Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να περάσει όλα τα αναγκαία και συμφωνημένα με τους εταίρους μέτρα για την δημοσιονομική αναδιάρθρωση και να επιτύχει έτσι την ολοκλήρωση της αξιολόγησης έως το τέλος Μαρτίου. Είναι μια αισιόδοξη πρόβλεψη, η οποία θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από τα γεγονότα, πάση θυσία όμως. Διαφορετικά, η Ελλάδα θα οδηγηθεί με ταχύτητα πάνω στον τοίχο και η ελληνική οικονομία θα γίνει θρύψαλα. Τόσο φτωχή και τόσο απαξιωμένη, που δεν μπορούμε ούτε να το πιστεύουμε. Το μείζον προσφυγικό πρόβλημα μπορεί να δίνει κάποιους διαπραγματευτικούς πόντους στην ελληνική κυβέρνηση, αλλά επιτείνει δραματικά τις προοπτικές της οικονομίας, μέρα με τη μέρα. Στον τουρισμό, για παράδειγμα, ανακόπηκε το κύμα αύξησης των κρατήσεων. Περίπου 20% άνοδο των τουριστικών αφίξεων περίμενε φέτος η κυβέρνηση, δηλαδή πάνω από 5 εκατομμύρια επιπλέον τουρίστες για το 2016, και τώρα οι επιχειρηματίες του κλάδου αγωνιούν να μη γίνουν τα πράγματα με το προσφυγικό πολύ χειρότερα, τουλάχιστον –λένε– ευχόμαστε να μην πέσουμε κάτω από τα περυσινά νούμερα.
Ας αφήσουμε το μεταναστευτικό και το προσφυγικό λίγο στην άκρη, για μία στιγμή. Πρόκειται για ένα τρομακτικό πρόβλημα, το οποίο συγκλονίζει το ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Είναι μια τρομακτική πραγματικά κρίση για την Ευρώπη. Μια φοβερή απειλή και η Ελλάδα είναι στο μάτι του κύκλωνα… Αλλά δεν μπορεί να κάνει πλέον και πολλά από μόνη της. Το προσφυγικό δημιουργεί για τη χώρα μας συμμαχίες, χαρακτηριστικό είναι ότι το συμφέρον της Ελλάδας ταυτίζεται τώρα με την πολιτική που ακολουθεί η Γερμανία και προσωπικά η καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ. Η οικονομία, όμως, είναι το δύσκολο και το πολύ κρίσιμο για την Ελλάδα. Επειδή εκεί ο Αλέξης Τσίπρας αισθάνεται –πλέον– εντελώς μόνος. Ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι στον τοίχο και όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι απέναντι. Επειδή στην ελληνική οικονομία, όλοι πλέον αμφισβητούν έντονα τις προθέσεις μας. Η αξιοπιστία μας κοντεύει να φθάσει στο μηδέν. Στην οικονομία το βάρος των αποφάσεων βαρύνει την ίδια την Ελλάδα, την ελληνική κυβέρνηση. Από το χέρι μας αποκλειστικά εξαρτάται η οικονομία, από την αποφασιστικότητα να τη μεταρρυθμίσουμε, να προσελκύσουμε μεγάλες επιχειρηματικές επενδύσεις.
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης αποτελεί συνεπώς τη «μαγική» είσοδο σε έναν νέο κύκλο γόνιμων εξελίξεων, ελπίζουμε όντως στο τέλος Μαρτίου για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας. Είναι η μόνη πολιτική προοπτική για τη διάσωση της Ελλάδας. Η μόνη! Γιατί μόνο με το «κλείδωμα» της αξιολόγησης θα αρχίσουν οι συζητήσεις και, στην ουσία, η διαδικασία για τη διευθέτηση του χρέους, η οποία θα είναι και το ισχυρότερο μήνυμα που μπορεί να στείλει η Ελλάδα προς τις ξένες αγορές και την επενδυτική διεθνή κοινότητα. Αυτόματα σχεδόν θα ακολουθήσουν η αποδοχή από την ΕΚΤ των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου ως ενέχυρων για την αναχρηματοδότηση της οικονομίας και μάλιστα φθηνότερα, αλλά και το περίφημο Q.E., η ποσοτική χαλάρωση για την τόνωση της ρευστότητας. Είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί και στη σταδιακή άρση των capital controls, με τα οποία είναι βεβαίως φύσει αδύνατον να ελπίζει κανείς σε ανάκαμψη της οικονομίας όσο είναι σε ισχύ.