Σταθερή στο 6,7% ήταν το δεύτερο τρίμηνο του 2016 η ανάπτυξη της Κίνας, που φαίνεται τώρα να μην αποτελεί στον ίδιο βαθμό λόγο ανησυχίας. Η αιτία είναι πως έχουν μειωθεί οι πιθανότητες μιας ανώμαλης προσγείωσης του ασιατικού οικονομικού γίγαντα, καθώς και ο κίνδυνος μετάδοσης σε άλλες οικονομίες. Είναι ενδεικτικό ότι το νόμισμα της Κίνας, το γουάν, υποτιμήθηκε το δεύτερο τρίμηνο του έτους κατά 3% αλλά δεν υπήρξε αντίδραση των αγορών που να προδίδει ανησυχία.
Πολλοί οικονομικοί αναλυτές, όμως, επισημαίνουν πως η δομή της κινεζικής οικονομίας εξακολουθεί να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα. Ο ρυθμός του 6,7% ήταν ελαφρώς ταχύτερος από το 6,6% που προέβλεπαν οικονομικοί αναλυτές αλλά όλο το πρώτο εξάμηνο του έτους οι επενδύσεις σταθερού εισοδήματος, όπως εκείνες σε έργα υποδομής και στη μεταποίηση, σημείωσαν αύξηση μόλις 9% που ήταν ο χαμηλότερος ρυθμός από το 2000.
Οι κρατικές επιχειρήσεις της Κίνας αύξησαν τις επενδύσεις σε έργα υποδομής και τόνωσαν τη ζήτηση για πρώτες ύλες, όπως ο χάλυβας, ο χαλκός και το τσιμέντο. Υπερκάλυψαν, έτσι, τη στασιμότητα των επενδύσεων από πλευράς των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα που αντιπροσωπεύουν το 62% του συνόλου των επενδύσεων στη χώρα. Μιλώντας στους Financial Times, ο Λάρι Χου, οικονομολόγος της Macquarie Securities, υπογραμμίζει πως καθοριστικός παράγοντας για την κινεζική οικονομία το δεύτερο εξάμηνο είναι το κατά πόσον θα ανακάμψουν οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα. Μερίδα οικονομικών αναλυτών εκτιμά, πάντως, πως τα επιμέρους στοιχεία για τις επενδύσεις στον ασιατικό οικονομικό γίγαντα εμπνέουν αισιοδοξία.
Οπως τονίζει ο Τζου Χαϊμπίν, οικονομολόγος της JPMorgan στο Χονγκ Κονγκ, οι επενδύσεις αυξήθηκαν σημαντικά σε νέους τομείς, όπως η υψηλή τεχνολογία και οι υποδομές, ενώ μειώθηκαν στους τομείς που πάσχουν από πλεονασματική παραγωγή, όπως τα χαλυβουργεία και τα ορυχεία. Η εξέλιξη εντάσσεται στη γενικότερη αλλαγή οικονομικού μοντέλου που βρίσκεται σε εξέλιξη στην Κίνα με τη μετάβαση της από τις κατασκευαστικές και τη βαριά βιομηχανία στην ανάπτυξη των υπηρεσιών και την τόνωση της κατανάλωσης. Παραμένει, πάντως, το πρόβλημα της πλεονασματικής παραγωγής και του αποπληθωρισμού. Η παραγωγή των ορυχείων αυξήθηκε κατά 0,1% το πρώτο εξάμηνο και η παραγωγή ηλεκτρισμού, θέρμανσης και ύδρευσης αυξήθηκε κατά 2,6%.