«Το πρόβλημα της γερμανικής οικονομίας είναι ο ιδιωτικός και όχι ο δημόσιος τομέας»

«Το πρόβλημα της γερμανικής οικονομίας είναι ο ιδιωτικός και όχι ο δημόσιος τομέας»

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι ΗΠΑ έχουν ασκήσει κριτική στη Γερμανία για το υψηλό πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, τονίζοντας ότι το Βερολίνο υποχρεούται να αυξήσει τις δημόσιες δαπάνες στη χώρα για να ενισχυθεί η εγχώρια ανάπτυξη και να παύσει αυτή η εξάρτηση στις εξαγωγές που οδηγεί σε υπέρογκα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών εδώ και χρόνια. Ο κορυφαίος οικονομικός αναλυτής της αμερικανικής Wall Street Journal, Γκρεγκ Αϊπ, θεωρεί πως αυτή η κριτική είναι εσφαλμένη, διότι το πρόβλημα της γερμανικής οικονομίας δεν είναι ο δημόσιος τομέας αλλά ο ιδιωτικός. Οι επιχειρήσεις πρέπει να αυξήσουν τις επενδύσεις τους και να ενισχυθούν οι μισθοί των εργαζομένων, προκειμένου να αποκατασταθούν οι ισορροπίες στη γερμανική οικονομία. Αλλά για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να ενισχυθούν οι δαπάνες για εισαγωγές, ώστε να περιοριστεί το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών με τους υπόλοιπους εταίρους στην Ευρώπη, αλλά και να ενισχυθούν μισθοί και τιμές πάνω από 2% σε ετήσια βάση.

Συγκρίνοντας τη Γερμανία με την Κίνα, ο κ. Αϊπ καταλήγει πως το Πεκίνο επιτυγχάνει αντίστοιχο πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών με τη λήψη κυβερνητικών αποφάσεων που συχνά είναι αδιαφανείς και επιζήμιες για τις γειτονικές χώρες. «Αντίθετα, η Γερμανία έχει εμμονή με τους κανόνες, εξαντλώντας την υπομονή των Ευρωπαίων εταίρων με την απόλυτη διαφωνία της σε κρατικά πακέτα διάσωσης, το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους», σχολιάζει o κ. Αϊπ, ο οποίος έχει επίσης υπάρξει αρθρογράφος του Economist. Tη στάση της Γερμανίας, της οποίας το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών στα 267,69 δισ. ευρώ θεωρείται ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο, μαζί με αυτό της Κίνας, συνοψίζει ο Μάριο Ντράγκι, με τη φράση «Οχι στα πάντα».

Τα δημοσιονομικά μέτρα στήριξης θα βοηθούσαν τον κ. Ντράγκι να επιτύχει την ενίσχυση του πληθωρισμού στο 2%. Αλλά η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία είναι υπερχρεωμένες για να υιοθετήσουν μέτρα στήριξης. Η Γερμανία έχει αυτήν τη δυνατότητα αλλά όχι την ανάγκη. «Αυτό δεν είχε σημασία, όμως, εάν τα μέλη της Ευρωζώνης μοιράζονταν την ευθύνη του χρέους και των φόρων, όπως συμβαίνει με τους Καλιφορνέζους και του Τεξανούς στις ΗΠΑ», παρατηρεί ο κ. Αϊπ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή