Τα προβλήματα με τη χρηματοδότηση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα θυμίζουν το παιχνίδι όπου ο καθένας που λαμβάνει μέρος σκίζει ένα στρώμα από το χαρτί περιτυλίγματος με το οποίο είναι καλυμμένο το κουτί, το οποίο αποδεικνύεται, όταν φτάσει στον τελευταίο, ότι είναι άδειο. Με τον χρόνο και τα χρήματα να εξαντλούνται, η ευτυχής κατάληξη του παιχνιδιού φαντάζει λιγότερο πιθανή απ’ όσο φάνταζε πριν από μία εβδομάδα ή ένα μήνα. Γίνεται προοδευτικά όλο και πιο προφανές πως οι προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης είναι ασύμβατες με τις οικονομικές απατήσεις των εταίρων της Ευρωζώνης. Κάποιος από τους δύο πρέπει να υποχωρήσει. Ο σημερινός τρόπος ανακύκλωσης του χρήματος δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Οι φορολογούμενοι της Ευρωζώνης χρηματοδοτούν τις κυβερνήσεις τους, οι οποίες με τη σειρά τους χρηματοδοτούν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Μετρητά μεταφέρονται μέσω του έκτακτου μηχανισμού ρευστότητας (ELA) στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες αγοράζουν έντοκα γραμμάτια της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία χρησιμοποιεί τα χρήματα ώστε να αποπληρώσει τις δόσεις στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο! Δεν είναι να απορεί κανείς που σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του γερμανικού τηλεοπτικού καναλιού ZDF το 52% των Γερμανών, από 41% τον περασμένο μήνα, υποστηρίζει ότι θέλει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Και οι δύο πλευρές ευθύνονται για το σημερινό αδιέξοδο.
Οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα το περιθώριο να καταρτίσει την οικονομική της στρατηγική. Ομως η ελληνική ηγεσία μεταχειρίστηκε πολύ απρόσεκτα τους πιστωτές της. Είναι δείγμα ερασιτεχνισμού να περιμένει ότι θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη της Γερμανίας και των συμμάχων της με μια κενή υπόσχεση περί συλλογής περισσότερων φόρων. Και είναι μη ρεαλιστικό να περιμένει πως η ΕΚΤ θα καλύψει το χρηματοδοτικό κενό χωρίς να έχει υπάρξει πολιτική συμφωνία ώστε να αποκατασταθεί η φερεγγυότητα της Ελλάδας. Υπάρχει και ένα βίντεο από μια διάλεξη που έδωσε ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης το 2013 στην Κροατία, που κυκλοφορεί πολύ στο Twitter αυτή την εβδομάδα. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι είναι όταν ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών κυριολεκτικά σηκώνει το μεσαίο του δάχτυλο προς τη Γερμανία ενώ λέει: «Η πρότασή μου ήταν ότι η Ελλάδα θα έπρεπε τον Ιανουάριο του 2010 απλώς να ανακοινώσει ότι χρεοκοπεί εντός του ευρώ, όπως έκανε η Αργεντινή, και να δείξει το δάχτυλο στη Γερμανία λέγοντας: Λοιπόν, τώρα μπορείτε να λύσετε μόνοι σας αυτό το πρόβλημα». Μπορεί ο κ. Βαρουφάκης να έχει ενηλικιωθεί τώρα που έχει αποκτήσει σπουδαία κυβερνητική θέση και δεν είναι απλώς ένας ανορθόδοξος καθηγητής πανεπιστημίου. Ο ίδιος λέει ότι το βίντεο έχει υποστεί μοντάζ, αν και το γερμανικό κανάλι που πρόβαλε το βίντεο την Κυριακή λέει ότι δεν εντόπισε αποδείξεις του μοντάζ, σύμφωνα με το Associated Press.
Ομως η εικόνα του κ. Βαρουφάκη να σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο είναι χαρακτηριστική του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει τώρα τον μεγαλύτερο πιστωτή της. Η έλλειψη προόδου στις διαπραγματεύσεις δεν πρέπει να προκαλεί απορία αφού ο κ. Βαρουφάκης συνεχίζει και λέει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να παρουσιαστεί στο Eurogroup και να ανακοινώσει πως χρεοκοπεί εντός της Ευρωζώνης και ότι στη συνέχεια θα ακολουθήσει χαμός και είτε οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πάρουν μέτρα ώστε να απορροφήσουν το σοκ ή το ευρώ θα πεθάνει ούτως ή άλλως, και στη συνέχεια θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στη δραχμή. Με την απόδοση του ελληνικού τριετούς ομολόγου να έχει ξεπεράσει το 20%, δεν υπάρχει τρόπος η Ελλάδα να πάψει σύντομα να εξαρτάται από τους εταίρους της. Προχθές ο κ. Σόιμπλε ήταν δηκτικός όσον αφορά τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να κλείσει τον λογαριασμό μεταξύ των προεκλογικών υποσχέσεων και των μνημονιακών υποχρεώσεων, λέγοντας ότι ούτε ο ίδιος ούτε κάποιος άλλος από τους συναδέλφους του καταλαβαίνει πώς είναι αυτό εφικτό. Κάθε ημέρα καθυστέρησης στην επίτευξη συμφωνίας σπρώχνει την Ελλάδα λίγο πιο κοντά στην έξοδο από την Ευρωζώνη. Θα ήταν κρίμα, διότι πρόκειται για μια έκβαση την οποία κανείς, με εξαίρεση τον Σόιμπλε, δεν φαίνεται να επιθυμεί. Η διάσπαση του ευρώ θα μπορούσε να προκαλέσει συστημική κρίση και φαινόμενο ντόμινο. Φαίνεται όμως όλο και περισσότερο αναπόφευκτη.