Κάποια από τις επόμενες ημέρες, το γραφείο προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) θα δώσει στη δημοσιότητα έκθεση με τις επιπτώσεις που θα έχει το τελευταίο σχέδιο νόμου για την κατάργηση του νόμου Ομπάμα περί καθολικής ασφάλισης υγείας. Ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία Μιτς ΜακΚόνελ κάνει ό,τι μπορεί για να παρεμποδίσει την πλήρη αξιολόγηση του σχεδίου νόμου, για παράδειγμα προσπαθεί να εμποδίσει το γραφείο προϋπολογισμού του Κογκρέσου από το να εκτιμήσει την πλήρη επίπτωση της τροπολογίας Κρουζ, σύμφωνα με την οποία οι ασφαλιστικές εταιρείες θα έχουν το δικαίωμα να προβαίνουν σε διακρίσεις εις βάρος ασφαλισμένων με προϋπάρχοντα ιατρικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση, οι πάντες περιμένουν ότι η αξιολόγηση θα είναι αρνητική. Ετσι, ο Λευκός Οίκος έχει ήδη αρχίσει να αμφισβητεί την αξιοπιστία του CBO, υποστηρίζοντας εκ των προτέρων πως ό,τι πει το γραφείο θα είναι «ψευδή νέα». Επιτρέψτε μου να απαριθμήσω τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε κανείς να πιστέψει το CBO και όχι την κυβέρνηση Τραμπ.
Πρώτον, ο Λευκός Οίκος λέει συνεχώς κραυγαλέα ψέματα για την υγειονομική ασφάλιση και, εξ όσων γνωρίζω, δεν υπάρχει προηγούμενο παρόμοιου ιστορικού στη σύγχρονη ιστορία. Δεύτερον, το γραφείο προϋπολογισμού του Κογκρέσου δεν είναι ο μόνος οργανισμός που αξιολογεί αρνητικά τα σχέδια των Ρεπουμπλικανών για την ασφάλιση υγείας. Στην πραγματικότητα, κάθε οργανισμός που έχει γνώση του θέματος έχει καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα. Μέσω κοινής επιστολής, οι δύο σύνδεσμοι ασφαλιστικών εταιρειών των ΗΠΑ χαρακτήρισαν την τροπολογία Κρουζ «ανεφάρμοστη». Το ίδιο υποστηρίζει και η αμερικανική ομοσπονδία αναλογιστών, ενώ το σχέδιο νόμου έχουν καταθέσει η αμερικανική ομοσπονδία συνταξιούχων και ο αμερικανικός ιατρικός σύλλογος. Τρίτον, σε αντίθεση με την παραπληροφόρηση του Λευκού Οίκου, το CBO στην πραγματικότητα είχε προβλέψει με αρκετή ακρίβεια τις συνέπειες που θα είχε η ψήφιση του νόμου Ομπάμα περί καθολικής ασφάλισης υγείας. Τέλος, το να προβλέψει κανείς τις συνέπειες από την κατάργηση του νόμου Ομπάμα είναι πολύ εύκολο, διότι θα επιστρέψουμε απλώς στις παλιές κακές ημέρες. Δηλαδή θα επιτρέψουμε στην εποχή όπου στην πολιτεία του Τέξας ήταν ανασφάλιστο το 26% του πληθυσμού (εξαιρουμένων των συνταξιούχων). Η έλλειψη ασφάλειας δεν θα είναι το μόνο πρόβλημα: πολλοί άνθρωποι θα αναγκαστούν να αγοράσουν ασφάλεια τόσο κακής ποιότητας, ώστε πρακτικά θα είναι ανασφάλιστοι.
Ορισμένοι πολίτες μπορεί να είναι ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα. Οι σκληροπυρηνικοί φιλελεύθεροι, για παράδειγμα, δεν πιστεύουν πως είναι έργο της κυβέρνησης να παρέχει ασφάλεια υγείας σε όσους την έχουν ανάγκη. Το να αφήσουμε ανθρώπους να χρεοκοπήσουν ή και να πεθάνουν στην περίπτωση που αρρωστήσουν είναι το τίμημα της ελευθερίας, όπως την ορίζουν αυτοί. Ομως ποτέ δεν υποστήριξαν οι Ρεπουμπλικανοί κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, σε κάθε στάδιο αυτής της πολιτικής μάχης υποστηρίζουν ότι πράττουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που κάνουν: ότι περισσότεροι πολίτες θα έχουν ασφάλιση υγείας, ότι θα καταστήσουν φθηνότερη την ασφάλιση, ότι προστατεύουν τους πολίτες που ήδη έχουν ιατρικά προβλήματα. Δεν μιλάμε για συνήθη πολιτική διαστρέβλωση. Κάνουν το μαύρο άσπρο, το πάνω κάτω, πρόκειται για ανειλικρίνεια τόσο χονδροειδή ώστε να φθάνει να είναι σουρεαλιστική. Δεν πρόκειται περί επίθεσης κατά της ασφάλισης υγείας, αλλά περί επίθεσης κατά της αλήθειας. Θα υπερισχύσει αυτή η αχρειότητα; Κανείς δεν γνωρίζει αν ο κ. Μιτς ΜακΚόνελ θα καταφέρει να συγκεντρώσει τις 50 ψήφους που χρειάζεται. Ομως και μόνο η πιθανότητα να περάσει τόση σκληρότητα, περιτυλιγμένη σε τόση ανεντιμότητα, αποτελεί τρομερή κατηγορία κατά του κόμματός του.