Με τον δεύτερο γύρο δασμών ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Πεκίνο, οι αγορές υποχώρησαν για μία ακόμη φορά. Και το ερώτημά μου είναι γιατί τόση πτώση. Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει πως ο Τραμπ και ο Ναβάρο αποδεικνύουν πως είναι πράγματι τόσο ανεύθυνοι όσο φαίνονται και οι αγορές το παρατηρούν. Ομως, οι εκτιμήσεις για το κόστος ενός εμπορικού πολέμου δεν μιλούν για μείωση του ΑΕΠ κατά 10% ούτε καν για μείωση κατά 5%. Το κόστος του προστατευτισμού δεν είναι μεν ευτελές αλλά δεν είναι ούτε καταστρεπτικό. Υπάρχει, πάντως, κάποιος λόγος που οι αγορές υποχώρησαν αρκετά. Ενας εμπορικός πόλεμος που θα οδηγούσε την αμερικανική οικονομία εκτός παγκοσμιοποίησης, θα υπαγόρευε μια ανακατανομή των πόρων και των κεφαλαίων. Ενας εμπορικός πόλεμος θα αφαιρούσε την αξία πολλών περιουσιακών στοιχείων και θα τα αχρήστευε πλήρως.
Οι δασμοί δεν είναι ο παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει κάτι σαν μεγάλη ύφεση. Το πρόβλημα με τον προστατευτισμό είναι πως σε αναγκάζει να διακόψεις πράγματα που κάνεις καλά και να στραφείAς σε πράγματα που δεν κάνεις καλά. Οι Αμερικανοί εργαζόμενοι μπορούν ασφαλώς να ράψουν πιτζάμες αντί να τις εισάγουν από το Μπανγκλαντές. Η παραγωγικότητά μας, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερη σε άλλα πράγματα. Γι’ αυτό είναι προς όφελος όλων των χωρών να επικεντρώνονται σε αυτό που κάνουν καλύτερα. Ενας εμπορικός πόλεμος αυξάνει τεχνητά το κόστος και ακυρώνει την παραγωγική εξειδίκευση, αναγκάζοντας τους πάντες να είναι λιγότερο αποτελεσματικοί. Από το 1990 και μετά, οι αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν βασιστεί στην παγκοσμιοποίηση. Ο υπολογιστής μου σχεδιάστηκε στην Καλιφόρνια, συναρμολογήθηκε στην Κίνα και πολλά από τα εξαρτήματά του ήρθαν από τη Νότια Κορέα ή την Ιαπωνία. Η Apple θα μπορούσε να τον έχει κατασκευάσει εξ ολοκλήρου στη Βόρεια Αμερική και πιθανώς να το έκανε για να αποφύγει δασμούς 30%.
Τα εργοστάσια, όμως, που θα χρειάζονταν για την παραγωγή του στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν (ακόμη). Εκείνα που υπάρχουν έγιναν για να εξυπηρετήσουν την παραγωγή με όρους παγκοσμιοποίησης και πολλά από αυτά θα έμεναν στο περιθώριο και χωρίς καμία αξία αν οι δασμοί έσπαγαν την αλυσίδα της παραγωγής. Εν ολίγοις, θα αχρηστεύονταν. Και βέβαια ένας εμπορικός πόλεμος δεν θα αχρηστεύσει μόνον τα εργοστάσια. Πολλοί άνθρωποι θα μείνουν χωρίς αντικείμενο. Το θέμα δεν είναι ότι η ραγδαία ανάπτυξη έκανε την Αμερική φτωχότερη αλλά ότι οι ραγδαίες μεταβολές στη γεωγραφική κατανομή της παραγωγής άφησαν εκτός εργασίας μεγάλο αριθμό εργαζομένων, προκαλώντας δυστυχία και πλήττοντας ολόκληρες κοινότητες. Ειρωνεία της τύχης είναι πως αν προσπαθούσαμε να αλλάξουμε την κατάσταση με ένα πλήγμα κατά της Κίνας, το αποτέλεσμα θα ήταν και πάλι το ίδιο.