Για κάποια ευρωπαϊκά κράτη, η παρουσία μεγάλων αμερικανικών ομίλων στις οικονομίες τους οδηγεί στη δημιουργία θέσεων εργασίας και σε τεχνολογικές καινοτομίες, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητά τους στην αρένα της παγκόσμιας οικονομίας. Για άλλα ευρωπαϊκά κράτη, οι αμερικανικοί επιχειρηματικοί γίγαντες χρησιμοποιούν περίπλοκα φορολογικά τεχνάσματα για σκοπούς φοροαποφυγής. Ορισμένοι θεωρούν πως οι όμιλοι αυτοί εκτίθενται σε μια περίοδο που οι κυβερνήσεις αναζητούν πρόσθετα έσοδα για να χρηματοδοτήσουν προϋπολογισμούς με μεγάλα ελλείμματα και να ικανοποιήσουν την κοινή γνώμη που προβληματίζεται για την ανισότητα στην οικονομία. Ο διχασμός αυτός, που έχει καλλιεργηθεί εδώ και καιρό στην Ευρώπη, φαίνεται να εντείνεται τον τελευτά καιρό. Αυτό το επίμαχο θέμα ανέκυψε ξανά έπειτα από πρόσφατη συνέντευξη της επιτρόπου Ανταγωνισμού Μάργκαρετ Βεστάνγκερ στο ειδησεογραφικό δίκτυο ΒΒC, όπου είπε ότι ήταν ευνοϊκή η φορολογική συμφωνία που προσέφερε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον στην Google, τη μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης στον κόσμο. Οι Βρυξέλλες σχεδιάζουν ένα ενιαίο φορολογικό σύστημα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την κατάργηση ευνοϊκών φορολογικών συστημάτων ή συμφωνιών που προσφέρουν ορισμένες κυβερνήσεις σε μεγάλους ομίλους. Ενώ η Γερμανία και η Γαλλία θεωρούν πως είναι θετικό βήμα η αναδρομική φορολόγηση των κερδών έπειτα από μια μακροχρόνια περίοδο με χαμηλούς έως και ανύπαρκτους φόρους, άλλα κράτη-μέλη προτιμούν αυτές τις φορολογικές συμφωνίες παρά τις χαμηλότερες εισπράξεις για το δημόσιο διότι εγγυώνται την ευημερία του τόπου τους.
Μπορεί αυτό το ζήτημα να μη βρίσκεται στο επίκεντρο της υπαρξιακής κρίσης που περνάει η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως είναι το μείζον ζήτημα της μαζικής εισροής πολιτικών προσφύγων και μεταναστών, αλλά αντικατοπτρίζει τη διάσταση απόψεων πάνω σε αρκετά σημαντικά ζητήματα όπως είναι η χάραξη μιας κοινής φορολογικής πολιτικής.
Τα σχόλια της κ. Βεστάνγκερ διατυπώθηκαν την ίδια ημέρα που ο επίτροπος για Οικονομικά και Νομισματικά Θέματα, Πιερ Μοσκοβισί, δήλωσε πως κανένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. δεν θα πρέπει να καταφεύγει στη φορολογική πολιτική για να αποκτήσει ένα άδικο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα εις βάρος των γειτόνων του. Από την άλλη πλευρά, κάθε χώρα-μέλος επιθυμεί να διατηρήσει την ανεξαρτησία του στη χάραξη φορολογικής πολιτικής. Αυτό ισχύει περισσότερο για τις χώρες-μέλη που επιθυμούν να προσελκύσουν μεγάλους ομίλους με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών.
Αυστηρή στάση απέναντι στις φορολογικές συμφωνίες μεταξύ ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και μεγάλων αμερικανικών ομίλων, όπως Google, Apple και Facebook, έχουν τηρήσει, επίσης, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου. Ταυτόχρονα, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών έχει αποπειραθεί να μπλοκάρει εξαγορές αμερικανικών εταιρειών στην Ευρώπη για να αποκτήσουν φορολογική έδρα σε μια χώρα με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς.
Αν και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον υπερασπίστηκε τη συμφωνία της Google, με βάση την οποία ο τεχνολογικός κολοσσός πλήρωσε 185 εκατ. δολάρια σε αναδρομικούς φόρους μιας ολόκληρης δεκαετίας, οι πολιτικοί του αντίπαλοι την επέκριναν ως πολύ ευνοϊκή και γενναιόδωρη. Ωστόσο, η Μ. Βρετανία δεν είναι η μοναδική χώρα που επιδιώκει την ανεξάρτητη διαχείριση των φορολογικών ζητημάτων της. Στην Ιταλία, η οικονομική αστυνομία εξετάζει την έναρξη ερευνών για να εξακριβωθεί εάν η Google κατέβαλε τους φόρους που της αναλογούν από το 2008. Αν και δεν έχουν εξαγγελθεί κατηγορίες εις βάρος της Google, οι αστυνομικές αρχές ισχυρίζονται πως το ποσό που υπολείπεται σε φόρους ανέρχεται στα 30 εκατ. ευρώ ή 325,3 εκατ. δολάρια. «Σε παγκόσμια κλίμακα, όμως, υπάρχει μια διαμάχη για τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται και την ανάπτυξη μιας οικονομίας», σχολιάζει ο Ασλεϊ Φοξ, εκπρόσωπος του κόμματος των Συντηρητικών στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Η Ε.Ε. θα πρέπει να βεβαιωθεί πως οι κανόνες της δεν θα αναχαιτίσουν ή θα αποθαρρύνουν τις διεθνείς επενδύσεις και την απασχόληση».