Οι γονείς μου είχαν ένα μικρό σπίτι με μεγάλη αυλή, όπου η μητέρα μου είχε φτιάξει έναν όμορφο κήπο. Κάποια στιγμή, όμως, ο πατέρας μου κοίταξε το συμβόλαιο ιδιοκτησίας μας και έπαθε σοκ. Σύμφωνα με το κείμενο, το οικόπεδο δεν ήταν τετράγωνο, αλλά τρίγωνο και πολύ στενό. Ηταν σαφές πως όποιος συνέταξε την περιγραφή είχε παραλείψει κάποιο τμήμα και φυσικά το διορθώσαμε. Θα ήταν εγκληματική απληστία να αρπάξει κανείς την περιουσία του πατέρα μου εκμεταλλευόμενος ένα σφάλμα στη σύνταξη του κειμένου.
Τώρα, όμως, είναι πιθανόν πως το Ανώτατο Δικαστήριο είναι πρόθυμο να στερήσει από εκατομμύρια Αμερικανούς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη επικαλούμενο ένα εξίσου προφανές τυπογραφικό λάθος. Την περασμένη εβδομάδα, το Δικαστήριο προκάλεσε σοκ σε πολλούς παρατηρητές δηλώνοντας πρόθυμο να εξετάσει μια αγωγή σχετική με τη διατύπωση ενός άρθρου του νόμου του Obamacare που περιορίζει δραματικά την επιδότηση όσων Αμερικανών αγοράσουν ασφάλιση υγείας. Ο ισχυρισμός είναι γελοίος. Οχι μόνον είναι πασιφανές από κάθε άποψη ότι δεν υπήρχε πρόθεση να τεθούν όρια, αλλά μπορεί να ρωτήσει κανείς αυτούς που συνέταξαν τον νόμο τι εννοούσαν και σαφώς δεν εννοούσαν αυτό που ισχυρίζονται οι ενάγοντες. Το γεγονός, όμως, ότι ο ισχυρισμός είναι γελοίος δεν εγγυάται πως θα απορριφθεί, αφού τόσο πολλοί Ρεπουμπλικανοί δικαστές έχουν καταστήσει σαφές πως η υπακοή στο κόμμα υπερισχύει του σεβασμού στους νόμους.
Για να κατανοήσει κανείς το θέμα πρέπει να αντιληφθεί τη δομή της μεταρρύθμισης στην Υγεία. Ο νόμος για το Obamacare επιχειρεί να διασφαλίσει σε όλους κάλυψη κοινωνικής ασφάλισης μέσω σχεδίου με τρία σκέλη. Πρώτον, οι ασφαλιστικές δεν επιτρέπεται πλέον να κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στους Αμερικανούς βάσει του ιατρικού τους ιστορικού, δηλαδή να αρνούνται να τους καλύψουν ή να τους επιβάλλουν εξοντωτικά ασφάλιστρα όταν έχουν κάποιο ιστορικό παθογένειας. Δεύτερον, οφείλουν όλοι να αγοράσουν κάποια ασφάλιση ώστε να είναι βέβαιον πως δεν θα περιμένουν οι υγιείς να αρρωστήσουν για να ενταχθούν στο πρόγραμμα. Και τρίτον, θα επιδοτούνται όσοι έχουν χαμηλότερα εισοδήματα ώστε να καταστεί προσιτή η ασφάλιση που υποχρεούνται να αγοράσουν.
Εως τώρα το σύστημα φαίνεται να λειτουργεί καλά. Το πρόβλημα είναι πως για να λάβουν επιδότηση, οι Αμερικανοί πρέπει να αγοράσουν ασφάλιση μέσω ενός είδους χρηματιστηρίων, ενός είδους αγορών, που διαχειρίζεται η κυβέρνηση. Πολλές Πολιτείες επέλεξαν να έχουν τη δική τους αγορά, ενώ άλλες, κυρίως αυτές που ελέγχουν οι Ρεπουμπλικανοί, έχουν αρνηθεί να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ασφάλιση των ανασφαλίστων, γι’ αυτό και λειτουργούν εκεί αγορές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αν, όμως, εξετάσει κανείς πώς διατυπώνονται οι επιδοτήσεις, ένας άκρως εχθρικός αναγνώστης θα μπορούσε να θεωρήσει πως προσφέρονται μόνον σε όσους Αμερικανούς χρησιμοποιούν την κρατική αγορά και όχι τις ομοσπονδιακές αγορές.
Οπως είπα, τα πάντα μέσα στο κείμενο καθιστούν σαφές πως δεν ήταν αυτή η πρόθεση του νομοθέτη, ενώ μπορούν να ερωτηθούν ευθέως εκείνοι που συνέταξαν τον νόμο. Θα μας πουν πως πρόκειται για παραπλανητική διατύπωση. Επιπλέον, αν δικαιωθεί η αγωγή, τότε οι επιπτώσεις θα είναι δυσανάλογες. Πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, που έχουν δική τους αγορά, δεν πρόκειται να πληγούν. Σε περιοχές, όμως, όπως το Νιου Τζέρσεϊ, όπου αρνήθηκαν να αναλάβουν ενεργό ρόλο οι Ρεπουμπλικανοί πολιτικοί, θα εκτιναχθούν τα ασφάλιστρα, θα εγκαταλείψουν την ασφάλιση όσοι είναι υγιείς και η μεταρρύθμιση οδεύει προς τον θάνατο. Και εφ’ όσον πολλοί άνθρωποι δεν θα έχουν την κρίσιμη κάλυψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ο θάνατος δεν θα είναι μόνο μεταφορικός.
Οι Πολιτείες θα μπορούσαν να αποτρέψουν κάτι τέτοιο ιδρύοντας τις δικές τους αγορές. Πώς, όμως, φτάσαμε μέχρι εδώ; Αλλοτε αυτή η προσφυγή θα είχε αντιμετωπισθεί με γέλωτα. Τώρα αντιμετωπίσθηκε με σοβαρότητα από ορισμένα δικαστήρια αμιγώς με κομματικά κριτήρια και η προθυμία του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι κακός οιωνός. Οι δικαστές που υποστηρίζουν αυτόν τον βάναυσο παραλογισμό δεν είναι ηλίθιοι. Ξέρουν τι κάνουν. Είναι απλούστατα διεφθαρμένοι, πρόθυμοι να στρεβλώσουν τον νόμο για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες. Και αυτό που θα διαπιστώσουμε τους επόμενους μήνες είναι πόσο βαθιά φτάνει αυτή η διαφθορά.