Το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς για τους ξένους εργαζομένους στο Λονδίνο αλλά και σε άλλες περιοχές της Βρετανίας με τη χορήγηση βίζας μετά την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. (Brexit), εξετάζει ο Οργανισμός του Σίτι του Λονδίνου. Τη σχετική μελέτη ανέθεσε ο Οργανισμός στην πολυεθνική εταιρεία συμβούλων PwC. Υπό την προοπτική του Brexit, θα μπορούσε να εδραιωθεί ένα σύστημα περιφερειακής βίζας, ώστε να μη στερηθούν οι διάφοροι κλάδοι της οικονομίας της Βρετανίας τους εργαζομένους τους που προέρχονται από άλλες χώρες.
Σύμφωνα με την PwC, σχεδόν 75% των Ευρωπαίων, οι οποίοι εργάζονται στη Βρετανία, δεν θα έχουν το δικαίωμα να παραμείνουν εκεί μετά το Brexit βάσει του ισχύοντος καθεστώτος με τις βίζες τους. Στο Σίτι, συγκεκριμένα, όπως αναφέρει η Wall Street Journal, το 32% των εργαζομένων δεν είναι Βρετανοί και από αυτούς το 12% προέρχεται από άλλες χώρες της Ε.Ε. Πέραν του χρηματοπιστωτικού κλάδου, ο οποίος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ξένους στο Λονδίνο και στη Βρετανία γενικότερα, στην ίδια θέση βρίσκονται και η γεωργία και η κτηνοτροφία, οι οικοδομές και η υγεία, όπως καταγράφεται στη μελέτη.
Συνέπειες
Αφότου ολοκληρωθεί η διαδικασία εξόδου της Βρετανίας, για την οποία απαιτούνται δύο χρόνια, οι ανάγκες σε ανθρώπινο κεφάλαιο δεν θα έχουν αλλάξει. «Οι διεθνούς βεληνεκούς επιχειρήσεις θα εξακολουθούν να χρειάζονται πρόσβαση στα καλύτερα μυαλά και στους πιο ενδεδειγμένους υποψηφίους, προκειμένου να μπορέσουν να διατηρήσουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα σε παγκόσμια κλίμακα», επισημαίνει η Τζούλια Ονσλοου–Κολ, επικεφαλής του τμήματος Παγκόσμιας Μετανάστευσης της PwC. «Ενα μεταναστευτικό σύστημα με ειδική βίζα θα μπορούσε να βοηθήσει τη Βρετανία να ανταποκριθεί στις οικονομικές και επιχειρηματικές της προδιαγραφές μετά την έξοδο».
Σύμφωνα με τη μελέτη της PwC, την οποία επικαλείται η Wall Street Journal, μπορούν να διαμορφωθούν δύο εναλλακτικά μοντέλα με τη θέσπιση καθεστώτος περιφερειακής βίζας, το οποίο θα εμπίπτει στην αρμοδιότητα του υπουργείου Εσωτερικών. Το πρώτο σύστημα θα προβλέπει ότι μια επιχείρηση θα αναφέρει το καθεστώς λειτουργίας της στις αρμόδιες τοπικές αρχές, αποδεικνύοντας, βέβαια, ότι έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια να προσλάβει το προσωπικό που χρειάζεται σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Εάν οι αρμόδιες αρχές για το εργατικό δυναμικό αποφασίσουν ότι πράγματι υπάρχει έλλειψη κατάλληλων υποψηφίων, τότε θα συστήνουν στο υπουργείο Εσωτερικών να καταρτίσει ποσοστώσεις για τη χορήγηση περιφερειακής βίζας σε ξένους εργαζόμενους.
Το δεύτερο μοντέλο προβλέπει ότι το υπουργείο Εσωτερικών θα ανασυστήσει ένα δίκτυο περιφερειακών κόμβων με καθεστώς βίζας, όπου και θα εξετάζεται η περίπτωση κάθε επιχείρησης ξεχωριστά. Παρόμοια συστήματα περιφερειακής βίζας χρησιμοποιούνται στην Αυστραλία και στον Καναδά, ενώ η μελέτη έχει στόχο να εμπλουτίσει με νέα δεδομένα τη δημόσια συζήτηση για την εκπαίδευση και την ανάπτυξη δεξιοτήτων, καθώς και να στηρίξει τον κυβερνητικό στόχο για δημιουργία 3 εκατ. θέσεων μαθητείας έως το 2020. «Δεν κάνουμε λόγο για λονδρέζικη λύση σε ένα εθνικό πρόβλημα, αλλά για μια προσέγγιση που μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη της οικονομίας πέραν της πρωτεύουσας της Βρετανίας και σε ένα ευρύ φάσμα κλάδων οικονομικής δραστηριότητας», υπογράμμισε ο Μαρκ Μπολετ, πρόεδρος σε θέματα πολιτικής του Οργανισμού του Σίτι του Λονδίνου. «Η μετανάστευση αποτελούσε ανέκαθεν βασικό μοχλό για την ανάπτυξη και την άνθηση της βρετανικής οικονομίας. Το δημοψήφισμα για το Brexit μάς προσέφερε την ευκαιρία να εξετάσουμε με νέα ματιά το σύστημα για το καθεστώς της βίζας που μέχρι σήμερα τηρούμε, αλλά και να προτείνουμε ένα νέο μοντέλο, προσαρμοσμένο στις επιμέρους περιφέρειες και ευέλικτο για τις επιχειρήσεις».
Ηδη πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, φοβούμενα τις επιπτώσεις από το Brexit στους μη Βρετανούς εργαζομένους τους, καταρτίζουν σχέδια για μετακινήσεις προσωπικού σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με χαμηλότερο κόστος εργασίας και διαβίωσης, όπως είναι η Βαρσοβία και η Λισσαβώνα.