Προτού φύγει από τη Ρωσία στα τέλη του 2014, ο Σαγιντούγια Ριζόγιεφ αμειβόταν με 40 δολάρια την ημέρα από την κατασκευαστική στην οποία εργαζόταν. Τότε όμως το αφεντικό του αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και επέστρεψε στην πατρίδα του, στο Τατζικιστάν. Σήμερα ο 31 ετών πατέρας ενός μικρού παιδιού αμείβεται με περίπου 6 – 7 δολάρια την ημέρα πουλώντας μικροπράγματα. Οπως δηλώνει ο ίδιος, μέχρι προσφάτως το μικρό αυτό ποσό αρκούσε για να τα βγάλει πέρα.
Μεσολάβησε, όμως, η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 12 ετών, που έπληξε την οικονομία της Ρωσίας προκαλώντας μείωση του ΑΕΠ της κατά σχεδόν 4% και υποτίμηση του ρουβλίου κατά σχεδόν 60% σε σύγκριση με την τιμή που είχε στα μέσα του 2014. Επλήγησαν, έτσι, και οι μικρές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες που επίσης εξάγουν πετρέλαιο. Στο Αζερμπαϊτζάν, το οποίο πριν από 10 χρόνια σημείωνε έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στον κόσμο, η αστυνομία κατέστειλε με τη βία μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας καθώς η ανάπτυξη στη χώρα σταμάτησε. Το πρόβλημα είναι χειρότερο για τους απλούς πολίτες πρώην σοβιετικών δημοκρατιών που δεν διαθέτουν δικούς τους πόρους για να εξάγουν, παρέμειναν φτωχές όταν η Ρωσία πλούτιζε και σήμερα δεν διαθέτουν απόθεμα πετροδολαρίων για να προστατευτούν από τις εξελίξεις.
Η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου έγινε αισθητή σε χώρες όπως το Τατζικιστάν, η Μολδαβία, η Λευκορωσία και η Αρμενία. Στην Κιργιζία, το νόμισμα σημείωσε ελεύθερη πτώση 22,4% έναντι του δολαρίου, ενώ στη Γεωργία η οικονομική ανάπτυξη μειώθηκε σχεδόν στο ήμισυ πέρυσι. Για πολλές από τις μικρές αυτές χώρες της άλλοτε Σοβιετικής Ενωσης, κύριο εξαγώγιμο προϊόν ήταν οι πολίτες τους, που έφευγαν στο εξωτερικό και κυρίως στη Ρωσία όπου απασχολούνταν παράνομα ως εργάτες. Οι εργαζόμενοι αυτοί είτε έχασαν τη δουλειά τους είτε είδαν τα εμβάσματα που έστελναν στις πατρίδες τους να χάνουν την αξία τους. Το Τατζικιστάν, μια μικρή χώρα της κεντρικής Ασίας στα παλιά σύνορα της Σοβιετικής Ενωσης με το Αφγανιστάν, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα εμβάσματα των εργαζομένων στο εξωτερικό. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, τα εμβάσματα αυτά αντιπροσωπεύουν το 45% του ΑΕΠ του.
Ο Αμπντουζοχίρ Σοάτοφ δηλώνει πως εργαζόταν στη Ρωσία αλλά επέστρεψε στην πατρίδα του εξαιτίας της επιβράδυνσης της ρωσικής οικονομίας. «Δεν έχει πλέον νόημα», τονίζει. Την ίδια στιγμή, όμως, το νόμισμα του Τατζικιστάν, το σομόνι, έχει χάσει το 24% της αξίας του έναντι του δολαρίου μέσα στο περασμένο έτος. Τα οικονομικά δεινά της χώρας μεταφράζονται σε ανησυχία για την πολιτική σταθερότητα σε όσα κράτη δεν κατόρθωσαν να εγκαθιδρύσουν δημοκρατικά πολιτεύματα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.
Στο Τατζικιστάν κυβερνά ακόμη ένας αξιωματούχος της σοβιετικής εποχής, ο πρόεδρος Ιμομάλι Ρακχμόν, του οποίου οι σύμμαχοι σχεδιάζουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ώστε να του επιτραπεί να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος αμέτρητες φορές.
Σχεδόν 4.500 χιλιόμετρα μακριά, στη Λευκορωσία, στην άκρη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα. Η οικονομία της χώρας, που είναι και ο στενότερος σύμμαχος της Ρωσίας, συρρικνώθηκε σχεδόν 4% το 2015, ενώ το νόμισμά της έχασε σχεδόν το 50% της αξίας του έναντι του δολαρίου ΗΠΑ.