίση, διευρύνοντας τα κέρδη του, σε αντίθεση με άλλους κλάδους, όπως αυτός των πρώτων υλών που είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι στις διακυμάνσεις του νομίσματος και στις επιπτώσεις από την κρίση, αποτελεί απόδειξη ότι η Ευρώπη πρέπει να επικεντρώσει την πολιτική της στην προώθηση της τεχνολογίας.