Αποψη: Το δόγμα του Βερολίνου και η τακτική των εταίρων

Αποψη: Το δόγμα του Βερολίνου και η τακτική των εταίρων

2' 38" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Συνήθως η πολιτική διαμορφώνει την Ιστορία, ως αποτέλεσμα της πάλης και της κυριαρχίας των συμφερόντων. Αρκετές φορές, όμως, τον τροχό της Ιστορίας τον γυρίζουν ή τον μπλοκάρουν οι ιδεολογικές αγκυλώσεις, τα δόγματα που πρεσβεύουν κατά παράδοση λαοί και ηγεσίες.

Μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι, κατά τη γνώμη μας, η Γερμανία, στην οποία τα δόγματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων και προσδιορίζουν την πολιτική στάση των Γερμανών, εντός και εκτός των εθνικών τους συνόρων.

Η διαρκής προσκόλληση στην αυστηρή αντίληψη για την οικονομία και την οικονομική πολιτική είναι μια πολύ χαρακτηριστική περίπτωση και μια τέτοιου τύπου ιδεολογική έκφραση ενός έθνους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις συμπεριφορές και στις αποφάσεις λαού και ηγεσίας. Στη Γερμανία πιστεύουν, για παράδειγμα, ότι ο πληθωρισμός ευθύνεται για τη Βαϊμάρη και τα δραματικά της συνεπακόλουθα και επ’ αυτού δεν σηκώνουν κουβέντα.

Με αποτέλεσμα να ασκούν δριμεία κριτική στη νομισματική πολιτική που ασκεί ο Μάριο Ντράγκι (ο οποίος ευτυχώς κράτησε την Ευρωζώνη όρθια) γιατί ευνοεί λένε τον πληθωρισμό… Και ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη είναι μόλις 1,5%…, μιλάμε δηλαδή για «χοντρό κόλλημα».

Το επικαλούμαστε σήμερα, την ημέρα που διεξάγονται οι γερμανικές ομοσπονδιακές εκλογές, για να επισημάνουμε την πιο σημαντική ίσως παράμετρο του παιγνιδιού, για την Ελλάδα αλλά και τους άλλους εταίρους της Ευρώπης.

Οι Γερμανοί δεν αλλάζουν εύκολα θέση! Αυτό σημαίνει ότι το κλίμα καλής διάθεσης και η θετική συγκυρία που έχει διαμορφωθεί στην Ευρωζώνη για μια στροφή της Αγκελα Μέρκελ στην οικονομική πολιτική, θα πρέπει να συνοδεύεται από μεταρρυθμίσεις γενναίες, που θα εφαρμοστούν με συνέπεια από τους άλλους εταίρους, πολλώ δε μάλλον από την Ελλάδα.

Ετσι θα περάσουμε στην επόμενη φάση της αναβάθμισης και της ενοποίησης της Ευρώπης. Πρέπει, όπως φαίνεται, να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των Γερμανών για να κάνεις ένα γερό συνεταιρισμό μαζί τους. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η αλήθεια! Και το γεγονός ότι η Γερμανία αποτελεί τον ισχυρότερο από κάθε άποψη εταίρο έχοντας την πρωτοκαθεδρία στις εξελίξεις της Γηραιάς Ηπείρου, είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, αλλά και μια προοπτική παράλληλα για την επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής μηχανής.

Το γράφαμε και σε προηγούμενα άρθρα ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται μπροστά σε ένα καινούργιο ξεκίνημα. Χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια μεγάλη για την Ευρώπη που λίγο-πολύ όλοι ονειρευόμαστε (πιο δημοκρατική, πιο αλληλέγγυα, πιο ομοσπονδιακή, αλλά και πιο ανταγωνιστική κ.ο.κ.), η αρχή όμως έγινε…

Οι παράγοντες, λοιπόν, που θα διευκολύνουν όπως φαίνεται τη συνέχεια των πραγμάτων και ειδικότερα το Βερολίνο να βάλει λίγο στην άκρη τα δόγματα και τον εθνικό εγωισμό, είναι οι κινήσεις που θα ξεδιπλώσουν στην κεντρική σκηνή η Γαλλία, η Ιταλία και η Ελλάδα.

Οι δύο πρώτες είναι οι δεύτεροι ισχυρότεροι πόλοι μετά τη Γερμανία στην Ευρωζώνη, η Ελλάδα από την άλλη είναι ο πλέον ασθενής οικονομικά κρίκος και το «ξινό παιδί» που δεν πειθαρχεί και δεν συμμορφώνεται… Αυτοί οι κρίσιμοι παίκτες στην ευρωπαϊκή σκακιέρα θα πρέπει τώρα να αλλάξουν τακτική, υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Ο Εμανουέλ Μακρόν και οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις του στην αγορά εργασίας ήταν κάτι προφανώς σαν το εναρκτήριο λάκτισμα. Θα χρειαστεί συνέχεια, όπως εννοείται και από την Ελλάδα, την υπερφορτωμένη με το χρέος και το ασφυκτικό πλεόνασμα, ή την Ιταλία για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων στις τράπεζες. Η Γερμανία είναι «βαριά» και δεν μπορεί να χορεύει μόνη, πάντα εξάλλου χρειάζονται δύο!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή