Τα τελευταία χρόνια, τα μεγάλα ονόματα της κρουαζιέρας, Carnival, Royal Carribean και Star Cruises, έχουν δαπανήσει μεγάλα ποσά για να κατασκευάσουν μεγαλύτερα αίθρια, σούσι μπαρ και νεροτσουλήθρες στα καράβια τους προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες. Μην τα αποκαλύψετε όλα αυτά στον κ. Τζον Μακ Γκάφικ, ο οποίος πέρασε μήνες στη θάλασσα ως επιβάτης σε εμπορικά πλοία και ήταν χαρούμενος που ζούσε σε καμπίνα που περισσότερο ταιριάζει σε ασκητή μοναχό παρά σε παραθεριστή της Καραϊβικής.
«Το φαγητό δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο και θα πρέπει να είσαι έτοιμος να ακολουθήσεις τη ζωή του καραβιού», εξηγεί ο 72χρονος Αυστραλός αγρότης, ο οποίος στη διάρκεια των δέκα ταξιδιών που έχει κάνει με εμπορικά πλοία έπιασε δεκάδες λιμάνια στην Ασία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Το μεγαλύτερο ταξίδι που πραγματοποίησε χωρίς να πιάσει λιμάνι ήταν από τη Δουνκέρκη της Γαλλίας στη Σιγκαπούρη που διήρκεσε 110 ημέρες. «Μου αρέσει η μοναξιά», εξηγεί ο κ. Μακ Γκάφικ. Στις ναυτιλιακές εταιρείες αρέσουν τα δολάρια που μπορούν να κερδίσουν από επιβάτες όπως ο Αυστραλός αγρότης.
Εξαιτίας της επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, οι ναύλοι έχουν υποχωρήσει τόσο πολύ ώστε η μεταφορά ενός επιβάτη από τη Σαγκάη στο Ρότερνταμ μπορεί να αποφέρει στην εταιρεία τουλάχιστον το δεκαπλάσιο αντίτιμο από αυτό που χρεώνει για τη μεταφορά ενός κοντέινερ με εμπορεύματα. Το ταξίδι δεν είναι ούτε πολυτελές ούτε ακριβώς φθηνό: Με περίπου 115 δολάρια την ημέρα, ο ταξιδιώτης εξασφαλίζει ένα κρεβάτι και τρία γεύματα σε μερικά από τα μεγαλύτερα εμπορικά πλοία του κόσμου. Οι λιγοστοί επιβάτες –συνήθως οι ναυτιλιακές εταιρείες δέχονται περίπου δέκα ανά ταξίδι– τρώνε μαζί με το πλήρωμα, έχουν στη διάθεσή τους το μεγαλύτερο μέρος του πλοίου και μπορούν να κουβεντιάσουν με τον καπετάνιο στη γέφυρα ή με τους μηχανικούς στο μηχανοστάσιο. Φυσικά, δεν υπάρχει ο τεράστιος αριθμός προσωπικού για τον οποίο έχουν γίνει γνωστές οι εταιρείες κρουαζιέρας. Οι καμπίνες στα εμπορικά καθαρίζονται μία φορά την εβδομάδα και οι επιβάτες πρέπει οι ίδιοι να πλένουν τα ρούχα τους. Αντί για μπαρ δίπλα στην πισίνα, οι επιβάτες των εμπορικών πρέπει να αρκεστούν στις μικρές προμήθειες αλκοόλ του πλοίου. Παρά τις λιγοστές ανέσεις, οι ναυτιλιακές εταιρείες δεν μπορούν να καλύψουν τη ζήτηση, λέει η κ. Τζούλι Ρίτσαρντς, η οποία κλείνει περίπου 200 με 300 ταξίδια τον χρόνο. «Λαμβάνω 20 με 30 ηλεκτρονικά μηνύματα την ημέρα και μπορώ να εξυπηρετήσω μόνο τα δύο τρία των πελατών», προσθέτει.
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του παγκοσμίου εμπορίου είναι μόλις ο μισός του μέσου όρου των τελευταίων 20 χρόνων και αυτό είναι κακό για τον στόλο των περίπου 50.000 εμπορικών πλοίων που μεταφέρουν ανά τον κόσμο τον κύριο όγκο των εμπορευμάτων. Από την άλλη πλευρά, είναι καλό νέο για τους ταξιδιώτες δεδομένου ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν το κίνητρο να γεμίσουν τις άδειες καμπίνες με ταξιδιώτες που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν. «Αξίζει να νοικιάσεις (τις καμπίνες), ιδίως σε εποχές με χαμηλούς ναύλους», εξηγεί η κ. Ιλκα Μπούελτμαν, υπεύθυνη για επιβάτες στη γερμανική ναυτιλιακή εταιρεία Rickmers Group. H Hamburg Sued Group προσφέρει καμπίνες στα πλοία της που μεταφέρουν σιδηρομετάλλευμα μεταξύ Βραζιλίας και Ευρώπης. Η CMA CGM Group, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο με πλοία που μεταφέρουν κοντέινερ, προσφέρει καμπίνες στα τεράστια εμπορικά της που κάνουν το δρομολόγιο μεταξύ του Σαουθάμπτον στην Αγγλία και του Νίγκμπο, νότια της Σαγκάης στη Θάλασσα της νότιας Κίνας. Οι επιβάτες που θέλουν να κάνουν το συγκεκριμένο ταξίδι επιβιβάζονται στο πλοίο στο Πορτ Κλανγκ, κοντά στην Κουάλα Λουμπούρ, και πληρώνουν περίπου 1.800 δολάρια ΗΠΑ για το ταξίδι διάρκειας 14 ημερών μέχρι το κινεζικό λιμάνι. Στην τιμή περιλαμβάνονται το φαγητό και οι φόροι των λιμανιών, λέει η κ. Ρίτσαρντς. Τα χρήματα που πληρώνουν τους εξασφαλίζουν μία καμπίνα με διπλό κρεβάτι και αιρ κοντίσιον, μοκέτα στο πάτωμα, δικό τους μπάνιο, ντουλάπα, γραφείο, καρέκλα και παράθυρο. Το κόστος του ταξιδιού είναι κατά 239 δολάρια υψηλότερο από το κόστος για μία καμπίνα με θέα στη θάλασσα για κρουαζιέρα διάρκειας 12 ημερών στην Καραϊβική με το πλοίο «Carnival Liberty». Σε καμία περίπτωση, δε, δεν περιλαμβάνονται στην τιμή τα επίσημα δείπνα με αστακό, τα επτά μπαρ, το θέατρο και η ντίσκο που προσφέρει η εταιρεία κρουαζιέρας.
Μπορεί η καμπίνα σε ένα εμπορικό πλοίο να βρίσκεται δέκα πατώματα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας, ωστόσο δεν είναι εγγυημένη η πανοραμική θέα. Αυτή μπορεί να εμποδίζεται από κοντέινερ. «Είναι ένα πλοίο που κάνει δουλειά», εξηγεί η κ. Ρίτσαρντς. «Αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσει ο κόσμος», καταλήγει.