Tο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωζώνη, που παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενδεχομένως να παραποιεί την πραγματικότητα της κινητικότητας στην αγορά εργασίας. Πάνω από μία εξαετία, το ποσοστό ανεργίας είναι σταθερά μεγαλύτερο του 10%. Ομως τα αθροιστικά στοιχεία για την ανεργία ενσωματώνουν διαφοροποιήσεις ανά κράτος-μέλος, που πιθανώς να ενισχύουν το επιχείρημα της κινητικότητας των εργαζομένων εντός Ευρωζώνης. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι η Μαρία Κούνχα. Ο 22χρονη Πορτογαλίδα, η οποία σπουδάζει πολιτικός μηχανικός, πρόκειται να εργαστεί στο εξωτερικό για πρώτη φορά στη ζωή της. Θεωρεί ότι η θέση της σερβιτόρας σε ξενοδοχείο της Κύπρου είναι η αρχή στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας της, διότι τής δίνεται η ευκαιρία να εξασκήσει την αγγλική γλώσσα και να εργαστεί ομαδικά.
Με εξαίρεση την υποχώρηση της ανεργίας στο 9,9% τον Απρίλιο του 2011, το ποσοστό έχει παραμείνει σε διψήφιο ποσοστό από τον Σεπτέμβριο του 2009. Ερευνα του Χέικο Πέτερς, ο οποίος είναι οικονομολόγος στην Deutsche Bank, έδειξε ότι η κινητικότητα των εργαζομένων εντός Ευρωζώνης ήταν κατά 15% υψηλότερη το 2013 σε σχέση με το 2007, λίγο πριν ξεσπάσει η χρηματοπιστωτική κρίση.
Η Γερμανία είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι, εργαζόμενοι από την Ευρωζώνη είναι αντιμέτωποι με τον σκληρό ανταγωνισμό που προέρχεται από τους πολίτες της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι συνθήκες γίνονται ακόμη πιο δύσκολες από την προσφυγική κρίση, με την εισροή 1,1 εκατ. ατόμων στη Γερμανία, κατά τη διάρκεια του 2015. «Οι οικονομικοί μετανάστες από χώρες-μέλη, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, θα συναντήσουν υψηλό ανταγωνισμό για τις υψηλές και χαμηλές σε προδιαγραφές θέσεις εργασίας», σχολιάζει ο κ. Πέτερς.