Oι φτωχοί χρειάζονται βοήθεια

Oι φτωχοί χρειάζονται βοήθεια

2' 46" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μία από τις λίγες τόσο βαθιά ριζωμένες ιδέες στη συλλογική αντίληψη των Αμερικανών είναι ότι η βοήθεια που παράσχει το κράτος στους φτωχούς απλά τους παρακινεί να υιοθετούν κακές συμπεριφορές. Η αντίληψη αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στο συντηρητικό άκρο του πολιτικού φάσματος, όπως το εκφράζει μεταξύ άλλων ο Τσαρλς Μάραϊ του Αμερικανικού Ινστιτούτου Επιχειρείν, ο οποίος προσάπτει στο προνοιακό σύστημα τα πάντα, από την υψηλή ανεργία των νέων μέχρι την αύξηση της εγκληματικότητας. Τις απόψεις του ενστερνίζονται, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, αρκετοί Ρεπουμπλικανοί, όπως ένας από τους μη επιτυχόντες προεδρικούς υποψηφίους, ο Μιτ Ρόμνεϊ, αλλά και ο ο πρόεδρος της Επιτροπής Μέσων και Πόρων της Βουλής, Πολ Ράιαν. Εντούτοις, ακόμα και ο εμπνευστής της Νέας Συμφωνίας (Νιου Ντιλ), ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ, είχε χαρακτηρίσει το σύστημα της πρόνοιας ως «ναρκωτικό, έναν αόρατο καταστροφέα του ανθρωπίνου πνεύματος». Και ήταν ένας Δημοκρατικός πρόεδρος, ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος έθεσε τέλος «στο κοινωνικό κράτος, όπως το γνωρίζουμε».

Σήμερα έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε που ο Μπιλ Κλίντον νομοθέτησε για την κατάργηση των ομοσπονδιακών επιδομάτων υπό τη μορφή ρευστού σε οικογένειες με παιδιά και πολύ χαμηλά έσοδα.

Το επιχείρημά του έχει καταστεί ισχυρότερο, δημιουργώντας μια τάση η οποία επηρεάζει την κοινωνική πολιτική όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε άλλες χώρες του κόσμου. Παρά ταύτα, το επιχείρημα σε ένα σημαντικό βαθμό είναι λάθος. Η καθημερινή εμπειρία, η οποία προέρχεται από ένα ευρύ φάσμα, δηλαδή από τις πλούσιες χώρες του κόσμου μέχρι τις οικονομικά αδύναμες, υποδηλώνει ότι η χρηματική βοήθεια είναι τεράστιας σημασίας για τους φτωχούς. Ο δε απεγκλωβισμός τους από «τον ιστό της αράχνης, που δημιουργεί η εξάρτηση», όπως με αλησμόνητο τρόπο είχε πει ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρέιγκαν, δεν συνιστά πανάκεια για όλα τα κοινωνικά προβλήματα. Αυτό ισχυρίζονται οι ομοϊδεάτες του, οι οποίοι θεωρούν, όπως κι εκείνος, ότι όταν οι φτωχοί απεγκλωβιστούν, εξαναγκάζονται είτε να κολυμπήσουν είτε να πνιγούν.

Ενα δισεκατομμύριο άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες υποστηρίζονται από το δίχτυ κοινωνικής ασφάλισης. Τουλάχιστον, ένα είδος άνευ προϋποθέσεων χρηματικής βοήθειας χρησιμοποιείται σε 119 χώρες.

Σε άλλες 52 χώρες τα χρηματικά επιδόματα προς τους μη έχοντες δίδονται υπό ήπιες προϋποθέσεις, όπως την υποχρέωση των γονέων να εγγράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Ο Αμπχίζντ Μπανερτζί, διευθυντής του Εργαστηρίου Δράσης για τη φτώχεια στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), δημοσίευσε σε συνεργασία με ακόμα τρεις ερευνητές μία έκθεση πριν από λίγες ημέρες, στην οποία με προσοχή αποτιμούν τις επιπτώσεις επτά προγραμμάτων παροχής χρηματικών επιδομάτων σε Μεξικό, Μαρόκο, Ονδούρα, Νικαράγουα, Φιλιππίνες και Ινδονησία. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο ότι δεν υπάρχει συστημική απόδειξη για αποθάρρυνση των δικαιούχων να αναζητήσουν εργασία επειδή λαμβάνουν επιδόματα. Επιπλέον, σε έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το 2014, στην οποία είχαν μελετηθεί τα χρηματικά επιδόματα σε προγράμματα στην Αφρική, την Ασία και τη Λατινική Αμερική, είχε αναφερθεί ότι, αντιθέτως με το διαδεδομένο στερεότυπο, το ρευστό δεν ξοδευόταν σε οινοπνευματώδη και τσιγάρα.

Κατά τον καθηγητή Μπανερτζί, υπάρχει η ανά τον κόσμο διαδεδομένη αντίληψη πως τα προνοιακά επιδόματα σε ρευστό θα κάνουν τους ανθρώπους τεμπέληδες. «Και αυτό προέρχεται από τις ΗΠΑ», επισημαίνει ο πανεπιστημιακός, «καθώς πολλές κυβερνήσεις έχουν Αμερικανούς συμβούλους». Στις ΗΠΑ, πάντως, τα στοιχεία δεν λειτουργούν υποστηρικτικά σε αυτές τις αντιλήψεις. Το 1995 σε ανάλυση των στοιχείων για τις γεννήσεις από ανύπαντρες μητέρες στη χώρα φάνηκε ότι τα επιδόματα δεν τις αύξησαν, ενώ η εμπειρία των τελευταίων 20 ετών έδειξε ότι η παύση παροχής επιδομάτων δεν τις μείωσε κιόλας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή