Η Ιαπωνία σήμερα διατηρεί υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής γυναικών εργαζομένων από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες. «Σε κάθε άλλη χώρα παρατηρείται συνεχής αύξηση του ποσοστού των γυναικών οι οποίες εντάσσονται στο εργατικό δυναμικό, ενώ στη δική μας περίπτωση οι αριθμοί υποχωρούν. Στη δεδομένη στιγμή είμαστε κοντά με την Ιαπωνία για το πώς διαμορφώνεται η κατάσταση, αλλά ακόμα και αυτή η χώρα εμφανίζει σημάδια βελτίωσης, με τις γυναίκες να αυξάνονται ως ποσοστό της εργατικής δύναμης, ενώ στην περίπτωση των ΗΠΑ τα αντίστοιχα ποσοστά ελαττώνονται», παρατηρεί ο Τζέισον Φέρμαν, πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών συμβούλων του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα. Τα σχετικά ανέφερε δείχνοντας σχεδιάγραμμα όπου και καταγράφεται η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό σε σύνολο είκοσι τεσσάρων χωρών. Αυτοί είναι οι συνήθεις ύποπτοι, όταν καλούμαστε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλες κοινωνίες, και πρόκειται για την Αυστραλία, το Βέλγιο, τον Καναδά κ.λπ. «Οταν μιλούμε για γυναίκες στο εργασιακό στίβο, οι Ηνωμένες Πολιτείες στη διεθνή κατάταξη βρίσκονταν συνήθως στην έβδομη θέση και τώρα είμαστε στην εικοστή», τόνισε ο κ. Φέρμαν. Ισως σας κάνει να αισθανθείτε καλύτερα ότι η Ιρλανδία μάλλον μας πλησιάζει, δεν θα περάσει πολύς καιρός για να υποβιβαστούμε σε επίπεδα κάτω της Τουρκίας.
Ας παραμείνουμε λίγο στο θέμα. Τον μισό από τον χρόνο στο ντιμπέιτ τον δαπανήσαμε για το πόσο οικονομικά εύθραυστοι αισθάνονται οι Αμερικανοί. Γιατί πιστεύουμε πως αυτό συμβαίνει; Υπάρχει τεράστια δυσαναλογία εθνικού πλούτου, ο οποίος ρέει στις τσέπες των ήδη εχόντων, καθώς και η δραστική αποδυνάμωση των συνδικάτων. Εξίσου σημαντική είναι η μη συμμετοχή των γυναικών στην εργατική δύναμη, επειδή μειώνει το επίπεδο ζωής των οικογενειών και ανακόπτει την οικονομία. Ενας βασικός λόγος είναι το κόστος φροντίδας των παιδιών. Σε έρευνα φάνηκε πως στις συνολικά 618 περιοχές οικογενειακού προγραμματισμού, στις οποίες ερευνητικό ινστιτούτο διαίρεσε τις ΗΠΑ, οι 500 έχουν κόστος φροντίδας δύο παιδιών 4 και 8 ετών άνω των δαπανών στέγασης. Σε μία μονογονεϊκή οικογένεια με τη μητέρα εργαζόμενη η εν λόγω φροντίδα απομυζά το ένα τρίτο των εισοδημάτων της.
Θα κάνω ένα μεγάλο άλμα σε επίπεδο πεποιθήσεων, ισχυριζόμενη ότι η Ιαπωνία δεν αποπειράται να ωθήσει τις μητέρες στον εργασιακό στίβο λόγω ιστορικής δέσμευσής της στο φεμινισμό. Ο πρωθυπουργός Σίνζο Αμπε φέρεται πεπεισμένος πως η παρακίνηση των γυναικών να εργαστούν αναθερμαίνει την οικονομία. Σήμερα στην Ιαπωνία όπου το 64% των γυναικών παραγωγικής ηλικίας εργάζεται, όταν στις ΗΠΑ είναι το αντίστοιχο 63%, γίνονται διεργασίες για τη δημιουργία 400.000 νέων νηπιαγωγείων.
Επιπλέον, στην Ιαπωνία προβλέπεται άδεια μητρότητας επί πληρωμή. Η χώρα εγγυάται 58 εβδομάδες άδεια μητρότητας κατά το ήμισυ καλυμμένη. Στο πρόσφατο ντιμπέιτ των Δημοκρατικών ο Μπέρνι Σάντερς έδειξε την ενόχλησή του επειδή οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα στη Γη χωρίς εγγυημένη άδεια μητρότητας. Επίσης, στο πλαίσιο της συζήτησης η Χίλαρι Κλίντον απέκρουσε το επιχείρημα της Κάρλι Φιορίνα ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να υπαγορεύει στον ιδιωτικό τομέα τι να πράξει για το εν λόγω θέμα. «Δεν ενοχλούνται το μεγάλο κράτος να παρεμβαίνει στο δικαίωμα των γυναικών να ελέγξουν τον αριθμό των παιδιών τους, δεν τους ενοχλεί καθόλου. Μου προκαλούν αηδία», είπε και ήταν η πολύ καλή της στιγμή. Ισως να εκπλαγείτε όταν αντιληφθείτε πως οι Ρεπουμπλικάνοι, αν και συζητούν ατελείωτα για την τόνωση της αμερικανικής οικονομίας, το θέμα για τη στήριξη των εργαζόμενων μητέρων να παραμείνουν στο εργατικό δυναμικό δεν εμφανίζεται συχνά. Aν και ένας από τους υποψηφίους τους, ο Μπεν Κάρσον, έχει περιγράψει το νηπιαγωγείο «κατήχηση».