Δεν είναι να απορεί κανείς που τα διευθυντικά στελέχη των τραπεζών εξακολουθούν να βρίσκονται υπό πίεση έξι χρόνια μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Η Deutsche Bank, της οποίας οι δύο διευθύνοντες σύμβουλοι ανακοίνωσαν την παραίτησή τους την περασμένη Κυριακή, υστερεί σημαντικά σε σχέση με τις ανταγωνίστριές της τόσο στην απόδοση της μετοχής από το 2008 και μετά, όσο και στην κερδοφορία και την αποδοτικότητα.
Η HSBC, η διοίκηση της οποίας ανακοίνωσε την Τρίτη απολύσεις 25 χιλιάδων υπαλλήλων της και πώληση των μονάδων σε Τουρκία και Βραζιλία, βρίσκεται στη μέση της κατάταξης με βάση τα περισσότερα κριτήρια. Για την ακρίβεια, το κόστος σε σχέση με τα έσοδα έχει αυξηθεί από το 2008, οδηγώντας τον διευθύνοντα σύμβουλο Στιούαρτ Γκάλιβερ να προχωρήσει σε μεγαλύτερες περικοπές. Η τρέχουσα αξία των μετοχών της Deutsche Bank είναι η μισή από τη λογιστική τους αξία, ένδειξη πως η αγορά αποτιμά χαμηλότερα την εταιρεία σε περίπτωση πώλησής της απ’ ό,τι η διοίκηση της τράπεζας. Το ίδιο συμβαίνει και με την HSBC. Η απόδοση ιδίων κεφαλαίων της Deutsche Bank βρίσκεται σήμερα στο 2%, δηλαδή είναι σχεδόν το ένα δέκατο αυτής που ήταν πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Ο δείκτης απόδοσης ιδίων κεφαλαίων (ROE) δείχνει πόσο καλά έχει επενδύσει η διοίκηση μιας εταιρείας τα χρήματα των επενδυτών της. Παρά τις μεγάλες περικοπές, η αναλογία κόστους προς έσοδα έχει αυξηθεί σε σχέση με την προ κρίσης εποχή. Αντιθέτως όσοι επένδυσαν στις Goldman Sachs, Morgan Stanley, JPMorgan και Barclays είδαν την επένδυσή τους να διπλασιάζεται στη διάρκεια των επτά τελευταίων ετών σε αντίθεση με τις χαμηλές αποδόσεις των Deutsche Bank και HSBC.