Το 2006, επτά χρόνια πριν αναλάβει διοικητής της Τραπέζης της Ιαπωνίας, ο Χαρουχίκο Κουρόντα μού δήλωνε ότι, κατά την άποψή του, η Κίνα βελτίωνε το δικό της βιοτικό επίπεδο εις βάρος των γειτονικών της χωρών στην Ασία. «Ο συσχετισμός μεταξύ των συναλλαγματικών ισοτιμιών και της μείωσης της φτώχειας δεν είναι τόσο άμεσος, αλλά μια πιο ευέλικτη ισοτιμία του γουάν θα απέβαινε επωφελής για την Ασία», υποστήριζε ο κ. Κουρόντα. Εκείνη την περίοδο διατελούσε επικεφαλής της Αναπτυξιακής Τράπεζας Ασίας. Σήμερα αυτές οι σημειώσεις θα πρέπει να διαβαστούν με μιαν αίσθηση ειρωνείας. Ως ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιαπωνίας τα τελευταία δύο χρόνια, ο Χαρουχίκο Κουρόντα έχει λάβει μέτρα για την αδιάλειπτη εξασθένηση του γιεν. Αυτό σημαίνει πως είναι τώρα υπεύθυνος γι’ αυτήν ακριβώς την ίδια περιφερειακή δυναμική, την οποία κάποτε επέκρινε.
Τίποτε από όλα αυτά δεν υποδηλώνει πως ο κ. Κουρόντα κάνει κάτι κακό. H εντολή του, ούτως ή άλλως, είναι να διαμορφώσει τον πληθωρισμό στο 2% για την Ιαπωνία και με τον τρόπο αυτό να συνδράμει, ώστε η οικονομία της χώρας των 4,9 τρισ. δολαρίων να απεγκλωβιστεί από την περιδίνηση στον αποπληθωρισμό. Εντούτοις, είναι αδύνατον να αρνηθεί κανείς ότι η ασθενική ισοτιμία του γιεν με έμμεσο τρόπο εξάγει αποπληθωρισμό στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας. Η οικονομία της Ταϊβάν, λόγου χάριν, η οποία εξαρτάται από τις εξαγωγές, επωμίζεται το πλήγμα και η Σιγκαπούρη μπορεί να αποδειχθεί η επόμενη.
Πάντως, η Νότια Κορέα έχει πληγεί ιδιαίτερα σκληρά. Τον Φεβρουάριο η βιομηχανική της παραγωγή υποχώρησε δραστικά κατά 4,7% και αυτό είναι και η πιο πρόσφατη ένδειξη ότι ο αποπληθωρισμός βρίσκεται στο κατώφλι της. Οι τιμές καταναλωτή επίσης αυξήθηκαν μόνο 0,5% τον Φεβρουάριο, ο οποίος ήταν και ο βραδύτερος ρυθμός από το 1999, και οι εξαγωγές της ελαττώθηκαν κατά 3,4%. Οι Νοτιοκορεάτες απάντησαν στην πτώση κατά 20% στην αξία του γιεν, αποπειρώμενοι να διατηρήσουν τις τιμές των προϊόντων τους χαμηλές. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι τα διοικητικά στελέχη με πλεονάζον ρευστό στους ισολογισμούς τους απέφυγαν να κάνουν επενδύσεις ή να προσφέρουν αύξηση στους εργαζομένους τους. Η περιστολή των μισθών έχει ως αποτέλεσμα να ανακόπτεται και η κατανάλωση. Ως παράδειγμα, θα μπορούσε να λειτουργήσει ο κολοσσός της Samsung Electornics, το μεγαλύτερο και σημαντικότερο από τα τσέμπολ, τα γνωστά βιομηχανικά συγκροτήματα της Νότιας Κορέας. Τον Φεβρουάριο ανακοίνωσε πάγωμα των μισθών όλων των εργαζομένων του στη Νότια Κορέα πρώτη φορά σε έξι χρόνια εξαιτίας των αδύναμων πωλήσεων και της μείωσης των κερδών.
Η εταιρεία δεν συνέδεσε την απόφασή της με το γιεν. Ωστόσο, για τους οικονομολόγους, όπως ο Ρόναλντ Μαν της ΗSBC στο Χονγκ Κονγκ, είναι απολύτως σαφές ποιο είναι το λάθος αυτήν τη στιγμή στον επιχειρηματικό κόσμο της Νότιας Κορέας. «Η νομισματική χαλάρωση της Ιαπωνίας μπορεί να μη βυθίσει τους γείτονές της στον αποπληθωρισμό, αλλά είναι βέβαιο ότι οι πιέσεις εντείνονται», παρατηρεί ο κ. Μαν.
Προσθέτει ακόμα ότι «κάποιες επιχειρήσεις, των τσέμπολ συμπεριλαμβανομένων, αποφάσισαν να παγώσουν εντελώς τους μισθούς. Η βασική επίπτωση είναι πως ακόμα κι αν παραμείνει σε ιστορικά επίπεδα ναδίρ ο πληθωρισμός, οι πραγματικοί μισθοί θα εξακολουθήσουν να περιστέλλονται. Και αυτό πλήττει την ιδιωτική κατανάλωση». Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνει η Νότια Κορέα είναι να δώσει μεγάλη έμφαση στην πρόσφατη ανακοίνωση του υγιούς ρυθμού ανάπτυξής της του 2,7%. Εφόσον οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες στην περιφέρεια, η Κίνα και η Ιαπωνία, ασθενούν, η συνολική οικονομική κατάσταση της περιφέρειας θα παραμείνει εύθραυστη. Και ίσως να είναι μόνο ζήτημα χρόνου έως ότου ο Χαρουχίκο Κουρόντα προχωρήσει σε περαιτέρω αποδυνάμωση του γιεν.