Δραστικές αλλαγές παρατηρούνται στο διεθνές σκηνικό των πετρελαιοπαραγωγών χωρών-μελών του ΟΠΕΚ, με το Ιράν και το Ιράκ να ανθίστανται στις πιέσεις για μείωση της παραγωγής εκ μέρους της Σαουδικής Αραβίας, η οποία προειδοποιεί ότι θα αποχωρήσει από τις συνομιλίες – το Ιράν και το Ιράκ δεν αποκλείουν να πρόκειται για «μπλόφα». Οι εξελίξεις αυτές δυσχεραίνουν τη σύναψη συμφωνίας για ποσοστώσεις στην παραγωγή και στήριξη της τιμής του εμπορεύματος στη σημερινή κρίσιμη σύνοδο του ΟΠΕΚ. Ο κάποτε ισχυρότατος ρόλος της Σαουδικής Αραβίας εντός του καρτέλ κλονίζεται από την ανάδειξη αυτών των νέων δυνάμεων, του Ιράκ και του Ιράν – η μετατόπιση του κέντρου βάρους αποτυπώνεται στο ότι, αν και το Ριάντ υπαινίσσεται πως θα αποχωρήσει από τις συνομιλίες, ούτε η Τεχεράνη ούτε η Βαγδάτη αισθάνονται απειλημένες. Εχουν δει τη Σαουδική Αραβία να κατακτά μερίδιο αγοράς και καμία από τις δύο δεν εξαρτάται από τις τιμές του «μαύρου χρυσού» τόσο όσο το βασίλειο της Αραβικής Χερσονήσου. Στους κόλπους του ΟΠΕΚ η Σαουδική Αραβία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός και ακολουθούν στη δεύτερη και την τρίτη θέση το Ιράν και το Ιράκ.
Οπως επισημαίνει η Αμρίτα Σεν, επικεφαλής αναλύτρια πετρελαίου στην Energy Aspects, «οι δύο χώρες υποθέτουν πως η Σαουδική Αραβία θα μειώσει μονομερώς την παραγωγή της, επιδιώκοντας υψηλότερες τιμές, ενώ εκείνες πιστεύουν πως μπορούν να την απομονώσουν. Το Ριάντ, πάλι, δεν θεωρεί πως βρίσκεται στη γωνία και δεν θα συγκατανεύσει σε συμφωνία χωρίς τη συμμετοχή των υπολοίπων». Οι ενδεχόμενες συνέπειες, όπως σημειώνει σε σχετικό του άρθρο το Bloomberg, είναι τεράστιες. Λόγου χάριν, αν η τιμή του «μαύρου χρυσού» ενισχυθεί, όμιλοι όπως η Exxon Mobil και η BP μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να σωρεύσουν έσοδα και να επανεκκινήσουν έργα που έχουν εγκαταλειφθεί. Επιπλέον, οφέλη θα έχουν και χώρες που στερούνται ρευστού, όπως είναι το Μεξικό, η Ρωσία και η χρεοκοπημένη Βενεζουέλα.
Σε αντίθετη περίπτωση, το αγοραστικό ενδιαφέρον για το πετρέλαιο θα εξανεμιστεί και η τιμή θα φθάσει στην εκπνοή της χρονιάς κάτω από τα 40 δολάρια το βαρέλι, ενώ το 2017 θα υποχωρήσει κάτω και από τα 30 δολάρια, όπως προβλέπουν ειδικοί αναλυτές. Η αρχική πρόταση για τις χώρες εντός και εκτός ΟΠΕΚ ήταν να μειωθεί κατά 1 εκατ. βαρέλια ημερησίως η παραγωγή, ώστε να διαμορφωθεί στα 32,5-33 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Η Σαουδική Αραβία εμμένει στην περικοπή, αρκεί να «παγώσει» η ιρανική παραγωγή και η ιρακινή να μειωθεί. Το Ιράν επιδιώκει επαναφορά στα προ διεθνών κυρώσεων επίπεδα των 4 εκατ. βαρελιών την ημέρα, ενώ το Ιράκ επιθυμεί «πάγωμα» και όχι περικοπή. Ο Ιρανός υπουργός Πετρελαίου Μπιτζάν Ζανγκανέχ σε άρθρο του διεμήνυσε πως η αναζωογόνηση της παραγωγής είναι εθνικό αίτημα, ζητώντας από το Ριάντ να αντιληφθεί πως η Τεχεράνη είναι ειδική περίπτωση. «Η αλήθεια είναι ότι μόνο η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και τα ΗΑΕ είναι προετοιμασμένα για μείωση συγκρατημένη και βραχείας διάρκειας», επισημαίνει ο Μπομπ Μακνάλι της εταιρείας συμβούλων Rapidan Group. «Το καλύτερο σενάριο είναι το Ιράν και το Ιράν να δεχθούν “πάγωμα” στην παραγωγή τους».