Οι πλουσιότεροι Αμερικανοί, που αντιστοιχούν στο 1% του πληθυσμού των Ηνωμένων Πολιτειών, ζουν σε πολύ ακριβά σπίτια αλλά αυτά δεν αντιπροσωπεύουν και το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους, παρά μόνον το 9%. Το βέβαιον είναι, πάντως, ότι διαθέτουν το 50% των μετοχών, που υπάρχουν συνολικά στην ιδιοκτησία των Αμερικανών. Οσοι δε ανήκουν στην ευρύτερη μεσαία τάξη, αυτοί έχουν συνδέσει το 63% του πλούτου τους με την πρώτη τους κατοικία.
Τα σχετικά αναφέρονται στην έρευνα για την κατανομή του πλούτου στις ΗΠΑ, την οποία διεξήγαγε ο οικονομολόγος Εντουαρντ Γουλφ και καθηγητής του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Βασισμένος στην έρευνα των οικονομικών των καταναλωτών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ανέλυσε τα ευρέως διαφοροποιημένα χαρτοφυλάκια των ζάμπλουτων του 1%, του επόμενου 19%, στο οποίο ανήκουν όσοι εντάσσονται στη λεγόμενη ανώτερη μεσαία τάση -αν και το υψηλότερο κλιμάκιό της γίνεται ολοένα και πλουσιότερο- και στο υπόλοιπο 60%, η λεγόμενη εν γένει μεσαία τάξη. Ειδικότερα, το 1% με καθαρά κατά κεφαλήν περιουσιακά στοιχεία άνω των 7,8 εκατ. δολαρίων έχει κατανείμει τα στοιχεία αυτά ως εξής: σχεδόν το 50% αφορά συμμετοχή σε εταιρείες και ακίνητα, το 27% αφορά τίτλους, όπως μετοχές, αμοιβαία και προσωπικά καταπιστεύματα κ.λπ. Πάντως, μικρό ποσοστό επί της συνολικής περιουσίας τους καταλαμβάνει η πρώτη κατοικία.
Στην περίπτωση της μεσαίας τάξης, τώρα, όπως καταγράφεται στην έρευνα του κ. Γουλφ, δεν θα μπορούσε η εικόνα να είναι πολύ διαφορετική: η πρώτη κατοικία αντιπροσωπεύει σχεδόν τα δύο τρίτα της περιουσίας των ανθρώπων αυτού του κλιμακίου. Οπως επισημαίνει η Wall Street Journal, που αναδημοσιεύει τα ευρήματα της έρευνας, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε τον λόγο. Μία νέα οικογένεια, λόγου χάριν, με σπίτι 200.000 δολαρίων, ένα στεγαστικό δάνειο 150.000 δολαρίων και 50.000 σε ρευστό και συνταξιοδοτικούς/ αποταμιευτικούς λογαριασμούς. Αυτή η υποθετική οικογένεια δεν τοποθετεί και το τελευταίο της δολάριο στο σπίτι της, αλλά το 80% των περιουσιακών της στοιχείων αντανακλώνται στο σπίτι τους. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ένα ακόμα εύρημα του Εντουαρντ Γουλφ, το ότι η κάθε τάξη επιλέγει διαφορετικά περιουσιακά στοιχεία. Στην πλειονότητά τους όσοι ανήκουν στη μεσαία τάξη επιλέγουν ως μείζονα επένδυση την πρώτη τους κατοικία, ενώ σημαντική είναι και η επένδυση σε ασφάλειες και συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς.
Η κρίση της αγοράς ακινήτων
Η έρευνα του Εντουαρντ Γουλφ, η οποία βασίστηκε στα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, συμβάλλει στο να γίνει ώς ένα βαθμό αντιληπτό το εξής: το γιατί η πρόσφατη ύφεση με θρυαλλίδα τη «φούσκα» στην αγορά ακινήτων αποδείχθηκε πολύ δυσκολότερη για τη μεσαία τάξη από ό,τι μία τυπική ύφεση. Οπως επισημαίνει στο σχετικό δημοσίευμά της η Wall Street Journal, η έρευνα βοηθά στο να αντιληφθούμε ακόμα το γιατί η ανάκαμψη, η οποία σταδιακά επιτεύχθηκε για την αμερικανική οικονομία, αποδείχθηκε για πάμπολλους μάλλον απογοητευτική.
Η αγορά στέγης / κατοικίας στις Ηνωμένες Πολιτείες κατόρθωσε με πολύ αργούς ρυθμούς να εξομαλυνθεί και πάλι, ενώ, παράλληλα, η κερδοφορία εταιρειών και πολυεθνικών ομίλων εκτινάχθηκε στα ύψη και το χρηματιστήριο καλπάζει. Η εξέλιξη των πραγμάτων και η πορεία της οικονομίας μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης το 2007-2008 φανερώνει μία απλή αλήθεια: ότι ο πλούτος όσων ανήκουν στην ευρεία μεσαία τάξης της Αμερικής αυξάνεται με βραδύ ρυθμό, όταν αντίστοιχα ο πλούτος όσων είναι ήδη ζάμπλουτοι διογκώνεται με σαφώς μεγαλύτερη ταχύτητα.