Για πρώτη φορά μετά μια 130ετία, οι περισσότεροι Αμερικανοί ηλικίας 18 έως 34 ετών επιλέγουν να συγκατοικήσουν με τους γονείς τους από κάθε άλλο τρόπο διαβίωσης στη σύγχρονη κοινωνία, σύμφωνα με έρευνα του κέντρου Pew που στηρίζεται σε στοιχεία του 2014. «Η δημιουργία οικογένειας δεν είναι τόσο μεγάλη προτεραιότητα για τους νέους ενήλικες όσο ήταν κάποτε», σχολίασε ο Ρίτσαρντ Φράι, ερευνητής στο κέντρο Pew. Ανεξάρτητα από τις ιδιαιτερότητες κάθε πληθυσμιακής ομάδας, η τάση αυτή παρατηρείται σε όλον τον πληθυσμό των νέων 18 με 34 ετών στις ΗΠΑ είτε σε μικρότερο είτε σε μεγαλύτερο βαθμό, τονίζουν οι ερευνητές. Το 32,1% των νέων ζει με τους γονείς του, το 31,6% είναι παντρεμένο ή συγκατοικεί με σύντροφο και το 14% επωμίζεται μόνο του το κόστος διαβίωσης.
Oι υψηλές οικονομικές απαιτήσεις, οι ώρες εργασίας, το ασταθές ωράριο και η ανασφάλεια για το μέλλον ωθούν τους νέους να καταφύγουν στην οικογενειακή στέγη και να μην εκτεθούν σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Το ασφαλέστερο συμπέρασμα θα ήταν πως η τάση αυτή της συμβίωσης με τους γονείς εντάθηκε μετά το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οποία προκάλεσε το μεγαλύτερο πλήγμα στην οικονομία μετά το Κραχ του ’29.
Αλλά το κέντρο ερευνών Pew παρατηρεί ότι η συγκατοίκηση των νέων 18 με 34 ετών με τους γονείς του έχει ξεκινήσει προ κρίσης. Αποδίδεται, κατά κύριο λόγο, στην αύξηση των ανεργίας των ανδρών κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ακόμη και εκείνοι που εργάζονται δεν αμείβονται τόσο υψηλά όσο οι γονείς τους κάποτε. Οι μισθοί, προσαρμοσμένοι στον πληθωρισμό, υποχωρούν σταθερά από τη δεκαετία του ’70.
Το κέντρο ερευνών Pew σημειώνει ότι δεν αποτελεί ιστορικό ρεκόρ ότι το 32,1% των Αμερικανών 18 έως 34 ετών επιλέγει να συμβιώσει με τους γονείς του. Το 1940, περίπου το 35% ζούσε στην οικογενειακή εστία. Τότε, όμως, οι επιλογές διαβίωσης ήταν περιορισμένες. Υπήρχε η επιλογή του γάμου ή της συμβίωσης με σύντροφο. Σήμερα, οι επιλογές είναι πολύ περισσότερες με αφετηρία τη συμβίωση με τρίτους.
Το φαινόμενο της διαβίωσης στην οικογενειακή εστία είναι πιο έντονο στους νέους με χαμηλή μόρφωση, τους μαύρους και τους ισπανόφωνους. Οπως σχολιάζουν οι ερευνητές του κέντρου ερευνών Pew για τους Αμερικανούς με λιγότερη παιδεία, η επιλογή αυτή δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη δεδομένων των περιορισμένων προοπτικών που τους ανοίγονται στην οικονομία κάτω από τη συγκεκριμένη συγκυρία.
Παραδόξως, οι άνδρες και όχι οι γυναίκες επιλέγουν να συγκατοικήσουν με τους γονείς τους, ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις εθνικότητες των ΗΠΑ. Το 35% των ανδρών 18 με 34 ετών ζει με τους γονείς του και το 28% είναι παντρεμένο ή έχει σύντροφο. Στην αντίστοιχη περίπτωση των γυναικών, το 35% συμβιώνει με σύντροφο ή είναι έγγαμο και το 29% ζει με τους γονείς του.
Τα ευρήματα του κέντρου Pew δεν είναι νέα για τους μαύρους υπό την άποψη ότι η συμβίωση με τους γονείς είναι η επικρατέστερη επιλογή τους από το 1980. Σήμερα, το 36% των μαύρων ζει κάτω από την οικογενειακή στέγη και το 17% είναι παντρεμένο ή έχει σύντροφο.
Σε γενικές γραμμές, οι λευκοί, οι γυναίκες με προέλευση από την Ασία και τον Ειρηνικό ή εκείνοι με πτυχίο είναι πολύ πιο πιθανό να είναι παντρεμένοι ή να ζουν με κάποιο σύντροφο απ’ ό,τι με τους γονείς τους. Μπορεί η ανεργία των νέων ανδρών να αυξάνεται σταθερά στο διάστημα των τελευταίων δεκαετιών, αλλά εντάθηκε η τάση αυτή μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της αμερικανικής κυβέρνησης, ο αριθμός των 26χρονων που επέλεξαν να ζήσουν με τους γονείς τους αυξήθηκε κατά 46% την πενταετία 2007-12. Ο κατασκευαστικός κλάδος καλείται να προσαρμόσει κατοικίες προκειμένου να μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά όλο και περισσότερα μέλη της ίδιας οικογένειας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, οι τάσεις στην απασχόληση και τις αποδοχές επηρεάζουν τις επιλογές διαβίωσης των νέων. Χαρακτηριστικά, τη δεκαετία του ’60 όταν η ανάπτυξη ήταν «μοιρασμένη» στα περισσότερα κοινωνικά στρώματα, το ποσοστό των Αμερικανών 18 με 34 ετών που ήταν παντρεμένοι ή είχαν σύντροφο εκτοξεύθηκε στο 62%.