Ακόμη και η Σαουδική Αραβία, που βασίζεται στα δυσθεώρητα συναλλαγματικά της διαθέσιμα, ανακοίνωσε ότι το 2015 το δημοσιονομικό της έλλειμμα έφθασε στα 100 δισ. δολάρια υπερβαίνοντας το 15% του ΑΕΠ του βασιλείου.
Επειτα από επανειλημμένες προειδοποιήσεις από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα για τον κίνδυνο να βρεθεί σύντομα με άδεια ταμεία, το βασίλειο των Σαούντ αναγκάστηκε να προχωρήσει σε αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών, ενώ δρομολογεί την εισαγωγή της κρατικής πετρελαϊκής Aramco στο χρηματιστήριο του Ριάντ για να αντλήσει κεφάλαια. Η οικονομική αποδυνάμωση του βασιλείου συνεπάγεται, όμως, και περιορισμό της πολιτικής του επιρροής σε χώρες της Μέσης Ανατολής που παραδοσιακά έχουν οικονομικά οφέλη από το Ριάντ. Στη διάρκεια του καλοκαιριού φημολογήθηκε πως ο υπουργός Πετρελαίου της Αιγύπτου δήλωσε δεκτικός στην προοπτική να εισάγει η χώρα του πετρέλαιο από τον «αιώνιο» θρησκευτικό, πολιτικό και οικονομικό αντίπαλο του Ριάντ, την Τεχεράνη. Σε ό,τι αφορά δε την ίδια την Τεχεράνη, επιρρίπτει στη Σαουδική Αραβία την κατακρήμνιση των τιμών του «μαύρου χρυσού» σε μια εποχή που προσβλέπει σε θεαματική αύξηση των δικών της εξαγωγών μετά την άρση των εναντίον της κυρώσεων. Προεξοφλώντας την άρση των κυρώσεων και προσβλέποντας σε αύξηση των εσόδων της από το πετρέλαιο, που αντιπροσωπεύει το 15% του περσικού ΑΕΠ, η Τεχεράνη έσπευσε μέσα στον Δεκέμβριο να υπογράψει σειρά συμβολαίων για την άντληση και εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου συνολικής αξίας άνω των 30 δισ. δολαρίων.
Στους χαμένους συγκαταλέγεται, άλλωστε, η Λιβύη, που με το υψηλής ποιότητας πετρέλαιό της διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα υδρογονανθράκων της Αφρικής. Σε εποχές ειρήνης και ευημερίας, το πετρέλαιο αποτελούσε το 95% των εσόδων της χώρας από τις εξαγωγές. Δεδομένου, όμως, ότι η χώρα βυθίζεται επί χρόνια σε έναν καταστρεπτικό εμφύλιο μεταξύ φυλών, ο πληθυσμός βρίσκεται αντιμέτωπος με ελλείψεις βασικών ειδών διατροφής και φαρμάκων.