Τετραπλάσια του κόστους των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο είναι τα πρόστιμα, οι αποζημιώσεις και οι νομικές δαπάνες που έχουν πληρώσει οι βρετανικές εμπορικές τράπεζες την τελευταία 15ετία για εσφαλμένη και παραπλανητική συμπεριφορά απέναντι στους πελάτες τους. Η επιθετική στρατηγική πωλήσεων και οι συσσωρευμένες παραβάσεις έχουν κοστίσει στις εμπορικές τράπεζες και στα ιδρύματα στεγαστικής πίστης (building societies) της Βρετανίας περίπου 53 δισ. στερλίνες (66 δισ. ευρώ), εκ των οποίων 37,3 δισ. στερλίνες (46,8 δισ. ευρώ) αφορούν την προώθηση ασφαλιστικών προϊόντων για την αποπληρωμή δανείων, εάν ο δανειολήπτης αρρώσταινε ή έμενε άνεργος.
Οι δαπάνες αυτές δεν συσχετίζονται με τα σκάνδαλα χειραγώγησης των διατραπεζικών επιτοκίων ή των νομισμάτων που ανήκουν στο τερέν της επενδυτικής τραπεζικής, αλλά με πρακτικές των τραπεζών στη λιανική τραπεζική, όπως είναι η χορήγηση δανείων ή η έγκριση υπερανάληψης, επισημαίνεται σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας The Guardian.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από εκτενή μελέτη του κέντρου ερευνών New City Agenda, το οποίο έχει προειδοποιήσει ότι θα χρειαστεί μία ολόκληρη γενιά για την αποκατάσταση του κύρους των τραπεζών.
Ο Τζον ΜακΦαλ, πρώην κοινοβουλευτικό μέλος των Εργατικών και ιδρυτικό μέλος του New City Agenda, δήλωσε με αφορμή τη μελέτη πως η κερδοφορία των βρετανικών τραπεζών έχει επιδεινωθεί από συστηματικές παρατυπίες. Τη μερίδα του λέοντος στα πρόστιμα για παραπτώματα στη λιανική τραπεζική την πενταετία 2010-14 έχει πληρώσει η Lloyds Banking Group, της οποίας το 9% του μετοχικού κεφάλαιου εξακολουθεί να ελέγχεται από το βρετανικό κράτος. Ειδικότερα, το συνολικό κόστος των εσφαλμένων πρακτικών της Lloyds Banking Group ανήλθε στις 14 δισ. στερλίνες το 2010-14.
Στη μελέτη του New City Agenda προκύπτει πως η παραπλανητική πώληση swap επιτοκίων κόστισε στις εμπορικές τράπεζες και στα ιδρύματα στεγαστικής πίστης της Βρετανίας μόνον 4,8 δισ. στερλίνες, καταδεικνύοντας το χάσμα από τα 37,3 δισ. στερλίνες που συνδέονται με την εσφαλμένη προώθηση ασφαλιστικών προϊόντων, στο πλαίσιο χορήγησης δανείων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα ασφάλιστρα οδηγούσαν σε μία κατά 20% αύξηση του κόστους δανείου και προωθούνται από τις τράπεζες ως «απαραίτητα». Τελικά, όμως, δεν ήταν σχεδιασμένα για να παρέχουν την κατάλληλη κάλυψη στο δάνειο, εάν ο δανειολήπτης αντιμετώπιζε μια σοβαρή ασθένεια.
Εκτός από τη Lloyds, το μεγαλύτερο κόστος για εσφαλμένες πρακτικές έχουν επωμισθεί οι Barclays, Royal Bank of Scotland, HSBC και Santander UK, στο διάστημα της πενταετίας 2010-14. Πέρυσι ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poor’s προειδοποίησε ότι οι τέσσερις προαναφερόμενες τράπεζες είναι αντιμέτωπες με επιπλέον νομικές δαπάνες 19 δισ. στερλίνων έως τα τέλη του 2016, πέραν των 42 δισ. στερλίνων που έχουν πληρώσει το 2010-14. Πάντως, η Χρηματοοικονομική Αρχή Συμπεριφοράς (FCA) δέχτηκε αυστηρή κριτική, λόγω της απόφασης να ματαιώσει την αναθεώρηση της τραπεζικής κουλτούρας στη Βρετανία, αν και έκτοτε έχει τονίσει πως ένα από τα βασικά καθήκοντά της είναι η παρακολούθηση των πρακτικών του κλάδου.