Η άνοδος των αποδόσεων των ομολόγων των χωρών της Ευρωζώνης, η ανθηρή ευρωπαϊκή οικονομία, η ενίσχυση του ευρώ και η αβεβαιότητα για το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ και το δολάριο στρέφουν στη Γηραιά Ηπειρο τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες. Τα δεδομένα δείχνουν πως αυτά τα πιστωτικά ιδρύματα αυξάνουν τις αγορές τους σε κρατικούς τίτλους του Βελγίου, της Γαλλίας και της κρατικής γερμανικής τράπεζας KfW. Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, που οργάνωσαν τις δημοπρασίες για λογαριασμό των αντίστοιχων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, πιο δραστήριες αποδείχθηκαν οι κεντρικές τράπεζες της Νορβηγίας (Norges Bank) και της Κίνας (Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας). Και προσέθεσαν: «Η Νορβηγία, ειδικότερα, συμπεριφέρεται και δρα με τον τρόπο των επενδυτικών κεφαλαίων αντιστάθμισης κινδύνου, ενώ η Κίνα ενδιαφέρεται να έχει άλλες εναλλακτικές πέραν των αμερικανικών κρατικών ομολόγων».
Οταν οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες κάνουν αγορές ομολόγων, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα επάνω τους. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Συγκεκριμένα, τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Κίνας ανέρχονται σε 3,143 τρισ. δολάρια. Ο επενδυτικός βραχίονας της Norges Βank έχει υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία 1,08 τρισ. δολαρίων. Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας δεν σχολίασε αυτές τις πληροφορίες, ενώ εκπρόσωπος της Norges Bank δήλωσε πως δεν γίνονται δηλώσεις επί μεμονωμένων επενδύσεων. Αξίζει να αναφερθεί ότι τα κρατικά ομόλογα των ευρωπαϊκών χωρών εν γένει γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλή. Αιτία είναι ότι από τις αρχές του χρόνου σημειώνεται άνοδος των αποδόσεών τους, εν συγκρίσει με τα επίπεδα ναδίρ του 2017. Αυτό αποδίδεται στις προσδοκίες ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, χάρη στην τόνωση της οικονομίας.
Οι ανησυχίες που αφορούν την αποδυνάμωση του δολαρίου και οι προοπτικές των κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ έχουν αυξηθεί ειδικά μετά τις δηλώσεις αξιωματούχων της κυβέρνησης Τραμπ ότι τάσσονται υπέρ ενός ασθενούς νομίσματος. Εξίσου προβληματικό φαίνεται και το θέμα της διόγκωσης του αμερικανικού δημοσίου χρέους. Σύμβουλος της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας δήλωσε πρόσφατα ότι το πιστωτικό ίδρυμα πρέπει να κάνει καλύτερη χρήση των κεφαλαίων της χώρας και να επενδύσει σε ακίνητα και όχι σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ.
Πρέπει να αναφερθεί στο σημείο αυτό ότι, αρχής γενομένης από το 2009, η κρίση χρέους της Ευρωζώνης απομάκρυνε τις κεντρικές τράπεζες από το ευρώ. Στράφηκαν στο δολάριο, νόμισμα στο οποίο είναι εκπεφρασμένο το 63% των συναλλαγματικών διαθεσίμων των κεντρικών τραπεζών διεθνώς. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αντιστοίχως, το ποσοστό για τα συναλλαγματικά διαθέσιμα σε ευρώ μειώθηκαν από το ρεκόρ του 28% στο 20%, αν και το τελευταίο τρίμηνο του 2017 υπήρξε άνοδος στο 20,15%. Συνήθως, οι κεντρικές τράπεζες επιλέγουν να αγοράσουν 5%-15% από τους μακράς διαρκείας τίτλους που δημοπρατούνται. Φέτος έκαναν τη διαφορά, αγοράζοντας το 20% των 10ετών βελγικών ομολόγων σε δημοπρασία του Ιανουαρίου και το 26% των 15ετών βελγικών ομολόγων σε δημοπρασία του Μαρτίου. Επιπλέον, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες απέκτησαν το 43% των πενταετών ομολόγων της γερμανικής κρατικής τράπεζας KfW.
Επιπλέον, σε θεσμικούς επενδυτές και κρατικούς οργανισμούς πουλήθηκε το 9% γαλλικού ομολόγου συνδεδεμένου με τον πληθωρισμό, που λήγει το 2036. Τέλος, αξίζει να υπογραμμιστεί ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για μεγαλύτερη συμμετοχή κεντρικών τραπεζών στις αγορές ομολόγων, εφόσον πρόκειται για αξιόπιστους επενδυτές.