Την πρότασή της για τη μεταρρύθμιση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης παρουσίασε η ιταλική κυβέρνηση, καταθέτοντας σχέδιο που περιλαμβάνει τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων και τη δημιουργία ευρωομολόγων για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Η πρόταση έχει τίτλο «Στρατηγική πρόταση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης: ανάπτυξη, απασχόληση και σταθερότητα» και περιλαμβάνει προτάσεις που έχουν παρουσιάσει κατά καιρούς η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς και η γερμανική και η γαλλική κεντρική τράπεζα.
Προτάσεις
Η ιταλική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι ήδη υπάρχοντες δημοσιονομικοί κανόνες και ακόμη περισσότερο οι νέοι αυστηρότεροι κανονισμοί που υιοθετήθηκαν την περίοδο 2011-2012, στο απόγειο της κρίσης της Ευρωζώνης, έχουν σχεδιαστεί για εποχή ανάπτυξης και ότι πλέον δεν ανταποκρίνονται στον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν, άποψη την οποία είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να αποδεχθούν ούτε οι Βρυξέλλες ούτε, βέβαια, το Βερολίνο. Σε μια εποχή «παρατεταμένης χαμηλής ανάπτυξης και εξαιρετικά χαμηλού πληθωρισμού, ακόμη και τα έκτακτα μέτρα που έχει λάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποδεικνύονται ανεπαρκή», αναφέρεται στην πρόταση που παρουσίασε τη Δευτέρα το βράδυ το ιταλικό υπουργείο Οικονομικών. Η ιταλική κυβέρνηση τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να προωθήσει πολιτικές προτάσεις που να έχουν ως στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης μαζί με την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. «Αυτό θα αποδείκνυε στους πολίτες ότι η Ευρώπη αποτελεί τη λύση και όχι το πρόβλημα», αναφέρεται στο κείμενο. Η Ρώμη προτείνει τη μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) σε «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο» και υποστηρίζει την πρόταση για τη δημιουργία θέσης «υπερ-υπουργού Οικονομικών της Ευρωζώνης», πρόταση που έχουν υποστηρίξει στο παρελθόν η γαλλική και η γερμανική κεντρική τράπεζα. Παράλληλα, η ιταλική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι, εφόσον η Ε.Ε. έχει κοινή πολιτική στο θέμα των εξωτερικών συνόρων, όπως αυτή αποτυπώνεται στη Συμφωνία Σένγκεν, είναι λογικό να αποκτήσει κοινή πολιτική και για την αντιμετώπιση της προσφυγικής και μεταναστευτικής κρίσης. Η Ρώμη προτείνει την έκδοση ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση αυτής της κοινής πολιτικής, πρόταση που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αποδεκτή από το Βερολίνο.
Ασφάλιση ανέργων
Οσον αφορά την οικονομία, εκτός από τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων, η Ρώμη πρότεινε και τη δημιουργία μηχανισμού ασφάλισης των ανέργων. Ακόμη σημαντικότερο είναι ότι η ιταλική κυβέρνηση ζητάει την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης μέσω της από κοινού εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων (για ποσά μέχρι 100.000 ευρώ), ενώ υποστηρίζει την πρόταση για δημιουργία ένωσης κεφαλαίων. Επίσης, ζητάει την επίσπευση δημιουργίας του κοινού Ταμείου που θα υποστηρίζει τον Ενιαίο Μηχανισμό Εκκαθάρισης (SRM), που υπό την επίβλεψη της ΕΚΤ είναι επιφορτισμένος να κινεί τη διαδικασία αναδιάρθρωσης ή και διάλυσης προβληματικών τραπεζών. Υστερα από επιμονή της Γερμανίας, η Ευρωζώνη έχει συμφωνήσει ότι το κοινό Ταμείο (SRF) θα βασίζεται στα εθνικά και στο κοινό ευρωπαϊκό Ταμείο και ότι σταδιακά θα αυξάνεται η συνεισφορά του κοινού Ταμείου μέσα στην επόμενη δεκαετία. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας το κοινό Ταμείο θα έχει πόρους ύψους 55 δισ. ευρώ, ποσό που κρίνεται ως ανεπαρκές από πολλούς οικονομικούς αναλυτές. Τέλος, είναι αξιοσημείωτη η μεταστροφή της ιταλικής κυβέρνησης στο ζήτημα της νέας ευρωπαϊκής οδηγίας (BRRD) περί υποχρεωτικού «κουρέματος» όλων των πιστωτών των τραπεζών, ακόμη και των ανασφάλιστων καταθετών, προτού επιτραπεί σε μια κυβέρνηση να πάρει μέρος σε ενδεχόμενη διάσωσης τράπεζας. Μέχρι και τον Ιανουάριο η ιταλική κυβέρνηση υποστήριζε ότι ο εν λόγω κανονισμός μπορεί να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έχει ως στόχο να λύσει.