Τα ακανθώδη ζητήματα που θα πυροδοτήσουν εντάσεις στις διαπραγματεύσεις για το Brexit δεν εξαντλούνται στις οικονομικές αξιώσεις της Ε.Ε. από τη Βρετανία, ούτε στις πιέσεις που θα υποστεί ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. Επεκτείνονται σε θέματα όπως το καθεστώς των πολιτών χωρών της Ε.Ε. που έχουν εγκατασταθεί και εργάζονται στη Βρετανία και των Βρετανών που ζουν σε άλλες χώρες της Ε.Ε. Το πλέον ακανθώδες, όμως, που αναμένεται να βρεθεί στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης είναι το κατά πόσον θα επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές που θα διασφαλίσει στη Βρετανία την πολυπόθητη πρόσβαση στην ενιαία αγορά. Κάτι ιδιαίτερα δύσκολο, δεδομένης της άρνησής της να δεχθεί πλέον την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων.
Στην περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία, το κόστος δεν θα είναι καθόλου ευκαταφρόνητο για τη Βρετανία, καθώς οι εξαγωγές της θα υπόκεινται αναγκαστικά στους κανόνες του ΠΟΕ και προπαντός στους δασμούς του ΠΟΕ. Αυτό συνεπάγεται καίριο πλήγμα για τις βρετανικές εξαγωγές, καθώς σε πολλά σημαντικά προϊόντα, όπως, για παράδειγμα, το κρέας, οι δασμοί του ΠΟΕ υπερβαίνουν το 40%. Το σημαντικότερο διακύβευμα για τη Βρετανία, είναι, όμως, πάνω απ’ οτιδήποτε άλλο το σε ποιο βαθμό θα μπορέσει να παραμείνει ο χρηματοπιστωτικός της κλάδος, το περιβόητο και πανίσχυρο Citi του Λονδίνου, χρηματοπιστωτικό κέντρο παγκόσμιας εμβέλειας.
Η ηγεσία της χώρας φαίνεται να έχει αποδεχθεί τον προβλεπόμενο αντίκτυπο που θα έχει στην οικονομία της η ιστορικής σημασίας επιλογή των Βρετανών «να αποκαταστήσουν τον εθνικό τους αυτοπροσδιορισμό», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην επιστολή της η Τερέζα Μέι.
Σύμφωνα με την επενδυτική τράπεζα Berenberg, μετά την έξοδό της από την Ε.Ε. η Βρετανία θα έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό τα θέλγητρά της για τους ξένους επενδυτές, όπως και για τους εξειδικευμένους επαγγελματίες από την Ε.Ε. Το αποτέλεσμα θα είναι να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή της από τον ετήσιο ρυθμό του 2,2% σε ένα 1,8% στην περίπτωση ήπιου Brexit και στο 1,5% σε περίπτωση σκληρού Brexit. Προτού ακόμη διεξαχθεί το δημοψήφισμα τον Ιούνιο του περασμένου έτους, το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών προέβλεπε πως η έξοδος της χώρας από την Ε.Ε. θα της αφαιρούσε έως και 6% από το ΑΕΠ της ετησίως τα πρώτα δύο έτη.
Το μείζον πρόβλημα θα είναι, όμως, η αποδυνάμωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως αυτή διαφαίνεται από τα σχέδια των μεγάλων διεθνών τραπεζών να μεταφέρουν προσωπικό και δραστηριότητές τους σε άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, ώστε να μπορούν να δραστηριοποιούνται στην ενιαία αγορά. Τα πλέον ηχηρά ονόματα του κλάδου, όπως οι Goldman Sachs, Morgan Stanley, Citigroup, JPMorgan, Bank of America Barclays, UBS, Credit Suisse και Lloyd’s, έχουν εκπονήσει και δρομολογούν τα σχέδιά τους για μεταφορά χιλιάδων υπαλλήλων τους σε μητροπόλεις όπως η Φρανκφούρτη ή το Δουβλίνο. Η συμβουλευτική Oliver Wyman εκτιμά πως ο κλάδος θα χάσει τουλάχιστον 35.000 θέσεις εργασίας και έσοδα 23,3 δισ. ευρώ.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της αμερικανικής Blackstone, που ετοιμάζεται να μετακομίσει από το Λονδίνο στο Λουξεμβούργο, οι Αρχές του οποίου αναφέρουν πως ετοιμάζονται να εγκατασταθούν στο έδαφός του και πολλά άλλα ηχηρά ονόματα από τον κλάδο των διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων.