Για πρώτη φορά, έπειτα από σχεδόν επτά χρόνια, το αμερικανικό δολάριο έχασε πάνω από 6% εντός εξαμήνου, σε σχέση με ένα καλάθι ισχυρών νομισμάτων, γεγονός που μόνο ως καλός οιωνός για την επόμενη μέρα της διακυβέρνησης Τραμπ δεν μπορεί να εκληφθεί. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οι επενδυτές προβληματίζονται για τη διάρκεια του ράλι στα αμερικανικά χρηματιστήρια, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν υλοποιεί τις προεκλογικές υποσχέσεις του για τη φορολογία των επιχειρήσεων. Η προτίμηση των επενδυτών σε άλλα νομίσματα αντανακλά, πρωτίστως, την πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με άλλες οικονομίες που παίρνουν τη σκυτάλη της ανάπτυξης, όπως η Γερμανία.
Το δολάριο έχει υποχωρήσει έναντι ενός καλαθιού νομισμάτων –του ευρώ, του ιαπωνικού γιεν, της στερλίνας, του δολαρίου Καναδά, της κορώνας Σουηδίας και του ελβετικού φράγκου– κατά 4,6% το β΄ τρίμηνο και κατά 6,42% από τις αρχές του έτους. Η εξέλιξη αυτή, ωστόσο, δεν οφείλεται μόνο στα αδύναμα στοιχεία για την αμερικανική οικονομία, αλλά και στη βελτίωση των επιδόσεων στις υπόλοιπες ισχυρές οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου.
«Αυτό που έχει ωθήσει σε άνοδο άλλα νομίσματα έναντι του δολαρίου είναι η εντύπωση μιας συντονισμένης προσπάθειας από διάφορες χώρες για την εφαρμογή αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής, επειδή το επιτρέπει η ανάπτυξή τους», σχολιάζει ο Τζόε Μανίμπο, υψηλόβαθμο στέλεχος της Western Union Business Solutions στην Ουάσιγκτον. Επισημαίνει ότι η ενίσχυση της ανάπτυξης στην Ευρώπη και στον Καναδά αποτελεί απόδειξη ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν πάντα τα πρωτεία.
Σύμφωνα με κάποια σενάρια, η Fed επιφυλάσσεται για μία ακόμη αύξηση του βασικού της επιτοκίου στο άμεσο μέλλον, λόγω των στοιχείων που έδειξαν εξασθένηση της κατανάλωσης και του πληθωρισμού. Από τις αρχές του έτους, η Fed έχει αυξήσει δύο φορές το βασικό επιτόκιο: τον Μάρτιο και τον Ιούνιο. Σήμερα, το βασικό επιτόκιο κινείται στο 1% με 1,25%. Πράγματι, έχουν εμφανιστεί κάποια ανησυχητικά σημάδια για την ισχυρότερη οικονομία του κόσμου, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν μια νέα αύξηση του κόστους δανεισμού από τη Fed στο άμεσο μέλλον. Ο δείκτης προσωπικών δαπανών (PCE), μη συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων και της ενέργειας, υποχώρησε κατά 0,1% τον Μάιο. Είναι η πρώτη και μεγαλύτερη πτώση από τον Σεπτέμβριο του 2001. Ο πληθωρισμός, τον οποίο παρακολουθεί στενά η Fed, βρέθηκε τον ίδιο μήνα στο 1,9% από το 2,2% τον Απρίλιο, ποσοστό χαμηλότερο από το 2% που αναμενόταν. Συν τοις άλλοις, η δραστηριότητα στον μεταποιητικό κλάδο φαίνεται να εξασθενεί φέτος, συγκριτικά με το β΄ εξάμηνο του 2016, όπως φάνηκε και από την πτώση των νέων παραγγελιών τον Μάιο.
Από την άλλη πλευρά η Ευρωζώνη, με πρωταγωνιστή τη γερμανική οικονομία, κινείται με δυναμικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι η επιχειρηματική εμπιστοσύνη στη Γερμανία εκτοξεύθηκε τον Ιούνιο στο υψηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί από το 1991. Μια απρόσμενη ενίσχυση της δραστηριότητας στη μεταποίηση οδήγησε την ανάπτυξη το α΄ τρίμηνο στο υψηλό 12μήνου, ενώ η ανεργία βρίσκεται στο 3,9%. Η άνθηση της γερμανικής οικονομίας είναι το ισχυρό χαρτί στην προεκλογική τράπουλα της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, ενόψει των εθνικών εκλογών τον Σεπτέμβριο. Οσο βελτιώνονται οι οικονομίες στην Ευρωζώνη τόσο ενισχύονται οι πιθανότητες για μείωση των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, γεγονός που ενισχύει το ευρώ.
Παρομοίως, η προοπτική αύξησης των επιτοκίων στον Καναδά και στη Βρετανία έχει οδηγήσει σε άνοδο τη στερλίνα και το δολάριο Καναδά έναντι του αμερικανικού νομίσματος. Την περασμένη εβδομάδα, η στερλίνα ξεπέρασε το 1,30 δολάρια, παρουσιάζοντας άνοδο 3,5% το β΄ τρίμηνο. H ανάκτηση εδάφους από τη στερλίνα μετά το Brexit αντανακλά την ευρεία αναγνώριση της ανθεκτικότητας της βρετανικής οικονομίας, παρά την αβεβαιότητα για το Brexit. Φαίνεται ότι σε περίοδο πολιτικής και οικονομικής αβεβαιότητας οι επενδυτές έλκονται περισσότερο από τους σταθερότερους και ανθεκτικότερους παίκτες της παγκόσμιας οικονομίας και όχι απαραιτήτως από τους ισχυρότερους.