Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να έχει αντιμετωπισθεί πριν από χρόνια αν δεν ήσαν τόσο ισχυρογνώμονες οι Ευρωπαίοι πολιτικοί. Αν δηλαδή είχαν κάνει ό,τι κάνουν τώρα οι ΗΠΑ με το πρόβλημα χρέους του Πουέρτο Ρίκο, που το εντάσσουν στη νομοθεσία περί πτωχεύσεων επιχειρήσεων για να προχωρήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους του και στη συνέχεια θα του δανείσουν χρήματα ώστε να ενισχύσουν στην ανάκαμψή του. Αυτή είναι η άποψη της αγγλόφωνης ηλεκτρονικής έκδοσης του γερμανικού Spiegel που επισημαίνει πως το Πουέρτο Ρίκο είναι το πλησιέστερο ανάλογο της Ελλάδας για τις ΗΠΑ: το χρέος του δεν είναι βιώσιμο, ο δημόσιος τομέας διογκωμένος όπως και οι συντάξεις, η παραοικονομία ανθεί και λείπουν οι σύγχρονες υποδομές. Η αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων θα απαιτήσει χρόνια.
Σύμφωνα, πάντα, με το γερμανικό περιοδικό, ένας από τους λόγους που οι Ευρωπαίοι δεν έχουν κατορθώσει να αντιμετωπίσουν την κρίση της Ελλάδας είναι ότι είναι διαρκώς απασχολημένοι με μια ατελείωτη σειρά συνεντεύξεων Τύπου και έκτακτων συνόδων επείγουσας ανάγκης αργά τη νύχτα. Κι ενώ προσάπτει λάθη στην ελληνική κυβέρνηση, κατηγορεί τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι ευθύνονται για τη δημιουργία του προβλήματος. Οπως τονίζει το Spiegel, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί έθεσαν σε προτεραιότητα τα συμφέροντα των τραπεζών τους εις βάρος του ελληνικού λαού, καθώς αρνήθηκαν να εξετάσουν μια σοβαρή μείωση του ελληνικού χρέους την οποία ζητούσε η Ελλάδα από το 2010. Χαρακτηριστικά το γερμανικό περιοδικό τονίζει ότι οι Ευρωπαίοι αγόρευσαν σε θρησκευτικό δόγμα την ιδέα ότι επιβάλλεται η αποπληρωμή των χρεών.
Πέντε χρόνια αργότερα εξακολουθούν να αρνούνται, ενώ η Ελλάδα εξακολουθεί να ζητεί μείωση του χρέους της επισημαίνει το Spiegel, που προεξοφλεί πως στο τέλος θα γίνει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε πείσμα του κ. Σόιμπλε γιατί διαφορετικά δεν θα λήξει η κρίση.
Η χαμένη ευκαιρία
Οπως επισημαίνει το Spiegel, η Συνθήκη της Ρώμης, ιδρυτική συνθήκη της ΕΟΚ, προβλέπει την περαιτέρω ενοποίηση των ευρωπαϊκών χωρών, την ενοποίηση που όπως προχωράει είναι το πιο θλιβερό από τα θύματα των κακών χειρισμών των Ευρωπαίων. Ο άλλοτε καγκελάριος της Γερμανίας, Χέλμουτ Κολ, πίστευε πως η νομισματική ενοποίηση θα οδηγούσε σε βαθύτερη πολιτική ενοποίηση, η οποία θα καθιστούσε δυνατή όχι μόνο μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική ανάπτυξης, αλλά και μια κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Τραγική ειρωνεία της τύχης είναι πως συνέβη το αντίθετο: τα δεινά του ευρώ εμβάθυναν τον διχασμό ανάμεσα στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και τους λαούς της Ευρώπης. Κι ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες μιλούν για συνεργασία και περαιτέρω ενοποίηση, οι λαοί τους δεν βλέπουν τίποτε τέτοιο. Σε όλη την Ευρώπη επελαύνουν τα εθνικά συμφέροντα. Το γερμανικό περιοδικό υπογραμμίζει πως όλα αυτά δεν ήσαν αναπόφευκτα. Η κρίση θα μπορούσε να έχει επιλυθεί από το 2010 αν οι Ευρωπαίοι είχαν συμφωνήσει σε «κούρεμα» του ελληνικού χρέους με αντάλλαγμα σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Θα είχε αποφευχθεί η κατά 25% μείωση του ελληνικού ΑΕΠ σε οκτώ χρόνια και οι ψηφοφόροι δεν θα είχαν τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα της χώρας ψηφίζοντας τη ριζοσπαστική αριστερά. Αν οι Ευρωπαίοι είχαν διαχειριστεί έτσι την κατάσταση, το Spiegel εκτιμά πως η Ευρώπη θα είχε αφήσει πίσω της την ελληνική κρίση από το 2010 και θα είχε επιστρέψει στις δουλειές της.