Αν το 2015 προτεραιότητα του Πεκίνου ήταν να συγκρατήσει σε ανεκτά επίπεδα την επιβράδυνση της ανάπτυξης, το 2016 θα είναι η χρονιά που η οικονομία της Κίνας θα απειληθεί από την υπερχρέωση και θα κληθεί να αντιμετωπίσει καλύτερα τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί για το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, να αναπτύξει παραγωγικές επενδύσεις και να ανακόψει την πτώση του νομίσματος.
Οπως επισημαίνει το κινεζικό περιοδικό Jingi Guancha Bao σε σχετική ανάλυσή του που αναδημοσιεύει μεταφρασμένη το γαλλικό περιοδικό Courrier International, ήδη από το περασμένο έτος έχει διαφανεί η δυσκολία στην αποπληρωμή του χρέους των κινεζικών επιχειρήσεων, που οδήγησε αρκετές από αυτές στην πτώχευση.
Ο απόηχος από τους κραδασμούς στον επιχειρηματικό κόσμο της δεύτερης οικονομίας στον κόσμο έφτασε στη Δύση πριν από περίπου δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2014, όταν έγινε γνωστή η πτώχευση της εταιρείας φωτοβολταϊκών Chaori και προειδοποίησε για πρώτη φορά τις διεθνείς αγορές. Εναν χρόνο αργότερα, τον Απρίλιο του 2015 η εταιρεία ηλεκτρονικού εξοπλισμού Baoding Tianwei δήλωσε αδυναμία καταβολής των τόκων επί του χρέους της. Τη φορά αυτή, όμως, η σημασία της πτώχευσης ήταν ακόμη μεγαλύτερη καθώς επρόκειτο για κρατική εταιρεία. Κατέστη έτσι σαφής η αλλαγή στάσης του Πεκίνου που άρχισε να εγκαταλείπει στη μοίρα τους ακόμη και τις υπερχρεωμένες κρατικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα, όμως, με τον Λι Βετζίε, αναλυτή της China Securities Company, τους μεγαλύτερους κινδύνους για την κινεζική οικονομία εγκυμονεί η πτώχευση εταιρειών όπως η Hidili που κήρυξε στάση πληρωμών στις 3 Νοεμβρίου έχοντας πληγεί από την πτώση των τιμών των εμπορευμάτων. Η εν λόγω εταιρεία έχει έδρα στο Χονγκ Κονγκ και μεγάλο αριθμό θυγατρικών στην Κίνα και, όπως τονίζει ο Λι Βετζίε, θα μπορούσε να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στη δεύτερη οικονομία στον κόσμο τη στιγμή που εντείνεται η ανησυχία για την επιβράδυνσή της.
Περίπου προ διμήνου το αμερικανικό Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Peterson εξέφρασε την εκτίμηση ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την κινεζική οικονομία βρίσκεται στην υπερχρέωση των κρατικών εταιρειών που υπολογίζεται ότι ανέρχεται σε 78 τρισ. γουάν, ποσό αντίστοιχο των 11 τρισ. ευρώ. Ενα άλλο κινεζικό περιοδικό, το Zhongguo Jingji Zhoukan, που σύμφωνα με το Courrier International απηχεί την επίσημη άποψη του Πεκίνου επί οικονομικών θεμάτων, υποστηρίζει επίσης ότι οι υπερχρεωμένες κρατικές επιχειρήσεις, οι επιχειρήσεις «ζόμπι» όπως τις χαρακτηρίζει, έχουν φέρει πολλές φορές το Πεκίνο στη δυσχερή θέση να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να τις σώσει καθώς απασχολούν χιλιάδες εργαζομένους.
Παρατράπεζες και απάτες
Παράλληλα, όμως, είναι οι ιδιωτικές εταιρείες αυτές που έχουν στραφεί στο σκιώδες τραπεζικό σύστημα της χώρας και στον ιδιωτικό δανεισμό, καθώς δεν μπορούν να έχουν την εγγύηση του κράτους για να δανεισθούν από τις τράπεζες που προσφέρουν και τον φθηνότερο δανεισμό της αγοράς. Το αποτέλεσμα είναι όχι μόνον η εκτίναξη της πιστωτικής επέκτασης στα ύψη αλλά προπαντός η διόγκωση των κατά το μάλλον ή ήττον «σκοτεινών διαύλων» του σκιώδες τραπεζικού και του ιδιωτικού δανεισμού. Ενός συστήματος, που προσφέρεται για απάτες κάθε είδους, όπως άλλωστε κατέδειξε προ ημερών η σύλληψη 21 στελεχών της online επενδυτικής Ezubao, που δεν ήταν παρά ακόμη μία απάτη, μολονότι ο ιδρυτής της είχε κατορθώσει να δικτυωθεί επαρκώς με προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό.