Την ανάγκη φιλοτιμία αναμένεται να κάνει η Κομισιόν στο θέμα της Γαλλίας, την οποία έχει προειδοποιήσει για απόρριψη του προϋπολογισμού. Κομισιόν, Γερμανία και αγορές διαπιστώνουν ότι είναι αδύνατον η Γαλλία να πετύχει τον στόχο του ελλείμματος (3% του ΑΕΠ) πριν από το 2017. Και αυτό διότι δεν μπορεί η χώρα να επιβάλει σκληρά δημοσιονομικά μέτρα σε περίοδο ύφεσης, προκαλώντας μεγαλύτερα προβλήματα σε όλη την Ευρωζώνη.
Η διαπίστωση αυτή γίνεται παρά τις επίσημες και ανεπίσημες προειδοποιήσεις προς τη γαλλική κυβέρνηση, τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και από τους οίκους αξιολόγησης. Πρόσφατα οι οίκοι S&P και Fitch υποβάθμισαν τις προοπτικές της γαλλικής οικονομίας. Τι σημαίνουν όλα αυτά για την Ευρωζώνη σε μια περίοδο που υπάρχει συζήτηση για χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων και, ενδεχομένως, τι μπορεί να σημαίνει για την Ελλάδα;
Οπως εξηγεί στην «Κ» ο διευθυντής του ευρωπαϊκού think tank Brugel, Γκούντραμ Γουλφ, το θέμα ξεκινά από το πώς ορίζεται κεντρικά η οικονομική πολιτική στην Ευρωζώνη. Με άλλα λόγια, η κεντρική γραμμή ορίζεται σήμερα από τη Γερμανία και αυτή προβλέπει πιστή εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων και των προγραμμάτων προσαρμογής. Επομένως, όλα κρίνονται με βάση αυτό το κριτήριο. Και κυρίως με βάση το γεγονός ότι η Γερμανία δεν έχει πείσει, προς το παρόν, ότι είναι διατεθειμένη να αλλάξει κάτι σε αυτό. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Γουλφ, Γερμανία και Κομισιόν καταλαβαίνουν ότι είναι επικίνδυνο να επιβληθούν αυστηρά μέτρα στη Γαλλία, διότι θα εκτροχιαστεί η ύφεση.
«Ετσι, θα ζητήσουν διαρθρωτικές αλλαγές, σε αντάλλαγμα να δώσουν χρόνο για επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων», δηλώνει στην «Κ» ο επικεφαλής οικονομολόγος της γερμανικής τράπεζας Berenberg, Χόλγερ Σμίντιν. Για τον κ. Σμίντιν, το ίδιο ισχύει για Γαλλία και Ιταλία. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος πιστεύει ότι τελικά δεν πρόκειται να δοθεί χρόνος στη Γαλλία και να γίνει αποδεκτός ο προϋπολογισμός χωρίς τη λήψη έστω και κάποιων δημοσιονομικών μέτρων. Και αυτό γιατί η Γερμανία επιμένει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για δημοσιονομική χαλάρωση. Μέσω της αντιμετώπισης αυτής για τη Γαλλία, η Ευρωζώνη διαχειρίζεται και την Ιταλία. Δηλαδή περνάει το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για χαλάρωση – ξεχάστε τη συζήτηση για αλλαγή των κανόνων.
Αυτό το σημείο είναι αρκετά κρίσιμο, σύμφωνα με τον κ. Γουλφ του Brugel, διότι η περίπτωση της Ιταλίας είναι εντελώς διαφορετική από αυτή της Γαλλίας. Οπως υποστηρίζει ο κ. Γουλφ, η δημοσιονομική κατάσταση της Γαλλίας –τόσο σε επίπεδο ελλείμματος όσο και χρέους– είναι διαχειρίσιμη. Αντίθετα, η δημοσιονομική κατάσταση της Ιταλίας, και ιδίως το θέμα του χρέους, αρχίζει να πλησιάζει στην «κόκκινη γραμμή». Υπάρχουν και άλλες διαφορές: Η γαλλική οικονομία παρουσιάζει καλύτερους δείκτες καινοτομίας, έχει μικρότερη διαφθορά και παραοικονομία, ενώ απαιτείται μικρότερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια για να αυξηθούν η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα.
To ερώτημα τώρα είναι το εξής: αφού υπάρχει όλη αυτή η κατανόηση για την οικονομία της Γαλλίας, γιατί οι οίκοι αξιολόγησης προχωρούν σε προειδοποιήσεις και υποβαθμίσεις; Η απάντηση έρχεται από τους ίδιους τους οίκους. Οπως εξηγούν στην «Κ» αναλυτές της S&P και της Fitch, οι οίκοι αξιολογούν τη σημερινή δημοσιονομική κατάσταση της Γαλλίας, η οποία επιβάλλει λήψη μέτρων. «Από την άλλη, βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για λήψη μέτρων…», σημειώνουν. Επομένως, ο δημοσιονομικός κίνδυνος για τη Γαλλία σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι μεγάλος. Και ακόμη μεγαλύτερος για την Ιταλία, προειδοποιούν.
Τέλος, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, η απάντηση από τους αναλυτές και τους οίκους αξιολόγησης συγκλίνει στην ίδια ακριβώς διαπίστωση: η Ελλάδα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τη Γαλλία και την Ιταλία. Οι πρώτες έχουν θέμα με το έλλειμμα και το χρέος, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι δεν θα μπορέσουν να δανειστούν από τις αγορές όσα χρειάζονται, και μάλιστα με χαμηλό επιτόκιο.